Bewust jong moeder worden

E

Eva97

New member
Hallo allemaal!

De titel zegt het al een beetje, maar ik wil toch maar even wat achtergrondinformatie geven ;)
Ik ben nu 19 jaar oud, mijn vriend 23. We wonen (bijna, de verhuizing komt binnenkort) in een eigen eengezinswoning en hebben allebei een vaste baan. Ik ben na twee jaar studeren aan het HBO hiermee gestopt, het werd me te zwaar en ik werd er ontzettend ongelukkig van. Ik loop al een paar jaar met een enorme kinderwens. Ik heb dit zo lang mogelijk stil proberen te houden. Mijn vriend en ik hebben vorig jaar huisdieren in huis gehaald, maar dat vervangt natuurlijk de kinderwens niet.

Sinds dit jaar gaat het echt goed. We hebben dus een eigen huis en genoeg inkomen en er zou technisch gezien een kleine bij kunnen dus. Maar ik ben 'nog maar' 19. Ik weet dat ik er klaar voor ben, mijn vriend er klaar voor is en dat we dit allebei met veel liefde en plezier willen beginnen. Natuurlijk zou de buitenwereld daar anders tegen aan kijken. Zijn er hier meer jonge moeders die hun ervaringen met mij willen delen? Misschien zie ik toch wel dingen over het hoofd of kan ik me hierdoor minder zorgen gaan maken :)

Groetjes!
 
Eva Dona leuk om jou verhaal te lezen. Jullie hebben allebei een vaste baan en wonen samen. Dus de basis is er.

Ik weet hoe jij je voelt. Ik heb ook altijd al op jonge leeftijd gezegd ik wil jong kinderen krijgen. Ik ben zelf 22 jaar dus al iets ouder dan jou. Maar mijn vriend is 21 jaar. Dus een beetje met jullie te vergelijken. Ik zelf heb geen vaste baan en mijn vriend wel.

Je hebt altijd mensen die er iets van zeggen of het niet slim vinden.

Ik zou zeggen als jullie er klaar voor zijn. Dan is het goed. Trek je van niemand iets aan. Als je er maar samen achter staat.
 
Hoi,
<p style="text-align: left;">ik ben een jonge moeder(24), mijn zoontje word in Juli 2 en mijn dochter is bijna 3 maanden. Dit was voor ons ook een hele bewuste keuze en eigenlijk nooit geen rare reacties op gehad! ik ben thuis bij de kids en mijn man werkt.</p>
Als jullie er klaar voor zijn en alles goed op de rit hebben zou ik zeggen waarom niet!
 
Hey Eva,

leuk om je verhaal te lezen. Ik vind dat je wijs genoeg bent om je keuze zelf te maken. Je hebt een goede basis! En als alles in je relatie goed zit, waarom niet?

Ik zelf ben heel onverwachts tijdens pil gebruik zwanger geworden. Ik vind me zelf nog vrij jong, 22. Mijn vriend is 21. We hebben het besloten om het kindje te houden. We hebben allebei een baan, maar zijn wel thuis wonend. Dus we gaan opzoek naar ons eigen plekje.

Vrienden van ons zijn 2 jaar geleden op een leeftijd van 18 zwanger geworden. Ze hadden als basis niks. En als ik nu zie hoe goed hun het doen, met natuurlijk wel hulp van hun ouders (financieel). Daar heb ik echt een petje af voor.

Dus, als jij en je vriend er klaar voor zijn. Jullie hebben een goede basis. Ga er voor. Mensen zullen toch wel praten, maar als dit je wens is. Geen probleem toch?
 
Hee allemaal, dankjewel voor de reacties. Het stelt me al iets meer gerust.

Waar ik nog wel mee zit is dat ik nog geen idee heb hoe het financieel zal gaan. Ik heb nu wel een vaste baan, maar ik vraag me af hoe mijn baas zou reageren als ik met zwangerschapsverlof zou willen. Zo lang werk ik daar nog niet namelijk. En na mijn bevalling blijf ik liever nog een behoorlijke tijd thuis om voor het kind te zorgen. Klinkt misschien best wel ouderwets, maar dat vind ik wel het prettigst. Ik heb alleen geen idee of dat wel te doen is, financieel gezien. Mijn vriend en ik werken bij hetzelfde bedrijf en dat is nou niet bepaald een baan met een flink inkomen.

Heeft iemand hier ervaring mee? Of maak ik me misschien toch te veel zorgen hierover?
 
ik ben ook door de pil heen zwanger geworden zelf ben ik 21 en me vriend 24 we wonnen allebij op ons zelf maar nog niet samen we studeren en werken dus was niet echt het moment hij heeft een zoontje van 4 van een vorige relatie  maar we zijn er heel blij mee ik wil ook een tijd thuis blijven na de bevalling dus word ook uitzoeken hoe of wat voor de rest heb ik geen nare reacties gehad ofzo niet van zijn of mijn familie daar was ik heel blij mee

zelf denk ik dat je er nooit helemaal 100% er klaar voor bent ook al is het gepland en je de dingen gewoon moet ervaren en ook al reageren de mensen minder blij uit eindelijke accepteren ze het
 
Dat is waar. Ik zal er nooit 100% klaar voor zijn, voor mijn gevoel. Emotioneel ben ik er klaar voor, het enige waar ik me zorgen over maak is financieel. Maar goed, ik zal nooit een hoog inkomen krijgen en mijn vriend ook niet. Ik denk dat die zorgen er altijd wel in blijven.

Ik ben zelf nu ook nog aan de pil, maar ik slik hem niet meer zo regelmatig. Ik vergeet hem vaak, want ik ben niet meer zo gemotiveerd om de pil te blijven slikken ;) De eerste twee weken van mijn pilstrip de pil twee keer vergeten. Deze week last van licht bloedverlies en een andere kleur afscheiding. Ik heb maar voor de zekerheid een zwangerschapstest in huis gehaald, maar ik vraag me af of het raak is... Ik hoop het vooral, meer kan ik niet doen.

Na deze pilstrip, stop ik met de pil. Ik ben benieuwd hoe mijn cyclus dan verloopt en hoe snel het raak is.
 
Financieel gezien kun je het soms zo gek maken als je zelf wilt. Als je alle spulletjes nieuw koopt is het zeker wel duur maar als dat niet mogelijk is staan er echt veel nog mooie en goeie spullen op mp. Met kleertjes kun je het ook zo gek maken als je zelf wilt, het hoeft allemaal echt niet zo duur te zijn.

Weet iemand hoe ik een nickname kan maken ipv een nummer? (Ik ben nieuw hier)

Ik ben trouwens ook een ouderwetse thuisblijf mama haha ik vind het heerlijk en ook wel fijn met 2 kleintjes onder de 2.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan