A
Anoniem
Guest
Hoi Dames,
Ik ben 06 juli bevallen van ons zoontje Jurian, helemaal geweldig en we genieten volop.
Na mijn bevalling ben ik 23 augustus weer voor het eerst ongesteld geweest, volgens mijn berekeningen zou ik dus dan weer ongeveer rond de 20e september ongesteld worden... maar dat bleef uit, ach dacht ik.. t moet ook allemaal weer op gang komen.
Aan de pil was ik niet gegaan, omdat ik die nog niet in huis had en me opnieuw moest inschrijven bij de apotheek, en ach.. gemeenschap hadden we eigenlijk nog niet zo erg gehad.
Nu hebben we dus een keer gemeenschap gehad sinds mijn bevalling..
En tot op de dag van vandaag was ik nog niet ongesteld geworden.. Ik heb dus maar besloten een test te doen vanmiddag.... en jaaaa hoor! ZWANGER!
Ongelovelijk, mijn zoontje word over 2 dagen 3 maanden en ik ben nu (zo volgens de berekeningen 6 weken zwanger?!?!) Ik was totaal overrompeld..
Het brengt zoveel te weeg, we moeten gaan verhuizen ( we wonen in een erg klein appartement, wat al te klein is voor nu met zn 3en) en mijn vorige zwangerschap heb ik enorme last van mijn bekken gehad. Dit alles speelt weer in mijn hoofd nu, en nu met al een kleine erbij zal het vast een ontzettend zware tijd worden.
Ik heb vandaag erg wisselende reacties gehoord van mensen uit mijn omgeving.. sommige reactie hebben mij echt enorm teleurgesteld, anderen hebben me weer blij gemaakt.
Het gevoel is zo dubbel, maar kan je wel zeggen, ik als net mama..sinds bijna 3 maanden, dat zwanger zijn en een kindje mogen krijgen echt t mooiste is wat je kan overkomen. Er is dan ook geen twijfel als we t al dan niet zouden houden (want zelfs waren er mensen vandaag die mij doodnormaal vroegen "en hou je het?" waarop wij zeiden, "tuurlijk, wat denk je dan" waarop wij dan weer als antwoord kregen "nou, dan zijn jullie er mooi klaar mee dan"
Achja. Ik ben blij, maar mijn gevoel is zo gemengd. Er speelt van alles door mijn hoofd.
2x bevallen in een jaar, verhuizen, enz enz.. Ik kan het echt waar niet bevatten.
Het is ook enorm vreemd om mensen te moeten vertellen dat je 'weer' zwanger bent, het is immers nog maar zo kort geleden dat het nog zo was.
Vandaag de verloskundige weer gebeld, en zelfs die kon zn oren niet geloven.. vind het helemaal super dat ik weer naar hun kan, en het is nog maar een week of 6 geleden dat ik ze voor het laatst zag.. en dat is natuurlijk geweldig, want je kent mekaar best goed zo ondertussen, vooral van de laatste maanden (mijn zoontje is met 41wkn en 6 dagen geboren)
Wel, ik kan alsmaar door tikken.. maar daar schieten jullie ook niets mee op.. Het feit is wel dat ik erg blij ben,al is het enorm wennen.
Ik vraag me af als er vrouwen zijn die het zelfde hebben meegemaakt, of toevallig nu ook zwanger zijn zo kort op elkaar.
Reacties van anderen zijn natuurlijk ook altijd welkom!
Zo zat ik een tijdje geleden nog te kwekken bij de juli mamas, zo sluit ik me nu weer aan bij de zwangeren!
Liefs
Janet
6wk (ofzo.. hihi)
Ik ben 06 juli bevallen van ons zoontje Jurian, helemaal geweldig en we genieten volop.
Na mijn bevalling ben ik 23 augustus weer voor het eerst ongesteld geweest, volgens mijn berekeningen zou ik dus dan weer ongeveer rond de 20e september ongesteld worden... maar dat bleef uit, ach dacht ik.. t moet ook allemaal weer op gang komen.
Aan de pil was ik niet gegaan, omdat ik die nog niet in huis had en me opnieuw moest inschrijven bij de apotheek, en ach.. gemeenschap hadden we eigenlijk nog niet zo erg gehad.
Nu hebben we dus een keer gemeenschap gehad sinds mijn bevalling..
En tot op de dag van vandaag was ik nog niet ongesteld geworden.. Ik heb dus maar besloten een test te doen vanmiddag.... en jaaaa hoor! ZWANGER!
Ongelovelijk, mijn zoontje word over 2 dagen 3 maanden en ik ben nu (zo volgens de berekeningen 6 weken zwanger?!?!) Ik was totaal overrompeld..
Het brengt zoveel te weeg, we moeten gaan verhuizen ( we wonen in een erg klein appartement, wat al te klein is voor nu met zn 3en) en mijn vorige zwangerschap heb ik enorme last van mijn bekken gehad. Dit alles speelt weer in mijn hoofd nu, en nu met al een kleine erbij zal het vast een ontzettend zware tijd worden.
Ik heb vandaag erg wisselende reacties gehoord van mensen uit mijn omgeving.. sommige reactie hebben mij echt enorm teleurgesteld, anderen hebben me weer blij gemaakt.
Het gevoel is zo dubbel, maar kan je wel zeggen, ik als net mama..sinds bijna 3 maanden, dat zwanger zijn en een kindje mogen krijgen echt t mooiste is wat je kan overkomen. Er is dan ook geen twijfel als we t al dan niet zouden houden (want zelfs waren er mensen vandaag die mij doodnormaal vroegen "en hou je het?" waarop wij zeiden, "tuurlijk, wat denk je dan" waarop wij dan weer als antwoord kregen "nou, dan zijn jullie er mooi klaar mee dan"
Achja. Ik ben blij, maar mijn gevoel is zo gemengd. Er speelt van alles door mijn hoofd.
2x bevallen in een jaar, verhuizen, enz enz.. Ik kan het echt waar niet bevatten.
Het is ook enorm vreemd om mensen te moeten vertellen dat je 'weer' zwanger bent, het is immers nog maar zo kort geleden dat het nog zo was.
Vandaag de verloskundige weer gebeld, en zelfs die kon zn oren niet geloven.. vind het helemaal super dat ik weer naar hun kan, en het is nog maar een week of 6 geleden dat ik ze voor het laatst zag.. en dat is natuurlijk geweldig, want je kent mekaar best goed zo ondertussen, vooral van de laatste maanden (mijn zoontje is met 41wkn en 6 dagen geboren)
Wel, ik kan alsmaar door tikken.. maar daar schieten jullie ook niets mee op.. Het feit is wel dat ik erg blij ben,al is het enorm wennen.
Ik vraag me af als er vrouwen zijn die het zelfde hebben meegemaakt, of toevallig nu ook zwanger zijn zo kort op elkaar.
Reacties van anderen zijn natuurlijk ook altijd welkom!
Zo zat ik een tijdje geleden nog te kwekken bij de juli mamas, zo sluit ik me nu weer aan bij de zwangeren!
Liefs
Janet
6wk (ofzo.. hihi)