Ik ben bijna 32 weken en bij mij wisselt het heel erg. De ene keer ben ik wel angstig en de andere keer niet. Ik zie de ernst in van alles wat er nu op de wereld speelt, maar voor mijzelf zie ik het heel nuchter in. Zwangeren vallen niet onder de risicogroepen en ondanks dst er nog te weinig onderzoek is gedaan, wordt er wel gezegd dat het voor de baby geen ernstige gevolgen heeft. Daar hou ik mij dan ook aan vast, anders ga ik continu malen en dat is ook niet goed. Heb nu al zulke slecht nachten haha. Desondanks volg ik de adviezen wel op en blijf ik zoveel mogelijk binnen. Heb toch nog genoeg voor te bereiden haha. Wel zit ik in over kraamvisite.. ik beval als het goed is pas over 8 weken maar ik weet haast zeker dat deze ellende dan nog niet voorbij is. Mag kraamvisite dan wel langs komen en wil ik ze dan wel mijn baby geven om te knuffelen en vast te houden? Er zijn immers genoeg mensen die weinig tot geen symptomen hebben. En voor volgende week was er een babyshower voor mij geplant, ook die kan niet meer doorgaan. Alles bij elkaar heeft mij wel heel verdrietig gemaakt. Het is mijn eerste zwangerschap en ik jad een valse start met bloedingen en veel onzekerheid. Uiteindelijk een super makkelijke zwangerschap en nu op het laatste moment toch het gevoel alsof er een donkere wolk over mijn zwangerschap komt. En over de hele wereld..
