bevallen,weeen en dan??

Tja sorry dat ik het zo vraag maar euh
hoe zit dat nu he hoe kan je het beste de weeen omschrijven??
Ik hoor dat ontsluitings weeen het ergste schijnen te zijn. ok ze ontstaan als je ontsluiting krijgt maar hoe voelt dat???

Sorry dat ik het vraag maar ja wil nog toch wel eens weten wat me te wachten staat ( het is de eerste )   en om aan de vk te gaan vragen vind ik ook weer zo iets apparts ondanks dat ik schatten van vk's heb.

groetjes jantine (26wk,3dg)
 
De ontsluiting ontstaat door de weeen, niet andersom. Hoe een wee aanvoelt is een beetje moeilijk te omschrijven, het verschilt nogal van vrouw tot vrouw. Vrouwen die erge pijn hebben het de menstruatie vergelijken het daar vaak mee. Ik vond de rugpijn bij de eerste aanvoelen of er een mes in mijn rug gestoken woerd, maar een vriendin had het gevoel dat er een konijn aan haar ruggeggraat zat te knabbelen.   Meestal loopt het langzaam naar een hoogtepunt dat ong 20 seconden duurt en daarna weer afzakt. Een aardige vuistregel is dat zolang jezelf twijfelt opf je ween hebt je ze niet hebt. En op een gegeven moment weet je het zeker.
 
OKe bedankt voor het verhaaltje. Met de menstruatie pijn weet ik als geen ander hoe het voelt, want meestal lig ik dan namelijk 2 dagen plat omdat ik niet op of neer kan.
Ben benieuwd of je het dan voelt/merkt als het de weeen zijn. nuchtere ik heb ook de eerste 3 maanden van de zwangerschap doorgelopen dus ik weet echt niet wat ik er van moet verwachten.
Maar is het dan je intuitie dat je het dan vanzelf wel merkt doordat ze dan heftig achter elkaar komen of zo????


 
Hoi Jantine, de pijn van weeën is niet te omschrijven, omdat het een soort pijn is die je op geen enkel ander moment in je leven voelt en nergens mee te vergelijken is. En als je kindje er eenmaal is ook weer vergeet (ik riep heel hard dat ik nooit meer een kind wilde baren, maar nu twijfel ik toch over nummer 3). Daarom schrijft de vk ook dat je het meteen herkent als het een echte wee is.  Net als dat ze zeggen dat je nog niet ver genoeg bent met bevallen als je nog zelf kunt bellen dat de vk moet komen! Op het eind van de bevalling zijn de weeën zo heftig en zo kort op elkaar, dat je niet eens meer een telefoonnummer kunt draaien!
Het is zoals de vk omschrijft een pijn die in golfbewegingen komt. Mijn bevalling begon met het breken van de vliezen en direct daarna een weeënstorm (direct weeën om de 1,5 minuut). Neem van mij aan, dat is geen pretje. Ik kan me voorstellen dat als je bevalling rustig begint, met weeën om de zoveel minuten, dat je er dan 'aan kan wennen' zeg maar. Maar een wee voelt als  een hele grote kramp die op komt zetten en weer weg gaat. Net als een golf in de zee.
 
Hoi hoi...

Ik denk ook dat het er wel aan ligt wat voor weeen je heb...
Ik heb buik en rug weeen tegelijkgehad En mijn mening dan is dat ik denk dat je buikweeen een stuk beter aankan!
En ja hoe voelt t? Als een kramp inderdaad maar dan 100X heviger!
Ik voelde de rugpijn opkomen die straalde dan naar mijn buik tegelijk, en het lijkt dan of ze langzaam je bot...stuitje breken!!! Ja en rug weeen zijn ook gewoon een stuk vervelender vind ik want ik zelf kon ook niet op mijn billen zitten zeg maar, of liggen...op een gegenmoment kon ik alleen nog maar op mijn knieen zitten.
En ja het einde vond ik geweldig (als je dan mag persen, anders is het een hel)
Maar als je dan pers dan voel je de wee niet, en ik weet nog als ik dan dacht dat mijn wee voorbij was en stopte met persen, en hij was dan niet helemaal weg ging ik snel weer ff persen (hoefde dan niet eens volluit, maar dat je het dan zeg maar ff niet meer voelde)
Maar ja voor iedereen is een bevalling ook anders, en als je het nog nooit heb meegemaakt denk ik dat je je er ook niet echt op kan voorbereiden ofzo het is zoooon oerkracht!
Wat denk ik wel helpt is veel praten erover, je angsten hoe je het wilt enz....

Liefs, Jennifer
 
Ik herken niet veel wat iedereen hier omschrijft. Zo zie je maar hoe verschillend het is.
Mijn begin was wat rommelen: inderdaad menstruatiepijn onder in de rug en buik. soms was het weg.
Toen de echte weeen kwamen (om 7 uur in de avond) herkende ik het direct. Het werd bij elke wee heftiger. Na 2 uren had ik continue pijn met eigenlijk geen adempauzes. Ik had rug- buik- en beenweeen. Niet op te vangen dus. Een dikke hel vond ik het.
En dan te bedenken (het kan nog langer duren natuurlijk) dat mijn zoontje pas 15 uren later werd geboren.......ik voel het nog zo, vergeten doe ik het nóóit! De VK voelde net bij mij van binnen toen er een wee kwam. Zij zij ook dat ik echt hele sterke weeen had.
En de persweeen waren zowaar nog erger voor mij....
Dus weer heel anders. Velen vergeten de pijn zeggen ze. Ik ervaar dat niet zo.
Wel zou ik op den duur wel weer een tweede willen, maar ik denk dat ik dan wel wat meer over de bevalling zal piekeren van te voren. Terwijl het misschien wel héél wat beter kan verlopen!
 
Je krijgt met deze vraag natuurlijk wel horrorverhalen te horen he
Maar ja, dat weet je van te voren. Je leest ze, en zet ze dan alsjeblieft meteen weer uit je hoofd....want jij moet niet gaan piekeren natuurlijk!
Want ook al was het een hel, ik wil best wel weer een tweede (mijn zoontje is nu anderhalf) over een tijd. Maar vergeten de pijn? Dat doe ik nooit!
 
ach als ik niet tegen die "horror verhalen "zou kunnen zou ik het niet moeten vragen. ik wilde gewoon zeg maar weten wat jullie ervaringen er mee zijn.

Kijk ik krijg dus allemaal negatieve dingen in mijn en mijn mans omgeving te horen maar gelukkig is het hier anders.
Dus ja maar ja we zien het allemaal wel wat er komen gaat.

We wachten af!!!
 
Terug
Bovenaan