Borstvoeding en sociale omgeving

In het ziekenhuis goed geholpen de eerste dagen met het geven van borstvoeding, en daarna thuis door een fijne en deskundige kraamverzorgster. In mn omgeving vriendinnen die het lukte en vriendinnen die het niet lukte om te geven. Hun verhalen zorgden ervoor dat ik vanaf het begin heb gedacht: ik probeer het, als het lukt is het mooi en anders maar niet. Deze houding heeft me ook geholpen toen ik ging kolven op het werk, dat vond ik van te voren erg veel gedoe en gedenk, en bijvoorbeeld mijn schoonmoeder zei: dat is toch niks, alleen maar lastig. In de praktijk valt het me mee, en geeft mn schoonmoeder ons kindje lekkere flesjes. Inmiddels 4.5 maand op weg, met het doel om in ieder geval het half jaar vol te maken.
 
Ik heb de druk om borstvoeding te geven als erg vervelend ervaren. Vooral één van mijn verloskundigen hamerde er zo ontzettend op dat ik me bijna een mislukte moeder voelde als ik flesvoeding zou gaan geven, wat in eerste instantie mijn voorkeur had. 
Mijn man wilde graag dat ik het zou proberen, maar steunde me welke keuze ik ook zou maken. Hij kan tenslotte geen BV geven. 
Uiteindelijk besloten om het te proberen door bepaalde omstandigheden tijdens mijn zwangerschap, maar het wilde niet zo. Toen zijn we toch overgegaan op FV en heb daar nooit een vervelende opmerking over gehad uit mijn naaste kring. 
De houding en mening van sommige kennissen verbaasde me vooral. Sommige mensen denken dat zodra je zwanger bent, zij hun ongezouten mening mogen geven over hoe je het zou moeten doen volgens hen. Ik heb vaak gedacht: het is dat borstvoeding het best is, anders had ik nu per direct besloten om het niet eens meer te proberen. 
 
Ik wilde wel borstvoeding proberen, maar niet ten koste van alles. 
Mijn vriend gaf wel de voorkeur aan bv, maar liet de keus bij mij. 
Uiteindelijk heb ik 1 week bv gegeven, dochter werd 4 week te vroeg geboren en ze had er best wat moeite mee. Ze kreeg dus al vanaf begin bijvoeding dmv flesje. Ik kolfde wel, maar voelde me er totaal niet prettig bij, evenals wanneer bv geven wel lukte. 
Uit mijn omgeving geen enkel negatieve reacties over dat ik gestopt was met bv geven.
 
 
 
Ik heb het geprobeerd maar werdt er niet happy van. Ik heb ook borstverkleining gehad dus hield er al rekening mee dat het niet zou lukken. Na een week oefenen met aanhappen (deed mn dochtertje niet goed) en kolven ben ik uiteindelijk overgestapt op kunstvoeding. Mijn moeder en oma probeerden mij nog te overtuigen om toch door te gaan maar omdat ze al fles gewend was, was terug naar bv gaan heel moeilijk. Mijn vriend was opgelucht en vond fijn dat we kv gingen geven. Verder hoorde ik vaak; jammer, maar je hebt het geprobeerd en met de fles worden ze ook wel groot!
 
Ik ben begonnen met borstvoeding. Hierin werd ik door iedereen gesteund. Toen het na 3 weken niet meer ging zijn we overgestapt op kunstvoeding. Vooral mijn man heeft me hierin gesteund en geholpen omdat ik helemaal gesloopt was en door bleef gaan. Hij heeft toen de nachten opgepakt en kunstvoeding gegeven. Uiteraard steunde mijn familie mij ook. Wat minder gerespecteerd werd was dat ik niet wou dat er familie toekeek tijdens t borstvoeden. Sommige familie vonden t normaal maar ik wilde dat absoluut niet.
 
Ik had mezelf voorgenomen om BV te proberen, lukte het niet dan zou ik gewoon FV gaan geven. Tot op heden geef ik nog BV, mijn kleine is nu 6 weken. Ik heb wel hele zware momenten gehad waarbij ik dacht ik ga FV geven. Mijn partner en jeugdvpk staan daarin volledig achter mijn keuze. Maar van familie krijg je wel snel de reactie: zou je dat wel doen... BV is het beste wat er is. Hierdoor ga je weer erg twijfelen aan jezelf, zeker omdat de voeding goed op gang is, maar ik vind het met momenten best zwaar. Gelukkig krijg ik er nu een aardig ritme in en wordt het steeds gemakkelijker.
Ik kan maar 1 ding zeggen, sta volledig achter je eigen keuze! Als je twijfelt dan voel je je er niet prettig bij. Zowel BV als FV zijn goed!
 
Vanaf het moment dat ik zwanger was kreeg ik van verschillende mensen de vraag of ik borstvoeding ging geven. Ik heb er niets mee en dus ook geen borstvoeding gegeven. Sommige mensen hebben hele plijdooien gegeven hoe slecht flesvoeding is... 
Verloskundige en schoonmoeder hebben meerdere keren folders gegeven waarin stond dat het beter was dan flesvoeding. 
Nadat ons zoontje geboren was heel veel commentaar gekregen van verschillende mensen. Ook mensen waar je het niet van verwacht. Wij hebben de eerste 16 weken een huilbaby gehad omdat hij koemelkallergie heeft. 
 
Mijn leidinggevende heeft zelfs gezegd dat het mijn schuld was dat hij huilde want als ik bv gaf had ons zoontje nooit zoveel last er van gehad. 
 
Overigens hebben mijn man, ouders, zus, kraamzorg en beste vriendinnen mij hierin heel erg gesteund. 
 
Hartelijk bedankt voor jullie reacties. Deze kan ik zeker gebruiken in mijn onderzoek! 

Wat fijn dat de meeste partners steunend voor jullie zijn geweest, maar jullie vrij lieten in de keuze (ongeacht dat sommige een lichte voorkeur hadden). 
Ook valt het mij op dat de meeste reacties over de begeleiding van verloskundige en kraamzorg positief zijn. Dat is ook erg goed. 
Jammer dat er af en toe een "pusher" bij zat (dat pushen heeft vaak een tegengesteld effect). 
 
Terug
Bovenaan