Borstvoeding enzo???

Hé meid,

Goed dat je er hier over wilt praten, en er niet meteen het bijltje bij neer wil gooien.

Ik moet zeggen, ik heb mijn dochter negen maanden gevoed, ik vond het geweldig.

Maaaaaaaarrrrrrr de eerste week vond ik het een HEL, ik was er zelfs bang voor, voor mijn dochter dan, o jee daar komt ze weer dacht ik dan. Ik heb het gewoon over me heen laten komen, en er aan toe gegeven, en ik moet zeggen, dat toen ik dit eenmaal deed, ik het echt heel gaaf vond.

De pijn trok ook langzaam weg, en na zo'n vijf weken ongeveer, kregen we er ook een ritme in.
Echt waar meid, komt echt wel goed, je kindje moet het ook leren, en dan de bij, er is niks lekkerder dan bij mama zijn, gewoon lekker aan toe geven.

En als je de mogelijkheid hebt, gewoon lekker liggend voeden, kun je zelf ook een beetje rusten.

Heel veel plezier van mekaar.
X
 
Hallo,

idd goed dat je erover wilt praten en het niet zomaar opgeeft!
Ikzelf vind bv geven heerlijk en makkelijk, ik ben er geen persoon naar om midden in de nacht flesjes te maken en ik zou me (raar maar waar) veel zorgen maken of mijn kleine wel genoeg of misschien teveel voeding binnen zou krijgen.

Het 'geheim' van ontspannen bv geven is:  LOSLATEN, 'go with the flow'.
Als je kindje wilt eten geef je eten, al is dit om het uur of een keer per 6 uur, zolang je kindje genoeg plas luiers heeft en allert is zit het wel goed.
Zelf heb ik al die kussens om te voeden (nog niet) nodig; als ze zo klein zijn kan je ook heel goed zonder! Na een beetje oefenen kan je in bijna elke houding voeden; op de bank; op bed; in kleermakerszit op de grond en na het aanleggen kan je zelfs lopen tijdens het voeden.
Zelf vind ik het bijv erg makkelijk en prettig om mijn zoontje in een tricot slen bij me te dragen; als hij dan honger heeft kan ik hem gewoon aanleggen en heb ik beide armen vrij. Zo zit ik dan ook achter de computer om te leren of speel ik met mn oudste.

Je zei ook iets over gevoelige borsten/tepels. Een beetje gevoeligheid is normaal, maar als het echt pijn doet zou ik hiernaar laten kijken; misschien hapt jouw kleine verkeerd of is er iets anders aan de hand.
En de borstontsteking: hier hoef je helemaal geen last van te krijgen, ik heb mijn eerste 2,5jaar bv gegeven en er nooit last van gehad. Voor zover ik weet ontstaan ontstekingen vooral als je kleine de borst niet goed leeg drinkt. Mocht er wel een ontstekinkje aankomen dan voel je dat snel genoeg; dan voel je een soort trekkerige  pijn op een punt in je borst bij het drinken (dus na de eerste aanzuiging).  De beste behandeling hiervan:  je kleine extra vaak aanleggen en warme douches. Een ontsteking iontstaat namelijk wanneer een melkkliertje verstopt raakt.

Als je nog meer vragen ivm bv hebt of gewoon wat steun nodig hebt is het misschien goed om eens op www.borstvoedingsforum.nl te kijken, hier  zitten veel deskundigen en ze helpen je erg goed!

Veel succes ermee en ik hoop dat je snel van de bv mag gaan genieten!

Liefs Nika  

 
Hoi,
ik had precies hetzelfde, mijn omgeving zei: bv, heerlijk zo lekker intiem met je kleintje, moet je echt van genieten. Ik heb een keizersnee gehad en ben zelf heel ziek geweest maar wilde toch bv geven. Ik vond het vreselijk! Echt waar, soms zat ik gewoon te huilen terwijl mijn meisje aan de borst zat. Toen zei mn moeder: "dan gaan we gewoon een flesje proberen, want als je bv niks vindt moet je het niet doen". Dus na  3 weken  kreeg ze haar 1e flesje en dat ging eigenlijk best goed, maar ik vond dat dat eigenlijk ook wel lang duurde, dus besloot ik om toch nog even door te zetten met de bv.
Nu is Daniëlle bijna 6 maanden oud en krijgt ze nog steeds bv en ze doet het er hartstikke goed op! Nu ben ik blij dat ik toch ben doorgegaan want ik vind het nu heel makkelijk en je krijgt vanzelf een handigheid erin. Maar het heeft zeker wel een week of 6 geduurd voordat ik er zelf ook een beetje van ging genieten.
Nou succes en als je het nou echt een drama blijft vinden gewoon lekker overstappen op flesvoeding, daar worden kindertjes ook groot van!
Sonja
 
Hoi!
Ik herken je verhaal helemaal. Ik vond borstvoeding verschrikkelijk. Ik had me er van tevoren zo op verheugd, zo'n intiem moment met je kind, maar het deed alleen maar pijn. Ik had er zelfs een cursus voor gedaan, dus ik wist alles van goed aanleggen, enz, maar dat ik bloedblaren op mijn tepels zou krijgen, had ik niet helemaal verwacht. En die gingen natuurlijk steeds stuk, dus dan had m'n zoon z'n mondje weer vol bloed... Hij kwam elke twee, drie uur, ook 's nachts en ik ging eraan onder door. Ik heb kolven geprobeerd,  zodat mijn man ook eens kon voeden en ik eens langer dan twee uur kon slapen, maar na anderhalf uur kolven uit twee borsten  tegelijk, had ik nog geen flesje vol. Ik begon een beetje te snappen waarom mijn zoon drie kwartier dronk.
 
Ik ben uiteindelijk dus gestopt na drie weken. En ik merk van mezelf dat ik nog steeds aan het goedpraten ben waarom ik gestopt ben, want ik baal er verschrikkelijk van.  Vooral omdat je eigenlijk overal hoort dat het na een paar weken echt gemakkelijker gaat. Maar dit zijn geluiden die ik  toen niet hoorde.
Stoppen kun je altijd nog, weer beginnen met  borstvoeding niet.  

Maar denk ook aan jezelf. Kunstvoeding in Nederland is erg goed, de meesten van ons zijn er ook groot op geworden en het kan nu alleen maar beter zijn. Mijn zoon krijgt nu 3 en een halve maand Nutrilon en is maar een keer een beetje verkouden geweest. Zijn weerstand lijkt behoorlijk in orde te zijn. En een kind heeft ook een moeder nodig  die zelf gelukkig is en uitgerust is. Al met al zijn mijn kleintje en ik gelukkiger nu  hij kunstvoeding krijgt. Hij slaapt ook eindelijk langer dan drie uur, wat hij ook wel kon gebruiken.
Je bent geen slechte moeder als je geen borstvoeding geeft. Volgens mij ben je een goede moeder als je alles afweegt en de beste keuze voor jullie samen maakt. Ik wens je heel veel succes.

Bij een volgend kindje ga ik ook gewoon weer beginnen met borstvoeding en we zien wel waar het schip strandt. Alle dagen die wel lukken zijn mooi meegenomen.

Liefs,
Noa
 
 
O ja, nog over borstontsteking. Niet te bang voor zijn. Ik heb het gehad toen ik stopte met borstvoeding en je hebt snel genoeg door dat je het hebt. Ik voelde me heel grieperig en ik zag rode plekken op mijn borsten. Bij mij kreeg ik het niet over door massage, dus ik heb antibiotica gehad en binnen een paar uur voelde ik me heel veel beter.
 
