bevallen met zn 2 en???

Mijn moeder is er ongepland bijgeweest bij mijn eerste bevalling en dat heb ik toen als heel fijn ervaren (is nog steeds een mooie herinnering) dus misschien kun je haar beloven dat als je van gedachten verandert, ook tijdens de ontsluiting, je haar alsnog belt? Nu ga ik voor de 2e keer bevallen en woon een stuk verder weg, waardoor ze er gelukkig niet op rekent te worden gevraagd, want nu wil ik het (geloof ik) liever samen met mijn man doen...hoe dan ook hoop ik voor je dat ze het respecteert wat jij beslist, het is immers geen 'recht' voor een moeder om erbij te zijn....
 
Ben ik het volkomen mee eens, met bovenstaand bericht. Die oma's in spe zouden het vroeger ook niet prettig gevonden hebben als er iemand bij hun bevalling was. Is natuurlijk niet altijd het geval, maar ik denk dat als jullie dat graag met zijn tweeen willen beleven, dat zij dat moet respecteren. Praat er over met haar, want anders worden de irritaties straks veel groter en dat kun je er niet bijhebben tijdens zo'n bijzondere periode. Succes strakjes.
 
dat ze erbij zouden mogen zijn? Hebben jullie ooit eens zoiets laten vallen? Vast niet. Een bevalling is iets wat heel erg prive is, en een ander mag daar alleen bij zijn als hij/zij uitdrukkelijk is uitgenodigd. Ik begrijp niet waar die mensen het idee vandaan halen dat ze er bij zouden mogen zijn. Bij ons is het nooit ter sprake geweest, wij deden het samen (met VK en kraamverzorgster) en niemand anders, punt. Mijn ouders en schoonouders hadden ook niet anders verwacht. Als ik soms al het publiek zie bij programma's als de bevalling en zo, krijg ik het helemaal benauwd :)

Groetjes
Tonny, mv Thomas en "Jopie" (35+1)
 
hoi,

ik vind een bevalling iets voor alleen jou en je partner, wij hebben er nooit 1 moment aan gedacht er iemand bij te vragen, en bij ons in de familie denkt iedereen er zo over, ik vind het erg prive, en had er niet aan moeten denken dat mijn moeder of schoonmoeder mee had zitten kijken, en nu in mijn 2e zwangerschap denken wij er nog precies zo over.

groeten sandra
 
mijn moeder zou ook bij de bevalling zijn, dat hadden wij haar gevraagd. Echter toen ik moest bevallen was ze ziek het was ons al een tijdje duidelijk dat ze het niet zo gaan redden om bij de bevalling te zijn, lichamelijk gezien.
aangezien mijn bevalling er een was met heel veel pijn was ik blij dat mijn moeder er niet bij was, ik kon op een gegeven moment alleen nog maar schreeuwen van de pijn. Ik denk dat als ze er wel bij was geweest, ze het toch niet aan had kunnen zien dat haar dochter zoveel pijn had.
enne het is jullie bevalling hoor, daar heeft niemand iets mee te maken, zelfs moeders en schoonmoeders niet!!
 
Sorry hoor maar ik vind dat je een bevalling met zijn tweeen doet en dat niemand hoeft te verwachten dat ze er bij mogen komen het is iets heel speciaals van jou en je man/vriend.
 
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het een niet erg volwassen reactie vind van je moeder. Jij leeft vol spanning toe naar die belangrijke gebeurtenis in je leven en in plaats van je te steunen en je wensen te respecteren gaat mevrouw met een lang gezicht rondlopen omdat zij niet krijgt wat ze wilde? Sorry hoor, maar dat heeft naar mijn idee niets met (moeder)liefde te maken. Dat heet bij mij egoisme. Het is jouw zwangerschap, jouw bevalling en jouw kind. De aanstaande oma's moeten toch echt eens leren dat zij op dat moment aan de zijlijn staan.
 
Terug
Bovenaan