ben ik nu al een slechte moeder?

V

vroomans

ik ben 22 weken zwanger en kan nog steeds niet stoppen met roken. ook hoor ik heel veel zwangere vrouwen over een band met hun ongeboren kind. ik heb niet het idee dat ik dat ook heb. natuurlijk ben ik kei blij dat ik zwanger ben, maar ik kan niet zeggen dat ik echt een speciale band voel.
Ben ik dan nu al een slechte moeder??????????
 
Nee,

Ik ben vandaag precies 40 weken (baby kom maar hoor............) en rook nog steeds. Niet veel en zwaar minder als voor de zwangerschap maar toch.

Niet elke zwangere persoon is hetzelfde.
Ze kunnen wel meer zeggen maar daarvan hoeft niets of bijna niets op jou te slaan.
Heel veel zwangere hebben weken misselijkheid gehad of veel of weinig pijntjes of ga zo maar door.

Dat je blij bent met je zwangerschap zegt al een hoop hoor.

Rustig aan doen en GENIET ervan.
 
Ik ben nog maar kort zwanger van de eerste, dus heb nog niet zoveel ervaring. Maar ik kan me goed voorstellen dat je ondanks dat je heel blij bent, toch nog niet echt een band hebt. Ik denk dat dat pas echt komt als het kindje er is.

Maar zou je niet eens hulp zoeken om te stoppen met roken? Je doet je kind zoveel aan als je rookt tijdens je zwangerschap... Je kunt je afvragen of je dat wel wil voor je kind en misschien toch nog ne even beter je best doen om te stoppen. Hulp bij stoppen zit trouwens ook vaak in je ziektekostenverzekering!
Veel succes iig!
 
Natuurlijk ben je niet meteen een slechte moeder!!! Ik rook ook nog steeds 3 peukies per dag (eerst een pakje) en Tes1, ik heb iig geen behoefte om hulp te zoeken bij het stoppen met roken.

Ik heb met 28 weken een 3d echo gehad en mijn kindje liep voor op het gemiddelde gewicht (dus veel lichter door het roken gaat ook niet helemaal op bij mij) en daarnaast... Ik heb ook nog geen band met de baby hoor!

Ik kijk er enorm naar uit om haar straks in me armen te hebben en ben heel blij met het trappelende wezentje in mijn buik maar ik kan me nog niet helemaal voorstellen dat er echt een baby in mij groeit! Ben nu 31 weken en ben nog steeds verrast door dit wonder...

Zolang je er geen afkeer tegen krijgt (tegen je baby dan) zou ik me echt geen zorgen maken hoor! Het is je eerste zwangerschap (maak ik een beetje op uit de verwoording van je gevoelens??) dus je weet ook niet wat je kan verwachtten...

Het komt echt wel goed hoor!
 
Weer die kolder over roken tijdens de zwangerschap, daar hebben we hier al eens een discussie over gehad en daar gaan we niet uitkomen.

Het KAN schadelijk zijn voor jou en de baby en het KAN dingen veroorzaken net zoals dat ik zo naar buiten KAN lopen en onder een bus terecht KAN komen.

Mijn oudste 2 kids heb ik wel bijgerookt tijdens de zwangerschap, de 3e niet en juist mijn 3e man (dus waarbij ik CLEAN was van de nicotine etc) die heeft de meeste gezondheidsproblemen, is het meest verkouden, het snelste vatbaar voor dingetjes etc.

En ook wat Betty zegt, mijn oudste was met roken 4398 gram bij 55,5 cm, mijn (nu nog) middelste was 3987 gram bij 52,5 cm en mijn (nu nog) jongste was 3976 gram bij 52 cm.
En bij mijn jongste heb ik dus NOOIT gerookt, hij was en de kleinste en de lichtste en hij heeft de meeste kwaaltjes als 1e te pakken.
 
het advies om niet te roken - is er natuurlijk niet voor niets. Stress is ook niet goed voor de kleine - dus maak je niet teveel zorgen en doe wat je kan om het roken te stoppen of te beperken.

Ik vind het ook lastig soms - je weet dat er een kleine in je groeit, ontzettend blij maar ook erg nieuwsgierig, hoe krijg je een bad met een kleine die je nog nooit hebt gezien. Terwijl deze zo dicht bij je is - wonderlijk allemaal he ?
Ik wordt wel steeds nieuwsgieriger - welke kleur ogen, op wie lijkt de kleine etc.....
 
Mijn mening over roken ga ik het maar niet ventileren.....dat roept altijd hele heftige reacties op met al die rondvliegende hormonen hier. Uiteindelijk moet ieder voor zich bepalen of hij/zij wil stoppen of niet.

In alle neutraliteit denk ik altijd: zoek hulp als je er echt vanaf wil. Waar een oprechte wil is, is een weg. Wil je (diep van binnen) niet stoppen, stop dan ook met je schuldig voelen. Daar heeft niemand wat aan, ook je kind niet. Alleen je acties kan je beinvloeden.

Maar goed, ik wil vooral graag met je delen hoe ik de binding met mijn 3 kinderen heb gevoeld. Ook ik heb vooraf nooit de euforie gevoeld die sommige vrouwen beschrijven als ze tussen de 4 en 42 weken zwanger zijn. Al mijn drie kinderen waren gepland en toch heb ik 3x moeten wennen aan het weer zwanger zijn en (opnieuw) moeder worden. Ik was er erg gelukkig mee, maar kon me nog geen voorstelling maken van het kindje en hoe ik daarmee om zou gaan. Tuurlijk had ik mijn fantasieën maar het bleef tot na de bevalling redelijk onwerkelijk. Ik zeg altijd: al was er een paarse olifant uitgekomen, ik had het ook geloofd! Met echo's had ik altijd het idee naar filmbeelden van een ander te kijken.

Ook wil ik je in dit geval waarschuwen voor de kraamweek. De "algemeen geldende waarheid" is dat je op een roze wolk moet zitten. Ik heb het nooit gevoeld. Ik was oprecht blij met mijn kindjes maar het was vooral hard werken na zware bevallingen. Ik voelde me daar echt schuldig over en achteraf hoorde ik van meer vrouwen dat ze het zo ervaarden. Alleen niemand durfde er op die manier over te praten. Fijn voor de vrouwen die wel die roze wolk ervaren maar het instandhouden van de mythe is geen goede zaak in mijn ogen.

Geniet van de dingen die je fijn vindt aan je zwangerschap en durf te vertrouwen op dat het gevoel wel komt: vroeger of later!

De echte binding met mijn kinderen kwam pas met een aantal weken na de geboorte, en heel geleidelijk. Nu zijn ze me alledrie even lief.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan