ben ik te jong

hee coortje

je hebt ook eigenlijk gelijk je neemt kinderen wanneer je er zelf aan toe bent.
wij hebben er voor gekozen om dat jong te doen omdat ik wist dat het niet goed was ik ben begonnen toen ik 18 jaar was wat dat is de leeftijd dat ze je pas serieus nemen (wel begrijpelijk). nu zijn we 4 jaar verder het schiet gewoon niet op ik kan niet wachten tot het zo ver is. ik woon nu bijna  4 jaar samen met mijn man (27) er zit wel veel leefdtijds verschil tussen maar dat doet me niks we zijn gelukkig.
 
Hoi marina,

Oke je bent wat jong so what. als je nu al weet dat je moeilijk kinderen kunt krijgen moet je dan wachten met dokteren totdat de leeftijd hebt behaalt dat als je zwanger raakt dat je een risico loopt omdat je te oud bent. als jullie graag kinderen willen is dat jullie zaak je weet zelf of je eraan toe bent. ik was 25 toen ik zwanger raakte van mijn dochter en die was spontaan na 4 maanden te zijn gestopt met de pil en word ik in maart 31 en zijn we nu 3 jaar bezig voor onze tweede en heb vanmorgen mijn derde iui gehad. dus je bent jong maar dat kunnen je kinderen wel lang van je genieten als je ze mag krijgen. ik wens je veel succes.

gr. linda
 
hoi,

iedereen wil kinderen op een andere leeftijd hoor. trek je niks van iemand anders aan. als jij er klaar voor bent is het toch goed

Audery
 
Wat is jong?
De een gedraagt zich als een kind en krijgt per ongeluk een kind, omdat ze niet goed oppassen ook al zijn ze misschien 40 (dus eigenlijk niet al te jong meer).......
Lichamelijk 20 en geestelijk 30......(oud en wijs genoeg....?) Leeftijd zegt gewoon niks, alleen dat je lichaam vanaf je 18e alweer aan het aftakelen is haha.
Je moet dingen doen waar jullie je goed bij voelen.
Succes!
 
hoi hoi,

ik was 19 toen ik stopte met de pil ,
20 toen we naar de gyn. gingen voor het eerst

nu 22 jaar en eindelijk na 3 jaar zwanger (morgen 13 weken)

en dus 23 als ik ga bevallen

ben ook getrouwd toen ik net 22 was

dus jong???? zoals je je voelt zo oud ben je denk ik altijd en je hebt jong en jong he

als je er klaar voor bent en je wilt er voor gaan moet je het gewoon doen

en ook ik ben erg blij dat we er vroeg mee zijn begonnen

heel veel succes met alles

groetjes moekje

 
p.s. ik heb ook pco

en ook ik heb ervaren dat de gyn. je beetje kan afschepen maar
KOM OP VOOR JEZELF EN JE LICHAAM en vergeet dit nooit

ga op je strepen staan en maak je eigen keuzes

succes

 
hoi meid,

ik was 18 toen ik mijn eerste kindje kreeg ( bewust ) voor gekozen ( helaas gestorven bij de geboorte) maar daarna zijn we verder gegaan en toen was ik weer zwanger en ik was 19 toen ik mijn dochtertje kreeg!!! en 21 toen we trouwden dus???? je moet doen hoe je zelf denkt dat goed is dat heb ik ook gedaan en nu na 7 jaar zijn we nog steeds ontzettend gelukkig met elkaar en met ons dochtertje alleen nu hebben we dan de wens voor een ( derde) kindje maar dat duurt  nu al bijna 2 jaar dus daarom ben ik nu hier,
ik hoop voor je dat alles goed komt, veel succes


                                                                            xxxx wendy  
 
Hallo,

Ik wilde toch even reageren met mijn verhaal. Ik lees hier nog regelmatig mee omdat ik ook jaren in de medische molen heb gezeten. Mijn man en ik zijn getrouwd toen ik 23 jaar was we woonden al 4 jaar samen en wilden heel graag kinderen. Al vrij snel kwamen wij erachter dat het niet op de natuurlijke manier ging lukken. Toen alles begon zei ook mijn gyn dat ik gelukkig nog jong was en wij nog tijd hadden. Ik was daar door ontdaan en heb ook gezegd dat hoe jong ik ook ben de wens net zo groot zal zijn dan iemand die een stuk ouder is. Toen ik ouder werd heb ik nog vaak aan die woorden gedacht en heb ze ook beter kunnen plaatsten. Het was inderdaad waar dat we tijd hadden en dat nam de druk een beetje weg. We hebben zelfs op een gegeven moment besloten een rust periode  in te lassen  omdat het allemaal te heftig werd (iui, ivf) Na 2 jaar zijn we weer begonnen. Nu 10 jaar later zijn we eindelijk vader en moeder geworden van een zoon die inmiddels alweer een half jaar is. Ik ben nu 34 jaar dus nog steeds jong. Ik denk dat je blij moet zijn dat je er nu al achter bent dat jullie afhankelijk zullen zijn van de medische molen. Heel anders is het voor vrouwen die om wat voor reden dan ook er op latere leeftijd achter komen en met een enorme tijdsdruk zitten wat voor nog meer spanning zorgt. Wat mij ook altijd hielp was dat de medische ontwikkelingen doorgaan en wie weet werd er een nieuwe methode uitgevonden die ons zou helpen onze droom uit te laten komen. Ik was immers nog jong.

Heel veel succes en sterkte met alles. Want hoe je het ook went of keert het is een enorme strijd als je heel graag kinderen wilt maar ze niet zonder slag of stoot komen.

Groeten pinklady
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan