In het ziekenhuis goed geholpen de eerste dagen met het geven van borstvoeding, en daarna thuis door een fijne en deskundige kraamverzorgster. In mn omgeving vriendinnen die het lukte en vriendinnen die het niet lukte om te geven. Hun verhalen zorgden ervoor dat ik vanaf het begin heb gedacht: ik probeer het, als het lukt is het mooi en anders maar niet. Deze houding heeft me ook geholpen toen ik ging kolven op het werk, dat vond ik van te voren erg veel gedoe en gedenk, en bijvoorbeeld mijn schoonmoeder zei: dat is toch niks, alleen maar lastig. In de praktijk valt het me mee, en geeft mn schoonmoeder ons kindje lekkere flesjes. Inmiddels 4.5 maand op weg, met het doel om in ieder geval het half jaar vol te maken.