Hoi! Wij houden het ook heel bewust bij eentje (die is nu 15 maanden). Allereerst zijn we niet zo jong meer, ik ben "al" 38. Tuurlijk kan het dan nog, maar zou wel betekenen dat we redelijk rap al aan een 2e zouden moeten beginnen. Ook wij vonden de baby tijd best pittig. Waren al heel lang gewend aan de vrijheid om te gaan en staan waar we wilden. Missen het best wel dat we niet zomaar even een terrasje kunnen pakken of ergens een hapje eten. Gelukkig hebben we een heerlijk mannetje wat het prima vind om een paar uurtjes in een restaurant te zitten chillen. We hebben dus best mazzel daarmee. Tevens denk ik eerlijk gezegd ook niet dat onze relatie een tweede zou overleven. Alles gaat nu weer goed en we hebben eindelijk de rust en stabiliteit samen gevonden met een kleine erbij. Het is voor ons dus echt goed zo één kind. Toch snap ik wel de drang naar een 2e of 3e. Weer zo'n schattige baby zien opgroeien is wel heel mooi. Uiteindelijk moet iedereen die keuze zelf maken. En helaas wordt die keuze bij sommigen voor hun gemaakt en lukt een 2e niet meer. Ons gezinnetje is compleet ?✌
Bewust één kind, waarom?
- Onderwerp starter Jillroos
- Startdatum
Ik sluit me ook aan bij bovenstaande. Onze zoon is nu ruim 1,5 en ik vind het echt fantastisch met hem. Eerste jaar vond ik niet top en best zwaar, met name het wegcijferen van mijzelf en continu ten dienste staan van die hulpeloze baby. Ik zie mijzelf dit echt niet nog een keer doen. Ik hou van mijn vrijheid en mijn werk en met 1 kind lukt het nog best goed om ook mijn eigen leven en ambities te volgen. Ook vind ik ons gezin echt compleet zo, kan mij niet voorstellen dat het nóg mooier en fijner kan zijn dat dat het nu is.
bedankt voor jullie reacties ? toch fijn om reacties van gelijkgestemden te lezen maar ook juist van moeders die meer kinderen hebben!
voor mij speelt idd ook de afweging dat ik denk dat een 2e niet goed zou zijn voor onze relatie. En het idd ten dienste staan van je kind Zoooooveel is gewoon niet niks! Kan me dat niet voorstellen met nog meer jonge kinderen...
lees nog graag meer ervaringen als jullie die willen delen
voor mij speelt idd ook de afweging dat ik denk dat een 2e niet goed zou zijn voor onze relatie. En het idd ten dienste staan van je kind Zoooooveel is gewoon niet niks! Kan me dat niet voorstellen met nog meer jonge kinderen...
lees nog graag meer ervaringen als jullie die willen delen
Hier houden we het er ook bewust bij maar een. Ons zoontje is 20 maanden en we genieten volop. Mijn man heeft al 2 pubers uit n vorig huwelijk die 50% van de week bij ons zijn en tegenwoordig ook vaak nog meer. En net als hierboven al iemand zei, ben ik ook al 37.
Wij genieten nu echt van deze leeftijd! Heerlijk hoe hij alles aan het ontdekken is ?
Wij genieten nu echt van deze leeftijd! Heerlijk hoe hij alles aan het ontdekken is ?
Wij houden het heel waarschijnlijk ook bij ons ene kleine babymeisje van nu 3 maanden. We hebben een lang medisch traject doorstaan en uiteindelijk was het in de een na laatste Icsi poging opeens toch nog raak. We zijn diep dankbaar dat we toch nog ouders hebben mogen worden van dit wonder. Inmiddels zijn we ook al 'op leeftijd' en nog een keer dat traject moeten doorstaan en alle bijkomende onzekerheden zijn het voor ons op dit moment niet waard. We hebben nog een bevruchting ingevroren liggen in het ziekenhuis, dat is wellicht nog een lastige afweging.... we will see! Maar was het makkelijker voor ons gegaan om zwanger te worden en waren we nog een paar jaar jonger, dan zouden we zeker een 2e kindje overwegen! Nu genieten we vooral van wat we toch nog hebben mogen krijgen! 
Ook hier een kindje. Bij ons ging het niet van een leien dakje om zwanger te worden ook de periode erna erg pittig. Voordat we zwanger waren al gezegd als het lukt zijn we gezegend met 1 . Dan heb je ook nog de vrijheid om dingen te kunnen doen en voor jezelf. Daarnaast is het al best een geregel allemaal. En daarbij hadden we inderdAd weer het hele circus opnieuw moeten ingaan z s m en dat vond ik niet fair tegen ons zoontje dan kan je niet optimaal genieten van hem. Ook ik ben een oudere mama was 39 dat ik hem kreeg. We voelen ons compleet als de "drie musketiers " . Het is een sociaal kindje dus een kind is niet zielig mijn eigen neefje is enig kind, heeft veel lieve familie om zich heen. Het is ook wat je er zelf van maakt ?
Alvast excuus voor mijn lang verhaal, maar wil het toch delen.
Ik loop ook echt met dit dilemma rond. Ik kan de vrouwen hiervoor allemaal goed begrijpen.
Toen ik met mijn partner trouwde hadden we altijd het ideaal beeld van 2 kinderen. Mijn man veranderde paar jaar later van gedachte en wilde geen kinderen.. na een paar fikse discussies is hij bij gedraaid maar hield stellig vol dan houden we het bij 1. Met die gedachte ben ik mijn zwangerschap in gegaan. Ik had een heerlijke zwangerschap, op de kwaaltjes na. Ik had echt een prima bevalling, in zoverre die kan zijn. En ook tot nu toe (ons meisje is 21 maanden) mag ik niet klagen. We voelen ons sterk samen. Maar nu begint zelfs mijn man erover (ja ja). moeten we niet nog een 2e.. We zijn beide opgegroeid met broers/zussen waar we het goed mee kunnen vinden. We vragen ons af of dat ook niet goed is voor onze dochter en inderdaad iedereen om je heen krijgt een 2e.. zouden wij dat dan ook niet zo doen. Maar het mag toch niet alleen de reden zijn om dan maar een broertje of zusje te doen. Voor mij zelf voelt het goed zo, ik heb praktisch geen reden om geen 2e kind te krijgen omdat het bij de 1e goed loopt(Op de pittige momenten na).Maar ik voel mij sterk met ons gezin als 3, ik geniet van mijn meisje en heb niet het gevoel er nog een 2e bij te willen hebben.. Maar ik ben zo bang dat ik haar dan misschien te kort doe..?
Dus laat ik het waarschijnlijk bewust bij 1 en kan ik daar uiteindelijk ook mijn rust in vinden..
Ik loop ook echt met dit dilemma rond. Ik kan de vrouwen hiervoor allemaal goed begrijpen.
Toen ik met mijn partner trouwde hadden we altijd het ideaal beeld van 2 kinderen. Mijn man veranderde paar jaar later van gedachte en wilde geen kinderen.. na een paar fikse discussies is hij bij gedraaid maar hield stellig vol dan houden we het bij 1. Met die gedachte ben ik mijn zwangerschap in gegaan. Ik had een heerlijke zwangerschap, op de kwaaltjes na. Ik had echt een prima bevalling, in zoverre die kan zijn. En ook tot nu toe (ons meisje is 21 maanden) mag ik niet klagen. We voelen ons sterk samen. Maar nu begint zelfs mijn man erover (ja ja). moeten we niet nog een 2e.. We zijn beide opgegroeid met broers/zussen waar we het goed mee kunnen vinden. We vragen ons af of dat ook niet goed is voor onze dochter en inderdaad iedereen om je heen krijgt een 2e.. zouden wij dat dan ook niet zo doen. Maar het mag toch niet alleen de reden zijn om dan maar een broertje of zusje te doen. Voor mij zelf voelt het goed zo, ik heb praktisch geen reden om geen 2e kind te krijgen omdat het bij de 1e goed loopt(Op de pittige momenten na).Maar ik voel mij sterk met ons gezin als 3, ik geniet van mijn meisje en heb niet het gevoel er nog een 2e bij te willen hebben.. Maar ik ben zo bang dat ik haar dan misschien te kort doe..?
Dus laat ik het waarschijnlijk bewust bij 1 en kan ik daar uiteindelijk ook mijn rust in vinden..