bevallen mèt ruggenprik eh heel erg blij!!!

Beste Kirsten, ik kan me voorstellen dat je nu een ruggenprik overweegt. Op de site van de knov (www.knov.nl) vind je onder het tabblad kwaliteit info over de nieuwe  richtlijn over pijnbestrijding die wrs eind van dit jaar nog van kracht wordt. Dus nog op tijd voor je gaat bevallen.
 
Dag Kirsten,
Je verhaal roept heel wat op, het moet een uiterst pijnlijke en verdrietige evaring zijn geweest. Ben je in de steek gelaten? Beter zou het zijn hier samen privé over te praten, te analyseren wat er allemaal gebeurd is en meer duidelijkheid scheppen om en je vreselijke ervaring een plek te geven, zodat je weer geloof hebt in jezelf en verder kunt.

Dat samen praten kan niet, dus ik probeer hier een zo algemeen mogelijke reactie en wat adviezen te formuleren.
Eén oplossing voor alle problemen met pijn en slechte ervaringen is er niet, de medicamenteuze pijnbehandeling is geen Haarlemmer Olie en voorkomt echt niet alle ellende lieve lezers.
Overigens is die richtlijn nog niet aangenomen. Buiten ethische kwesties van het ontnemen van slagkracht van gezonde vrouwen zitten er logistieke haken en ogen aan vast die niet voorzien waren.

De bijeffecten van de medicamenteuze pijnbehandeling zijn velen en de eerste die ik noem is dat je in een ziekenhuis bevalling moet worden begeleid door een specialist. De verloskundige is buiten beeld, omdat veel verloskundigen (nog) niet mee gaan naar een medische indicatie bevalling voor alleen aanwezig zijn (kun je wel vragen natuurlijk). In ziekenhuizen bij specialisten bevallen vrouwen op bed. Ben je patiënte en dus eigenlijk geen gezonde vrouw meer die gewoon een kind baart, bevallen is een natuurlijk proces nietwaar?

Door de medicamenteuze methode, de ruggenprik worden er meer dingen gedaan = meer interventies en daarmee komen we in de spiraal van meer en meer interventies bij een in principe normale bevalling. Dat loopt op de lange duur uit op een abnormale bevalling = kunstverlossing. Dan heb ik het nog niet gehad over de effecten van de medicijnen en de behandeling op jezelf en je kind. Zo is er direct na de bevalling vaker minder goed contact met je baby, start het borstvoeden trager. Volledig kan ik niet zijn, er is veel informatie over beschikbaar.

Ook maakt de medicamenteuze pijnbehandeling vrouwen uiteindelijk meer afhankelijk van de zorgverlener en zorg, gevolg is afhankelijkheid en dus minder slagvaardig zijn en minder mondig, zeg maar onmondig. Je ligt op je rug en je kunt geen kant uit. Terwijl je gewoon gezond bent in de kracht van je leven. Vrouwen worden er uiteindelijk ook niet gelukkiger of gezonder van, ja dat weten we uit grote gedegen onderzoeken.
Dus als we naar de wetenschap van normaal bevallen kijken is de weg van kiezen voor de medicamenteuze pijnbehandeling een doodlopende weg voor je gezondheid, welbevinden en een betere ervaringen met je bevalling.
Anders voorbereiden op de bevalling voorkomt veel ‘als eerst de onopgeloste kwesties van de vervelende bevalling’ zijn weggewerkt in een goed gesprek.
Neem contact op met je oude begeleider en vraag om een evaluatiegesprek en uitleg over die bevalling. Vraag door over die eindeloos lange periode persdrang. Dat helpt je verder te komen en geeft inzicht. Lukt het niet dit te organiseren, vraag dan bij Netwerk WOMAN network.woman@planet.nl om een adres bij je in de buurt voor een verwerking gesprek met een onafhankelijke en ervaren verloskundig counselor. Dit is een gericht gesprek van één of maximaal twee maal één uur (tegen kleine vergoeding).
7 TIPS
• Ga een relatie aan met een vaste begeleider (verloskundige). Een persoon die je ook graag wil treffen bij je bevalling. Onderzoek wijst uit dat een praktijk met maximaal 2 verloskundigen zekerheid geeft tijdens zwangerschap en bevalling en je meer succesvol en meer tevreden na afloop zult zijn. Je zult tijdens de bevalling minder behoefte hebben aan een ruggenprik of andere pijnbehandeling.
• Maak een geboorteplan met je eigen verloskundige. Aarzel niet om jouw verwachtingen over de as bevalling uitvoerig te bespreken en je ideeën te toetsen. Je beleving en ideeën moeten centraal staan. Hoe wild je ideeën ook zijn, leg ze op tafel. Het helpt je de eigen gedachten te ordenen en je grenzen en behoeften te verkennen. Zo bouw je aan meer vertrouwen in jezelf en krijgen jullie vertrouwen in elkaar. Vraag en neem hier tijd en ruimte voor.
• Hou dat bevalplan kort (A4tje is voldoende) en wees flexibel. Juist met een flexibele houding kun je beter inspelen op je eigen behoeften van dat moment tijdens je bevalling.
• Vertrouw op je gevoel, vertrouw jezelf en blijf praten. Het kan wat tijd nemen voor je begeleider zover is om ‘open’ over je beleving en behoeften te praten. Neem en hou initiatief.
• Zorg voor een veilige plek, laat tijdens de bevalling je intuïtie en instinct het werk doen en ga niet liggen, blijf in beweging en rechtop. Zo voel je beter wat je lijf je aangeeft.
• Duik gerust in je bevalling. Vrouwen vertellen dat een bevalling pijnlijk is, lang kan duren maar evenzeer een ‘bijzondere en verrijkende ervaring’, ‘om nooit te vergeten’, ‘totale flow’ is. Met een goede voorbereiding (veel praten en een cursus of training die bij je behoeften past) en de support van een bekwame invoelende begeleider die je je gang laat gaan is de kans op het normale verloop van die bevalling bijzonder groot.
• Maak een verslag van je bevalling, beschrijf wat je eigen bevindingen zijn van je bevalling en wat je hebt ervaren. Dit verslag is de handleiding bij de evaluatie van de bevalling met je begeleider 6 - 8 weken na de bevalling. Spreek je tijdens die evaluatie uit over je bevindingen en ervaringen en praat alles wat je nog op het hart hebt uit. Sluit zo de relatie goed en volwassen af.

Alle goeds,
Tine Oudshoorn, verloskundige en consultant.
 
Toen ik me voornam om een ruggenprik te vragen bij mijn verloskundige heb ik mij eerst goed 'ingelezen' via internet en allerlei gerelateerde artikelen...
Ook info gevraagd aan een collega  die in  Belgie is bevallen en 2 x een ruggenprik kreeg.

Wat mij opvalt is dat in artikelen van Nederlandse hand negatieve kanten van een ruggenprik zoveel mogelijk worden belicht.

Je zou om die reden er al niet aan beginnen tenzij je (net als ik) persé deze optie wel wil gebruiken c.q. openhouden.

wat me ook nog opvalt is dat er aan een ruggenprik weinig tot geen risico's voor het kind kleven maar bij een pethadineprik wel. Toch wordt deze laatste het meest en het liefst gegeven.

Bij mij rijst dan al snel de vraag; wie wordt er zo blij van zo'n pethadineprik? De verzekeraar???

Ik vind de cijfers over bevallingen frappant genoeg. 1 op de 4 vrouwen is na een eerste bevalling niet tevreden.

Ik denk dat het tijd wordt om wat minder krampachtig met zaken om te gaan in en rond bevallen. Als vrouw voel je je snel 'mislukt' als een bevalling niet loopt zoals je had verwacht of als borstvoeding misloopt.  (ongetwijfeld ook een hormonenverhaal)

Als zwangere vrouw of pas bevallen vrouw lijkt het wel of je aan zoveel zaken moet voldoen!! Een normale bevalling....borstvoeding....roze wolk...
Is dat niet zo tja dan schakelen we even een psycholoog in en dan moet t goed komen....

is de oplossing niet gewoon; keuzevrijheid zonder vorm van beinvloeding van welke kant dan ook? Want dan voel je je een zelfstandig denkend mens wat mee mag beslissen....
Als je er andere vrouwen naar vraagt beluister je heel vaak toch wel een soort van 'verplicht voelen'. Vrouwen zijn er al gevoelig voor en zeker als ze zwanger zijn......

Door al dat (in mijn ogen) vage gedoe over hypnose etc...kan iedereen 'gewoon' bevallen? Sorry hoor.....
Mijns inziens; gewoon accepteren dat vrouwen zelf kiezen.

En al die negatieve kanten van een ruggenprik....tja ik heb er NIETS van gemerkt!
Mijn kind had zelfs een enorme hoge Apgarscore! Hoger dan de andere 2! (genoemde collega die in Belgie beviel had ook geen kinderen met een lage Apgarscore)
Persdrang voel je wèl!
En interventies bij geven van een ruggenprik; er is een artikel op internet te vinden (adres heb ik helaas niet anders zette ik t hier neer maar dat heb ik dus ook gelezen in voorbereiding op...) waarbij het volgende wordt gezegd en wat ook gestaafd is door een onderzoek in Denemarken meen ik; laat bevallingen in het ziekenhuis plaatsvinden en de interventie neemt automatisch toe.

En ik denk dat daar veel waarheid inschuilt....
Bij mijn eerste had ik een weeenstorm....had ik dat in het ziekenhuis gehad dan hadden ze vermoedelijk de hartslag nauwlettend in de gaten gehouden waardoor de kans op ingrijpen was toegenomen..
Bij thuisbevallingen valt dat niet te checken en dus wordt (en kan ook niet) er niet ingegrepen....

Let wel; als natuurlijk bevallen bij mij wat beter was bevallen (wat een zin) dan had ik dat ook gedaan! Alles wat 'natuurlijk' kan moet ook....
Maar in Nederland wordt er gewoon veel te moeilijk gedaan en in mijn ogen ook zoveel mogelijk de nadelen onderstreept en dat is niet helemaal eerlijk.
Je gaat je dan als vrouw echt schuldig voelen als je t niet natuurlijk doet en DAT moet niet de bedoeling zijn!!
 
Hier wil ik wel even op reageren. Als een vrouw pijnstilling nodig heeft is een ruggenprik zonder meer de beste optie. Maar aan een ruggenrpik 7/24 zitten organisatorische zaken vast die voor sommige ziekenhuizen nu niet op te brengen zijn. Clienten hebben daar dus direct nadeel van. Pethedine is een morfine preparaat. Ik heb het zelf 21 jaar geleden met m'n eerste kind gekregen en ik dankte de hemel op m'n blote knieen dat ik het kreeg, maar ik heb er in de loop van de jaren genoeg mensen op zien flippen. Wat bereft de nadelen van een ruggenprik: de verdovingsvloeistof kan wel, in een geringe hoeveelheid weliswaar de baby bereiken. De moeder krijgt meer vocht toegediend, waardoor ze meer vocht vasthoudt waardoor de borstvoeding wat minder goed van start kan gaan omdat de baby de gewollen tepel niet goed kan pakken. maar een moeder die helemaal de rooie ois van de baring ligt ook niet ontspannen te voeden.
Van ziekenhuisopnames krijg je interventies. Dat is een bewezen feit. Een vrouw zonder riscofactoren aan het  CTG leggen is van een gezonde barende een patient maken met alle gevolgen van dien. De meerwaarde van een CTG bij iemand zonder risicofactoren is er niet, de  andere kant is dat er vaak voor niets wordt ingegrepen op een manier die niet gevaarloos is.  Een keizersnede is een grote buikoperatie bijvoorbeeld die als je hersteld bent een risico vormt voor je volgende zwangerschap en bevalling. En wat betreft de tevredenheid: de cijfers zijn schokkend genoeg. 1:6 vrouwen is niet tevreden, en van de eerstbarenden is dat 1:4. Maar van de vrouwen die thuis wilden bevallen en dat ook gedaan hebben is 96% wel tevreden. de grootste ontevredenheid zit in de groep die overgedragen is tijdens de bevalling en waar de vk dan verdwijnt en een tot dan toe onbekende de zorg overneemt. Dat is inherent aan het nederlandse systeem dat wat mij betreft nodig op de schop moet. daarom is het zo belangrijk dat zwangeren en net bevallen vrouwen zich laten horen, daarvoor hebben we het Ouderschap www.hetouderschap.nl Praat mee, help mee eisen te formuleren en beleid te maken.
 
Nog even ter verduidelijking;

ik geef borstvoeding vanaf moment 1 en dat was geen punt; ze hapte meteen en was onder de pannen.

wat betreft het overdragen aan anderen; jazeker dat vond ik ook heel erg  vervelend!!
Ik ga dan ook zeker eens kijken op de site die je (verloskundige) aangeeft want ik vind het inderdaad wel belangrijk wat te laten horen als je t ergens niet mee eens bent.

de strekking van mijn verhaal is eigenlijk gewoon; bevallen zoals jij dat wilt (dus in bad, op een kruk; thuis of in t ziekenhuis) moet allemaal kunnen maar de krampachtigheid van pijnbestrijding moet er vanaf.
Net zoals je waarschijnlijk in Amerika of waar ook een bepaalde kant op wordt geduwd (nl die van pijnbestrijding of zelfs een keizersnee op bestelling waar ik een hartgrondig tegenstander van ben) moet het 'VERPLICHTE NATUURLIJK BEVALLEN omdat dat zo vreselijk fijn is  er vanaf.

