quote: sjana1 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('02-12-2008 14:34:21&apos

);
Het verbaasd me hoeveel babies er nog zijn die met een half jaar nog niet doorslapen. Vroeger was dit toch echt niet zo. Het is niet abnormaal,d at niet, maar het is wel iets van deze tijd.
Vanaf een maand of 3 kun je het ze ook leren. Mijn kinderen begonnen rond 3 maanden door te slapen. Als ze dan een keer kwamen, liet is ze mopperen. soms zelfs echt huilen. Mijns inziens rennen de ouders van tegenwoordig sneller naar hun kind bij de eerste kik. De een heeft wel eerder honger en is er minder snel aan toe om door te slapen natuurlijk. Maar je kunt het een beetje sturen. Vaak is het namelijk een gewoonte geworden om ' s nachts of 's avonds nog wat te drinken. Die gewoonte kun je doorbreken door te verschuiven.
mijn kinderen gingen op een gegeven moment weer 's nachts wakker worden en dan wat jengelen en huilen. Gewoon laten gaan, even kijken, en op een gegeven moment gewoon nÃet meer kijken! Dan gaat het wel over.
Ik weet dat ik nu heel veel mensen over me heen krijg, maar verder zorg ik goed voor mijn kinderen hoor hahaha
Het is niet eenvoudig om ze te laten huilen, en de ene moeder of vader (lijkt soms wel of hier alleen maar moeders voor de kinderen zorgen...) kan dit beter aan dan de ander. En als je het dus niet aankunt, dan heb je pech en duurt het een tijdje voordat ze doorslapen.
Ik val je niet aan hoor, maar: keep dreaming...vroeger sliepen kinderen even goed niet door. Alleen, ouders hebben slechte geheugens (gelukkig maar, anders zouden er nooit brusjes komen) en vergeten heel snel tot wanneer en hoe vaak ze 's nachts uit bed moesten. En zo komen de oma-fabeltjes in de wereld "jullie sliepen met 6 weken door".
Ouders zaten vroeger even goed met de handen in het haar over hun nachtelijke spruiten. Alleen, ze kregen minder begrip en support, maar de mededeling "zet ze maar in de bijkeuken, dan hoor je ze niet". Gevolg: veel mislukte borstvoedingsrelaties en veel ouders en babies in de stress.
Tegenwoordig weet men meer dan vroeger. Vroeger werd gezegd dat huilen goed voor de longen was. Tegenwoordig weten we dat bij een baby huilt het stresshormoongehalte in het bloed en in de hersens flink stijgt, en dat dit gevolgen kan hebben voor de ontwikkeling en hechting.
Gelukkig krijgen ouders die met de handen in het haar zitten tegenwoordig meer begrip van hun omgeving 'het hoort erbij' i.p.v. 'eigen schuld, je bent niet streng genoeg voor je baby'. En eerlijk gezegd, dat spreekt mij aan!