bevallen?

ik vond mn bevalling ook leuk!savonds verloor ik vruchtwater en ik ben de hele nacht te opgewonden om te slapen.mn kind kwam eraan,joepie!smorgens kwam de vk kijken of het vruchtwater helder was,en dat was t.hartje klopte prima,dus wachten op weeen.om 11 uur begonnen ze.na een uur was het niet meer te harden en toen vond ik het even niet meer leuk.maar toen de vk kwam bleek ik al volledige ontsluiting te hebben!al na 1,5 uur.toen viel er een last van mn schouders.ik dacht;als dit alles is valt het nog wel mee.persen vond ik ook eng omdat ik bang was dat ik zou scheuren of de vk zou knippen en ik dan opeens heel veel pijn zou krijgen.maar ook dat was niet het geval.ja,mn schaamlippen waren gescheurd maar dat had ik op dat moment niet eens gevoelt.na een kwartier persen had ik mn zoontje op mn buik en ik dacht alleen maar;wat viel me dit mee!
dus ik wil je als tip geven:ga er met goede moed in,je kan het.je gaat je kindje zien!
groetjes kari
 
Je bevalling een feestje noemen....nou dan heb je waarschijnelijk niet 15 uren lange heftig pijnen gevoeld zonder adempauzes! (buik- rug en beenweeen)
Nee, ik vond het bevallen helemaal niet mooi en en leuk. Was blij dat m'n zoon er uit was. Ik had ook niet die 'verliefde gevoelens' en moedergevoelens. Moest echt 5 weken lang wennen aan mijn zoon en hem leren kennen. Toen kwam dat gevoel pas.
Ik denk niet dat er veel vrouwen zijn die hun bevalling een feestje vinden. Maar goed, het moet er uit, en dat is niet anders.
Ik bekijk het verder nu heel nuchter, zie ook niet op tegen de tweede bevalling. Kan nooit zo erg zijn en meestal duurt het véél korter.
Succes
 
Hoi!

Ik vond mijn bevalling ook echt geen nachtmerrie hoor, tuurlijk pijn doet het echt wel maar het is te doen!
Ik heb geen cursus gevolgd maar wel het boek veilig bevallen gelezen, is absoluut de moeite waard.
Verder is je ademhaling heel belangrijk als je dat goed onder de knie hebt en je kunt je goed concentreren dat gaat het een stuk makkelijker!
Op het moment dat ik stiekem tegen mijn vriend zei dat ik het niet meer aankon en echt niet meer verder wilde werd onze zoon bijna geboren en was alles voorbij!

Heel veel succes en ik wens je een voorspoedige bevalling toe!
Geniet vh moment

Gr Joyce mv Milan 12-10-06
 
Hoi,

ook ik vond de bevalling niet echt vreselijk. Officieel heeft de bevalling ook maar drie uur geduurd. Mijn vliezen braken om 1.30 uur in de nacht en en half uur later begonnen de weeen. Om ongeveer 5 uur kwam de vk en had ik 1 cm ontsluiting. (Dus dan beginnen ze nog niet te tellen.) Om 9.15 uur in de ochtend was dat drie cm en ze gaan pas tellen vanaf 4 cm, dus ondanks dat duidelijk was, dat de baby die dag zou komen, kon het nog wel even duren. Om 12.15 uur zou de vk terugkomen.

Om half elf vertelde ik mijn man dat ik persweeen had, maar hij geloofde me niet en weigerde te bellen omdat om kwart over twaalf de vk terug zou zijn. Om kwart voor elf zag hij mijn buik golven en toen geloofde hij me. Om 11 uur (ik had dus al een half  uur persweeen tegen gehouden) kwam de vk en kon ik gaan persen. Om 10 minuten over 12 lag er een meisje op mijn buik. 7 minuten later kwam de nageboorte.

Tja, het deed veel pijn en vooral het plassen na de bevalling was geen feest, maar het was voor mij niet iets troumatisch ofzo. Mijn man heeft trouwens zo witjes naast het bed gezeten dat iedereen die er verder bij was zich meer zorgen over hem dan over mij maakte. Hij zei dat hij iets verkeerds gegeten had, ja hoor, ik had de dag ervoor precies hetzelfde gegeten, maar mijn buikpijn van die dag had toch een andere oorzaak. Nou ja, toen de baby er was, was de voedselvergiftiging ook over (toeval?!?)