In het blad WIJ jonge ouders (meen ik) stond pas een artikel waarom vrouwen zo graag de negatieve verhalen vertellen  bij bevallen.
Dat  blijkt te komen omdat  het beeld wat je voorgespiegeld krijgt bijna nooit voldoet en vreselijk tegenvalt.
Als je dan ook nog leest dat mensen in Nederland nooit van verloskundigen of andere betrokkenen de ins en outs van pijnbestrijding te horen krijgen maar dit eigenlijk alleen via internet  of anderen te weten komen lijkt me  daar een taak liggen!

Ik heb heel wat gestruind op internet over dit onderwerp de laatste paar weken. Ik weet inmiddels dat zoveel mogelijk  natuurlijk bevallen gewoon  een hele goede instelling is maar het staat me ENORM tegen als vrouwen die al 1 en ander hebben meegemaakt op dat gebied en dan zelf vragen om pijnbestrijding zoveel mogelijk worden afgescheept. (ik ook hoor toen ik erom vroeg!)
(Als mijn kies bij de tandarts moet worden getrokken zal de tandarts beamen dat dat  zonder verdoving t beste gaat maar k zal er ook nooit voor kiezen!!!)
Je voelt je als vrouw niet au serieux genomen en dat vind ik heel erg temeer omdat je juist op zo'n moment  anders in je vel zit.  

Ook  vind ik het heel erg vreemd dat er  zolang wordt gestreeft naar natuurlijk bevallen dat een keizersnede soms de enige optie  nog is terwijl ik dan vaak denk; had een ruggenprik gegeven dan had zo iemand nog even doorgekund en dus  vaginaal kunnen bevallen!
Er worden in NL meer keizersnedes gegeven dan ruggenprikken. Misschien moet geprobeerd worden dat juist om te draaien!  

Een vriendin van mij moest bevallen en toen zei de gyneacoloog  dat het 90% zeker een keizersnede zou worden.  Alleen de verloskundige (niets ten nadele van die mensen hoor!  Ik had een enorm  fijn iemand die dan ook straks bij de nacontrole een bos bloemen van me krijgt) wilde t toch nog wel  'proberen'. En  jawel ...een keizersnede want het ging idd niet.
Ik begrijp daar niets van.

Bevallen  is en blijft iets van jezelf  maar ik heb heel vaak het idee dat anderen even voor je beslissen hoe en wat. En natuurlijk; daar zijn dokters voor zeker wel! Maar bij alle andere ingrepen heb je zelf vaak meer inspraak dan bij bevallen...! Ik heb wel eens gedacht dat het een soort van machtsgevoel is bij sommigen in de trant van; wij bepalen hoeveel pijn jij kan verdragen.
En bij sommige verhalen op dit forum zie ik geen mens voor me maar meer een koe die op een veemarkt staat en ook als zodanig behandeld wordt.

Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik uit mijn omgeving  alleen maar 2 positieve bevallingsverhalen ken; de rest is ronduit miserabel verlopen (en dan tel ik de mensen  die graag overdrijven dus NIET mee).  
De  getallen die je (verloskundige) noemt m.b.t. tevredenheid van mensen vind ik  voor verbetering vatbaar.  

En ik wilde dat ik bij de blijde thuisbevallers had mogen horen!!!! Want oow dat lijkt me echt wel fijn!  Maar als je er niet bij hoort dan  moet men niet zo gemakkelijk beslissen van; probeer t nog maar eens of  zonder de pijn heb je geen  band...etc....etc..etc...  
Want dat is dus allemaal grote onzin op zo'n moment en je voelt je dan ZEKER niet begrepen!!

nb wat betreft ziekenhuizen en hun mogelijkheden...ik meen dat ze daarover op  t moment ook bezig zijn ivm de nieuwe pijnbestrijdingsnorm?  
Welnu...als er een spoedoperatie om een andere reden plaats moet vinden moet dat kunnen dus lijkt me dit ook een min of meer 'verplicht' iets wat elk ziekenhuis aan moet kunnen bieden.

Tja...ik ben maar een 'leek' maar hoop toch dat vrouwen die een ellendige ervaring hebben wat gemakkelijker een ruggenprik kunnen krijgen in NL in de toekomst!!!
 
 
k Zou er in jouw geval voor knokken Rimke!!! Geloof me...
Ik ben er ook best goed in vlgs mij...;-)

Ik wil je niet persoonlijk beledigen hoor met die koeien maar ja jij bent natuurlijk wel een beetje zo'n geval toch?
k Wilde wel dat t anders was geweest voor je!!!

Maar k hoop dat je er wel een beetje om kunt lachen als ik t zo formuleer?

Heb je wat aan je gesprekken???
Hoe st met Maud??? Is t een gemakkelijke baby?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan