DISCUSSIE!!! Hoe praat je met je kind?

A

Anoniem

Guest
Zo, we doen er weer eens eentje....

Hoe praat je met je kind?
En dan doel ik op:

Zeg je "Dat doet au" of "dat doet zeer"?
Zeg je "Dat is een woewoef" of "Dat is een hond"?
Enzovoorts....

Liefs Annet
 
Wij praten gewoon tegen Tijs. Anders moet hij straks weer gaan omschakelen. Hij denkt dan dat een woefwoef een hond is. Als Tijs zover is dat hij woefwoef zegt als ie een hond ziet, dan zullen wij b.v. zeggen, goed zo Tijs, dat is een hond en die doet inderdaad woefwoef.
Maar Tijs komt nu nog niet verder dan af en toe papa en/of mama en verder kakakaka, bwabwabwa, wawawawa enz. enz.

Groetjes,
mv Tijs
 
wij zitten er een beetje tussen in

als ze naar een hond poes eend of iet dergelijks wijs zeg ik gewoon ja dat is een eendje en dan zeg ik er achter aan en het eendje doet kwak kwak

maar als ze ergens aan wil zitten wat zeer kan doen zeg ik wel
nee elise niet doen dat doet au

groetjes saskia
 
Ik ben groot voorstander van gewoon praten! Ik zie ook aan onze zoon dat hij al een enorme woordenschat heeft, mede omdat wij altijd de echte begrippen gebruiken. Ook als je van die woordenboeken met ze leest, altijd de echte omschrijving gebruiken, vind ik.

En vanaf het begin zijn we op een speelse manier bezig met corrigeren, als hij iets verkeerds zei. Zo van: kijk mama, abadiene! " o, is dat de afstansbediening?"   enz.

Groetjes,
Lotje
 
Oh grappig onderwerp!

Laatst zei iemand dat ik tegen Julian praat zoals mensen ook tegen honden praten .
Tja, als hij iets vast heeft dat hij los moet laten (mijn haar!) dan zeg ik: LOS! Korte, duidelijke woorden daar kan hij iets mee. Als ik zou vragen: "Julian, zou je nu alsjeblieft mijn haar willen loslaten, want dat doet zeer", geloof ik niet dat hij dat zou snappen.

Verder ben ik wel voor "gewone" taal en niet dat onzinnige "Dat is een woefwoef". Het toppunt vind ik wel als mensen zeggen: "Heb je bah gedaan?" Hoezo bah gedaan? Als je bedoelt of hij/zij heeft gepoept vraag dat dan (alsof je al een antwoord zou krijgen..).
Iedereen poept, en als het mee zit elke dag! Het wordt pas vies (bah) als je er met je handen in gaat graaien en alles er onder smeert!


Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Tja, hier ook een voorstander van duidelijke taal. Dus geen 'bahbah gedaan', en geen 'woefwoef'. Gebruik ze echt niet, kan niet eens een voorbeeld erbij verzinnen merk ik.

Wél in kindertaal blijven praten, geen ingewikkelde zinnen en zo af en toe betrap ik me erop dat ik 'vergeet' om mijn mamastem af te zetten als ik tegen mijn man praat waar de kinderen bij zijn (heel af en toe, want dat vind ik echt zo érg als mensen tegen elkaar praten alsof ze kinderen zijn) haha.  

Maar ik gebruik wél veel verkleinwoordjes (als in fruitje eten, sapje drinken, boterhammetje eten, boekje lezen, knuffeltje geven, luiertje verschonen, poepje gedaan) en al mijn troetel- en koosnaampjes voor de kinderen eindigen op iets met -je.

Dus, ik ben vóór het ontwikkelen van een woordenschat die ergens op slaat, zonder dat ik vergeet dat ik het tegen een kind heb. En tegen mijn oudste van drie (met een uitgebreide woordenschat) praat ik alweer heel anders dan tegen Sophie van net 1.

Groetjes
Susan mv Gijs en Sophie
 
Leuk dat jullie meningen best nog een beetje verschillen!
Ik vroeg me dit af na een gesprekje met mijn schoonmoeder gisteren....
Zij had iemand horen zeggen "niet doen, dat doet au". En had daar erg veel commentaar op.... Persoonlijk gebruik ik dat nog niet, maar wel bah...dat zeg ik dan weer wel (mocht van haar ook wel.....) maar dan ook vooral niet voor een vieze luier. Dat heet hier gewoon een poepbroek.

Verder ben ik ook erg van de verkleinwoordjes. En natuurlijk hondje doet woefwoef....Dat snapt hij trouwens ook al. De hond van mijn ouders heet Desi (gelijk Stef zijn eerste woordje...) en die doet woefwoef, dat weet hij heel goed. Hij zegt ook Poes, dus nu zijn we bezig om poesje mauw te leren...

Ben benieuwd naar de rest....
Liefs Annet
 
quote: SusanT reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('03-09-2007 14:39:08'));

Wél in kindertaal blijven praten, geen ingewikkelde zinnen en zo af en toe betrap ik me erop dat ik 'vergeet' om mijn mamastem af te zetten als ik tegen mijn man praat waar de kinderen bij zijn (heel af en toe, want dat vind ik echt zo érg als mensen tegen elkaar praten alsof ze kinderen zijn) haha.  



Whahahaaa, dat herken ik! Dan kijkt vriendlief me echt zo aan van "ben jij wel helemaal lekker??" Gisteren noemde ik hem zelfs Isis...  oeps!

Ik gebruik inderdaad ook veel verkleinwoordjes, maar geen "bah gedaan" en een hond is bij mij gewoon een hond. Ik klets ook echt de hele dag tegen Isis aan, benoem alles wat ik doe, maar wel bij de gewone benamingen. Het kind moet onderhand horendol van me worden, haha! En het resultaat? Nog niets, behalve 'mama' en 'baba' (=papa, denk ik??). En natuurlijk wahwahwahwah, dadadadada, bwabwabwa, enzovoort...

Groetjes,
Myrna mv Isis (05-09-2006, nog twee nachtjes slapen!)
 
Terug
Bovenaan