Vreselijk, hoe iedereen doet alsof het allemaal zo makkelijk is??
Ik had niet verwacht dat het makkelijk zou zijn, maar zo moeizaam, daar was ik toch niet op voorbereid...
Mijn kraamweek stond in het kader van aanleggen, aanleggen, aanleggen. Uren waren we er mee bezig, maar mijn zoontje  kreeg de borst niet gehapt, niet 1 keer heeft hij die goed in de mond gehad. Echt alles geprobeerd, tepelhoedjes, alle mogelijke houdingen, eerst even kolven en dan, allerlei soorten kussens, je wil het niet weten! En in de tussentijd dus ALLE voedingen kolven! Eerst 20 minuten een van honger krijsende kleine aan proberen te leggen, frustratie bij hem en mij, lukt niet, dan flesje gekolfde melk geven, daarna boeren en verschonen en daarna kolven voor de volgende voeding... Iedere voeding was meer dan 1.5 uur werk! Een uurtje respijt en dan weer opnieuw... Pfffff!

En iedereen bleef maar met tips komen, 'geef niet op', 'gewoon blijven aanleggen, het kwartje valt vanzelf', 'heb je tepelhoedjes al geprobeerd?'... Terwijl ik steeds meer begon te beseffen dat mijn kereltje het fysiek gewoon niet kon! Mijn borst en tepel te groot, zijn mondje te klein... Na 3 weken en vele tranen, ben ik gestopt met aanleggen. Ik kon de frustratie niet meer aan. Uiteindelijk ben ik alle voedingen blijven kolven en met 5-6 weken kregen we een ritme en kwam er rust in mijn hoofd! Zo heb ik mijn zoon tot 10 weken BV kunnen geven, tot ernstige ziekte mij dwong te stoppen omdat mijn melk te giftig werd door mijn eigen afvalstoffen en de medicijnen die ik moest gebruiken.

Ik wil dus alleen maar zeggen dat zulke dingen inderdaad echt niet van een leien dakje gaan en heel, heel veel energie kosten. Je moet kijken wat je zelf kunt opbrengen, maar bedenk ook dat vermoeidheid en hormonen nu je lichaam regeren! Maak je eigen keuze weloverwogen, maar besef inderdaad dat als je stopt, je niet meer terug kunt...

Heel veel succes en geniet van de kleine! Het blijft toch een klein wondertje...
 
Hee nogmaals bedankt voor alle reacties... Inmiddels gaat het alweer iets beter.  We zijn  een  paar dagen samen geweest en dat was erg goed voor ons.  Heb een andere houding gevonden die bij mij en mijn ventje veel beter past (gewoon vasthouden met een kussen onder mijn arm ter ondersteuning). Ik ben er rustiger door en mijn ventje is ook rustiger.... Heb nog wel dipjes, maar ben nu wel zover dat ik nog niet wil stoppen. Wil het tot het eind van het jaar geven (dan 6 weken) en bekijk het dan opnieuw... Kan het nu iets makkelijker loslaten nu ik weet dat het heel normaal is, dat het na een kraamweek nog niet soepel gaat...

Hoe weet je trouwens of je borst leeggedronken is??? Hij valt in slaap tijdens het drinken en na het verschonen drinkt ie wel weer verder, maar valt weer in slaap na een tijdje. Hij drinkt wel voldoende, want plasluiers genoeg en blijft meestal 3 tot 4 uur weg.
 
Hoi Kabo,

super dat het alweer beter met je gaat! Ik herken veel in je verhaal, ben sinds 8 weken mama van Eefje en had dus te veel melk; drama! Na kolven, kolven , kolven en een halve vriezer vol, dacht ik ook dat ik het ff niet meer zag zitten.

Maar ik ben blij dat ik het heb volgehouden, het was ff doorbijten maar het lijkt er met de week makkelijker op te worden.

Wat heerlijk dat je kindje zo lekker tussendoor slaapt, dat is bij mij niet altijd zo hoor!
En zolang hij genoeg natte luiers heeft en hij groeit goed,  zou ik me niet drukmaken over of hij de borst wel heeft leeggedronken.

Zet m op en succes!
 
Terug
Bovenaan