Denk je nog wel eens aan de bevalling?

hoi hoi,

ik denk er regelmatig aan terug, maar komt ook door dat veel collega's nu nog vragen hoe mijn bevalling ging. veel bezig met zwanger worden.
nou vind ik mijn bevalling niet echt een voorbeeld om te vertellen, maar ja.
mijn bevalling in het kort ( als dat lukt)
ik liep de hele week al in het ziekenhuis, moest iedere dag aan de ctg vanwege weinig vruchtwater.
op vrijdag zouden ze weer kijken hoe het er mee gesteld was. op dinsdag was er geprobeerd te strippen, wat niet lukte.
donderdagavond begonnen de weeen. wat ik niet in de gaten had, want had de hele week al krampen. liep gewoon nog te winkelen.
vrijdag morgen om 6 uur naar het ziekenhuis, half 8 had ik 2 cm. toen hebben ze overlegd ivm weinig vruchtwater.
8 uur vliezen gebroken en infuus erbij, om het wat vlotter te laten verlopen. nou de weeen bleven komen. registratieband werkte niet goed gaf weinig weeen aan. infuus werd omhoog gezet. uiteindelijk sonde in baarmoeder en snel infuus omlaag, maar mijn eigen lichaam had weeenstorm overgenomen
kwart over 12 had ik persweeen en ook 10cm ontsluiting. na anderhalf uur persen drie keer vacuumpomp ( gynaecoloog was er al een tijdje bij) was ze nog geen milimeter vooruit gekomen. en werd een het keizersnee.
ze bleek met haar neus achter mijn bot vast te liggen.

wat ik het ergste vond was de persweeen ophouden, want alle ok waren vol. en wat ik heel erg vond is niet mijn kindje op mijn buik maar even kijken en weg was ze. na een paar uurtjes zag ik haar pas. linsey heeft het heel goed gedaan tijdens de hele bevalling hartslag van haar veranderde niet.
ik weet dat ik pijn heb gehad, maar weet niet meer hoe erg dat voelde


groetjes danielle
 
Ik denk er eigenlijk niet veel aan terug. Ben binnen 8 uur bevallen en vind dat ik zelf niet mag klagen wat dat betrefd.
 
ha jacoline,
Ja nu gaat het met deze baby goed! heb de laatste echo gehad met 12weken..
Het is wel heel erg jammer dat het ene kindje het niet gehaalt heeft,maar kdenk ook weer van ja het lot bepaald het.. ik heb het niet voor het zeggen. maar mijn gedachten blijven nu bij 2kinderen,en ook dit is mijn laatste zwangerschap 2 is er genoeg voor mij!

'kheb al het idee dat ik het voel schoppen,ook mijn man heeft het zachtjes gevoelt...heb je dat idee ook gehad???
kben nu nog best wel pril, 13weken en 2dagen

Xxxxx
 
Hey!!
ik denk er nog wel eens aan. Ik was zo verschrikkelijk bang voor de bevalling,als ik al dacht aan een knip,hechten werd ik al onpasselijk.
Ik kreeg om 17.45 uur rugweeen(Erg pijnlijk,niet weg te puffen. Had ik daarvoor op gym gezeten!!!)    en mocht om ong.  23.30 uur gaan persen. Ik had geen persweeen dus dat was wel moeilijk. na 2 uur persen een knip(kreeg een verdoving en niks van gevoeld)  en om 1.44 uur is lynn geboren. Toen gehecht(weer een verdoving en ook niks van gevoeld) en om 6.00 uur waren we thuis.
Dus eigenlijk een makkelijke bevalling.
Ik was heel bang maar reuze mee gevallen(nou ja,meegevallen!!!)
Wat me bij blijft is dat ik het persen zo vermoeiend vond en dat ik het gevoel had dat ze er nooit uit kwam. En natuurlijk het moment dat ik ons wondertje voor het eerst vast had.....wat een gevoel er dan door je heen gaat,zo mooi,zo intens,zo warm.
liefs
 
