Hallo meiden,
Ik moet echt even mijn verhaal kwijt. Na heel wat te hebben meegemaakt: hele medische molen, zwanger, kindje verloren bij 21 weken en nu sinds zaterdag spontaan zwanger.
Het ziekenhuis maandag gebeld om te vertellen dat ik spontaan zwanger ben.
Mocht ik gelijk gister al voor een echo komen, dat vond ik al heel eng, maar goed toch maar gegaan.
We kregen de echo en er was zeer weinig te zien ( alleen zag hij in mijn baarmoeder een kleine vocht plekje/rondje), wat ik enigzins wel verwacht had, maar wat de arts daarna zei dat vond ik niet zo leuk,
Hij zei dat er 3 opties waren: 1 ik was veel minder lang zwanger dan ik dacht, wat goed kan omdat ik pcos heb en dus heel wisselend een eisprong heb. Dus dat mijn eisprong laat was. 2. Of ik krijg een miskraam omdat er weinig te zien was. 3. Of het is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, wat natuurlijk heel gevaarlijk kan zijn.
Maar ze bleven maar daarover praten, ik kreeg helemaal de zenuwen.
Komen we zo dolgelukkig binnen en gaan we zo verdrietig naar huis.
Ik moest met spoed bloed laten prikken, het HCG gehalte werd bepaald, deze was 600. Dat is naar mijn idee goed. Nu moet ik donderdag het weer laten prikken om te kijken of het gestegen is. Is het gestegen dan is er waarschijnlijk niks aan de hand. Is het gezakt of gelijk dan kan het toch waarschijnlijk optie 2 en 3 zijn.
Zelf heb ik zo het gevoel dat het goed is, dat ik gewoon heel vroeg zwanger ben, dat zegt echt mijn gevoel.
Maar ik ben zo verdrietig, ik kan alleen maar huilen en ik ben op van de zenuwen.
Wie heeft hier ook ervaring mee en wat was uiteindelijk de uitkomst ervan?????????
Liefs een verdrietige en onzekere triesje
Ik moet echt even mijn verhaal kwijt. Na heel wat te hebben meegemaakt: hele medische molen, zwanger, kindje verloren bij 21 weken en nu sinds zaterdag spontaan zwanger.
Het ziekenhuis maandag gebeld om te vertellen dat ik spontaan zwanger ben.
Mocht ik gelijk gister al voor een echo komen, dat vond ik al heel eng, maar goed toch maar gegaan.
We kregen de echo en er was zeer weinig te zien ( alleen zag hij in mijn baarmoeder een kleine vocht plekje/rondje), wat ik enigzins wel verwacht had, maar wat de arts daarna zei dat vond ik niet zo leuk,
Hij zei dat er 3 opties waren: 1 ik was veel minder lang zwanger dan ik dacht, wat goed kan omdat ik pcos heb en dus heel wisselend een eisprong heb. Dus dat mijn eisprong laat was. 2. Of ik krijg een miskraam omdat er weinig te zien was. 3. Of het is een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, wat natuurlijk heel gevaarlijk kan zijn.
Maar ze bleven maar daarover praten, ik kreeg helemaal de zenuwen.
Komen we zo dolgelukkig binnen en gaan we zo verdrietig naar huis.
Ik moest met spoed bloed laten prikken, het HCG gehalte werd bepaald, deze was 600. Dat is naar mijn idee goed. Nu moet ik donderdag het weer laten prikken om te kijken of het gestegen is. Is het gestegen dan is er waarschijnlijk niks aan de hand. Is het gezakt of gelijk dan kan het toch waarschijnlijk optie 2 en 3 zijn.
Zelf heb ik zo het gevoel dat het goed is, dat ik gewoon heel vroeg zwanger ben, dat zegt echt mijn gevoel.
Maar ik ben zo verdrietig, ik kan alleen maar huilen en ik ben op van de zenuwen.
Wie heeft hier ook ervaring mee en wat was uiteindelijk de uitkomst ervan?????????
Liefs een verdrietige en onzekere triesje