Groetjes Ilona
 
Hallo,

Ik was hier even mee aan het lezen, (ik ben nu niet zwanger, mijn zoontjes zijn 2 jaar  en een van  bijna 5 maanden). Mijn bevallingen waren allebei snel. De eerste duurde 3,5 uur  en  bij de tweede begonnen de weeen om 12.45 en om 12.50 werd het meteen al een  zeer pijnlijke weeenstorm die gelukkig maar kort duurde want om 13.18 was hij er na een perswee, en toen heb ik de hele dag en de daar opvolgende nacht naweeen gehad. Bevallen doet pijn, weeen en naweeen zijn geen pretje, plassen en poepen na de bevalling is ook vreselijk enz.......  maar geloof  je bent het zo weer vergeten. Na een paar weken/maanden is het bijna vergeten en je krijgt er zo iets moois voor terug. Als je gaat bevallen blijf ontspannen en adem rustig door en denk niet alleen aan de pijn maar aan het eindresultaat.

groetjes Yoeri en Jesper mama
 
Ik heb me vanaf het begin niet druk gemaakt over de bevalling.
Je hoort zoveel verhalen en geen 1 is hetzelfde..

Ik heb yoga gedaan, was leuk en zeer ontspannen ( heb er tijdens mijn bevalling niets aan gehad, maar het was toch leuk om te doen).

Mijn bevalling ging vrij vlot. Mijn vliezen braken net na middernacht ( dacht dat ik in mijn broek aan het plassen was),
toen weer naar bed gegaan ( kan toch nog heel lang duren), nou ik lag net en de weeen begonnen. op een gegeven moment toch maar gaan tellen en toen bleek dat ze wel heel snel kwamen. om 03.30 de verloskundige gebeld, want je wilt ook niet te snel aan de bel hangen. Ze was er om 04.00. Bleek ik al volledige ontsluiting te hebben en toen kwam de weeen storm ( weeen zonder adempauze) die waren zeer heftig maar uiteindelijk is om 05.30 onze zoon geboren na wel ingeknipt te zijn!

Ik was helemaal bekaf, maar wat een geweldige ervaring was mijn bevalling.

Probeer er echt blanco in te gaan, je weet toch niet hoe het gaat lopen en hoe je zal reageren.. laat het over je heen komen..

Succes met je bevalling over een tijdje!

groetjes,

Suus
 
Iedereen ervaart zijn bevalling anders. De een vergeet  de weeen enz direct, de ander niet. Ik weet wel dat ik er bij de eerste 10 uur over gedaan bij de tweede 6 uur. Het was de tweede keer sneller en hij was er na 4 minuten persen al uit en woog 9 pond.
Maar ik vond het wel degelijk hel en was het helemaal NIET zomaar vergeten en heb dat gevoel van kindje eruit alles vergeten totaal niet gehad, bij de eerste moest ik gewoon een dag wennen aan haar en aan de pijn die ik had gehad, bij de tweede had ik dat niet was ik helemaal happy met mijn zoon. Maar ik vond het alles behalve een feestje! Was blij dat het erop zat maar achteraf ben je zo blij met je kind en dat relativeert de pijn enorm. Je weet dat het niet anders kan maar ik heb vaak gedacht toen mijn man naast mijn bed stond kon jij het maar een keertje doen.

maar het allerbelangrijkste vond ik dat ik geen ruggeprik kreeg dat had de hele ervaring heel anders kunnen maken. Waarom pijn lijden als het niet nodig is.

Succes
 
Ik riep altijd dat het krijgen van een kind me het ergste leek wat je als vrouw qua pijn kon overkomen...... dat viel dus reuze mee. in 2004 heb ik het eerste kindje gekregen, en moet nu nog een week en dan ben ik uitgerekend voor nummer 2.
Ga er blanco in, want de pijn van een bevalling het verschilt per vrouw. Probeer er onbevangen tegenover te staan, het kind moet er uit, of je nu wilt of niet. sommigen zijn zo bang voor de pijn, dat ze daardoor al helemaal in paniek raken (aardoor wordt de pijn weer erger). toen de weeén bij mij begonnen, dacht ik: dit is nog niet erg genoeg, het moet ondraaglijker worden (terwijl ik normaal toch echt errug kleinzerig ben). verder heb ik gedacht: langer dan 48 uur ben je bijna niet bezig, wat is nou twee dagen op een mesnenleven. rustig doorgaan. toen de vk eenmaal kwam bleek ik al 10 cm ontsluiting hebben, en een 1/2 uur later was het kind er al. Je weet natuurlijk nooit hoe het een volgende keer gaat, maar ik heb nu zoiets iets van: ik krijg liever een kind dan dat ik 1 nacht kiespijn heb... succes ermee
 
Terug
Bovenaan