Ik denk er nog wel eens aan, voor mij was het de tweede bevalling en ik zag er als een berg tegenop omdat bij de eerste ik het behoorlijk zwaar had, een flinke knip met uiteraard erg pijnlijke hechtingen. Tijdens de bevalling kwam het doosje met de 'knipbenodigdheden' weer tevoorschijn en toen riep ik 'nee niet weer dat doosje!!!" Het werd gelijk weer weggehaald en is ook niet nodig geweest, wel iets uitgescheurd en gehecht maar heel weinig last van gehad deze keer, ook het hechten zelf was veel minder pijnlijk als de vorige keer. De bevalling was in 6 uur gebeurd, dus deze tweede bevalling is mij erg meegevallen al was het niet natuurlijk geen pretje!! Het resultaat deed alles snel weer vergeten: weer een gezonde jongen!! Voor mij geen derde bevalling, ik ben blij met onze twee jongens. Gr Linda
 
hoi,

Ik word al akelig en zenuwachtig van het lezen van dit topic. Ik wil graag een tweede kindje, maar ben bang voor de bevalling en de eerste dagen.
Maar toch kan ik het wel meer relativeren nu.
de kans dat ik een zelfde bevalling meemaak (2,5 uur) is groot en wat is nu 2,5 uur op een mensenleven?? De kans dat opnieuw de placenta scheurt is heel erg klein, dat was domme pech.
Ik ben ingescheurd, niet eens dramatisch maar ik heb er echt vreselijk veel pijn aan gehad de eerste 7-10 dagen en die angst van het opnieuw scheuren of erger is erg groot.
Ik weet niet of ik een zelfde onbezorgde zwangerschap zal hebben nu ik weet wat me mogelijk staat te wachtn.
En ook dat kan ik wel relativeren nu, ik merk dat ik juist nieuwsgierig word naar een hopelijk minder pijnlijke ervaring en ik heb hier lichamelijk ook niks aan overgehouden, dus wat zit ik nou te zeuren!!

En of ik nog weet hoe een wee voelt? Ik herinner me dat ik dacht dat ik dood ging van de pijn (rugweeen zonder pauze, dus wat nou altijd is kortjakje puffen...) maar ik kan me nu niet meer voor de geest halen hoe het voelde.
groeten Elke
 
Ik denk niet zo heel veel terug aan mijn bevallingen. De eerste bevalling was goed te doen. 8 uur rugweeën wegpuffen.  Pijnlijk  maar geen traumatische ervaring.
De tweede bevalling was in een uur gebeurt (wel twee dagen voorweeën gehad) en hoewel het pijnlijk was, had ik wel het gevoel dat ik het onder controle kon houden (dus geen hyperventilatie aanvallen of momenten dat ik niet meer wist waar ik het moest zoeken). Ik ben beide keren niet uitgescheurd dus wat dat betreft ook geen nare, pijnlijke ervaringen. Ik moet zeggen dat ik de eerste maanden na de bevalling van de eerste veel zwaarder en moeilijker vond dan de bevalling zelf.

Femke
 
@Ida. Wat vervelend dat je zo'n zware bevalling hebt gehad. Een vriendin van mij heeft dat bij de 1ste ook gehad. Zij heeft toen ff van nog een zwangerschap om die reden afgezien. Toen is ze op een gegeven moment met de verloskundige en de gyn gaan praten. Bij haar is toen afgesproken dat ze niet op de natuurlijke manier hoefde te bevallen, maar via een geplande keizersnede. Is dit misschien iets voor jou?

Ik heb bij de 1ste ook een zware bevalling gehad, zag ook erg tegen de 2e bevalling op. Bij  Kevin ben ik ingeleid, dat duurde heel lang, ook het persen, bij hem juist te lang en hij heeft ook heel veel gehuild. Bij Jim duurde het op zich lang 2 dagen, maar ik heb dat niet als zwaar ervaren. Ze waren allebei heel zwaar, Kevin 4730 en Jim 4360.

Groetjes Sandra
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan