A
Anoniem
Guest
Hoi allemaal,
Ik ben blij dat ik vandaag op mijn werk ben. Mijn schoonzus komt vandaag bij ons op visite. Ik gruwel wel bij het idee dat zij mijn kleine meisje vasthoudt....
Mijn vorige zwangerschap was niet goed gegaan. Ons dochtertje was met 22 weken zwangerschap overleden. Omdat je dan al zover bent, moet je toch gewoon bevallen. Het was een bijzonder moment. We waren verdrietig, trots en gelukkig tegelijk als je zo'n klein hummeltje in je handen krijgt. We hebben haar Beau* genoemd. Ze is geboren op 7 december 2005.
Twee weken na de bevalling belt mijn schoonzus of we konden oppassen op haar kleine van 4. Ik zei tegen haar dat ik daar nog niet aan toe was en nog een hoop te verwerken had. Dat viel bij haar in het verkeerde keelgat en we waren een slechte oom en tante. Het was maar goed dat het fout was gegaan met de zwangerschap want we zouden toch nooit goede ouders zijn. Ik heb toen opgehangen en ben totaal ingestort. Ze heeft ook nog gemaild dat ik professionele hulp moest zoeken en dat ik niet zo dramatisch moest doen over een miskraam.
Jullie begrijpen hopelijk wel dat ik niets meer met haar te maken wil hebben.
Mijn vriend ziet haar nog wel, maar dat is meer voor zijn kleine neefje. Ze hebben eigenlijk ook maar heel weinig contact. Ik zou het liefste hebben dat hij helemaal geen contact meer met haar zou hebben. Ik vind het vreselijk dat zij Britt ziet.
Dat is toch geen overdreven reactie van mij na haar opmerkingen?
Al met al, ik ben blij dat ik op dit moment op mijn werk ben. Dat wel, maar ik ben met mijn hoofd ergens anders.
Dit moest ik even kwijt.
Groetjes,
Marie-José
Ik ben blij dat ik vandaag op mijn werk ben. Mijn schoonzus komt vandaag bij ons op visite. Ik gruwel wel bij het idee dat zij mijn kleine meisje vasthoudt....
Mijn vorige zwangerschap was niet goed gegaan. Ons dochtertje was met 22 weken zwangerschap overleden. Omdat je dan al zover bent, moet je toch gewoon bevallen. Het was een bijzonder moment. We waren verdrietig, trots en gelukkig tegelijk als je zo'n klein hummeltje in je handen krijgt. We hebben haar Beau* genoemd. Ze is geboren op 7 december 2005.
Twee weken na de bevalling belt mijn schoonzus of we konden oppassen op haar kleine van 4. Ik zei tegen haar dat ik daar nog niet aan toe was en nog een hoop te verwerken had. Dat viel bij haar in het verkeerde keelgat en we waren een slechte oom en tante. Het was maar goed dat het fout was gegaan met de zwangerschap want we zouden toch nooit goede ouders zijn. Ik heb toen opgehangen en ben totaal ingestort. Ze heeft ook nog gemaild dat ik professionele hulp moest zoeken en dat ik niet zo dramatisch moest doen over een miskraam.
Jullie begrijpen hopelijk wel dat ik niets meer met haar te maken wil hebben.
Mijn vriend ziet haar nog wel, maar dat is meer voor zijn kleine neefje. Ze hebben eigenlijk ook maar heel weinig contact. Ik zou het liefste hebben dat hij helemaal geen contact meer met haar zou hebben. Ik vind het vreselijk dat zij Britt ziet.
Dat is toch geen overdreven reactie van mij na haar opmerkingen?
Al met al, ik ben blij dat ik op dit moment op mijn werk ben. Dat wel, maar ik ben met mijn hoofd ergens anders.
Dit moest ik even kwijt.
Groetjes,
Marie-José