Dag, lieve kleine Justin

Barbera,

wat ontzettend verschrikkelijk. Zo te lezen heb je veel steun aan je familie en daar ben ik blij om. Ook al wordt het verdriet er niet minder om, ik hoop dat je je wel kunt uiten.

Het is inderdaad de nachtmerrie van iedere zwnagere vrouw.

Heel veel sterkte en ik leef heel erg met je mee.

Miep

 
Hallo Barbera.

Ik weet wat je nu door maakt.
Ik ben mijn dochtertje met bijna 38 weken zwangerschap verloren.
De dood oorzaak weten wij nog niet ,die krijgen wij pas volgende week donderdag te horen.Mijn dochtertje is op 5 januari dood geboren.
Je gaat je nu af vragen ,waarom , hoe kan dat nou, en gaat zo maar door.
Zelf heb ik nog voor haar 2 miskramen gehad.Nu zit ik te wachten op een telefoontje,want er zit een stukje placenta nog in wat verkalkt is,
Ik wens je veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Als je nog vragen hebt, dan hoor ik het graag.

veel liefs

peggy mama van anouk.
 
Lieve Barbera,

Wat is dit vreselijk. Met tranen in mijn ogen en over mijn wangen heb ik je verhaal gelezen. Woorden schieten tekort. Ik hoop dat je heel veel steun in je omgeving hebt.

Ik kan me zo goed voorstellen dat je heel graag weer zwanger zou worden, maar dat dat gepaard gaat met een enorme angst. Ik hoop zo voor jou/jullie dat je weer een kindje zult krijgen en dat alles voorspoedig zal verlopen. Het is je zo gegund. Ik hoop echt dat je weer een lichtpuntje in de toekomst zult zien en de hoop zult houden. Tot die tijd wens ik je heeel veel sterkte met het rouwproces. Verwerken zal ooit gebeuren, vergeten nooit.

Mooie kleine Justin, rust zacht, lief ventje.



Heel veel sterkte, trotse mama.

Lara (januariforum)
 
Dag lieve mama van Justin,
Met tranen in mijn ogen heb ik jullie verhaal gelezen. Een nachtmerrie, vreselijk gewoon!! Ik hoop dat jullie de kracht kunnen vinden om verder te gaan. Maar zo te lezen ga je er goed mee om, je komt sterk en krachtig over. Helaas mocht dit mooie kleine lieve ventje niet bij jullie zijn! Ik hoop voor je dat jullie wens om snel weer zwanger te raken snel uitkomt. Veel sterkte.
Liefs Tara
 
Lieve Barbara,

Wat en vreselijk verhaal. Ik zit met kippevel en tranen in mijn ogen! Wat fijn dat je oma over je zoontje waakt! Heel veel sterkte met het verwerken van jullie verdriet. Als je er klaar voor bent hoop ik dat snel weer zwanger mag worden.

dikke  Daantje
 
Lieve barbara,

Wat een ellende, wat een hel....
Wens je heel veel sterkte.
Ik vind het wel wat moeilijk om te lezen dat iemand zoiets schrijft als: 'dat deze gebeurtenis misschien wel een doel heeft, om je leven te versterken'.....
Want, dat is dan lekker zeg op deze manier....
Maar goed, zo heeft ieder zijn eigen ideeen, en dat mag natuurlijk, het is ook goed bedoeld als ik het zo lees.
Nogmaals: heel, heel veel sterkte en blijf er over praten en schrijven, das altijd goed!
 
Lieve Barbara...Vreselijk, wat oneerlijk....En wat een ontzettend herkenbaar verhaal...Ik ben ook bevallen van mijn lieve zoontje na 40wkn, 2 dgn...ook ingeleid omdat ik hem niet meer voelde en hij overleden bleek te zijn...Ongeloof, verdriet en woede...Morgen precies een jaar geleden. Ik begrijp ook jouw gevoel liefst zo snel mogelijk weer zwanger te willen zijn...Het voelt dubbel, maar het geeft je wel weer een nieuwe toekomstverwachting. Ik ben nu weer zwanger (22 wkn) van een tweeling (!!!)...Met twee meisjes trappelend in mijn buik mis ik mijn zoontje nog elke dag. Zij zullen hem ook nooit vervangen, want ons zoontje is en blijft ons eerste kindje...maar k ben wel heel gelukkig met die twee, de ongerustheid is groot, maar kan toch ook wel genieten...Ik zou zeggen:Voel je niet schuldig om het feit dat je weer zwanger wilt worden, je zult Justin nooit vergeten en als je er in gelooft dat hij toch voor altijd bij jullie is, kun je er misschien ook in geloven dat hij er voor zorgt dat bij een nieuwe zwangerschap alles goed komt...dat is teminste wat ik probeer te geloven....Meisje, heel veel sterkte de komende periode, het gemis en verdriet zal groot zijn en probeer er idd veel over te praten, dat kan helpen... het verdriet blijft, het wordt alleen wat draagbaarder...
Kus Brig
 
lieve babara ik wet wat je voel ik heb mijn dochtertje helaas bij 40 weeken en 3 daagen verlooren ht is vreselijk als je zo iets overkom een groote nacht merie maar helaasje moet weer verder bij mij nu anderhalf jaargeleeden en ben nu 34 weeken zwanger wat ik heel eng begin te vinden op het moment over 4 weeken gaaan ze me kindje haalen met een keizersnee dan ben ik 38 weeken maar deze zwangerschap was heel anders als mijn mieden hoop dat je toch een beetje verder kan straks als je wil praaten moet je naar www.verlorenvlinders.nl koomen zijn alemaal mensen die het zelfde heben mee gemaakt daar kan je hart luchten wens je heel veel sterkte liefs jolanda
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan