discussie: opvoeden

Het is natuurlijk een moeilijke klus dat opvoeden maar ik vroeg me af of er ouders zijn die hun kind bepaalde dingen mee willen geven of juist niet zeg maar. Of ze al een bepaald idee hebben van hoe ze gaan opvoeden.

Ik wil Tyche wel bepaalde normen en waarden leren. Bijvoorbeeld 'alsjeblieft' en 'dankjewel' zeggen. En mensen met respect behandelen. Dit wordt al een beetje een probleem . Mijn man heeft al twee oudere kids dan en in hun bijzijn zegt hij wel eens iets negatiefs over buitenlanders en bijvoorbeeld homo's. (terwijl hij dus een goeie kennis heeft die homo is en een lesbisch nichtje) Ik vind dat heel erg dat zijn kinderen dat horen en wil dit absoluut niet hebben bij Tyche. Dus dat moeten we nog maar eens flink door gaan spreken.

Betreffende eten. Bordje leeg ---> dan een toetje. (anders niet). Ik lees in tijdschriften dat je het toetje niet als machtsmiddel mag gebruiken maar dat zal hier dus wel een beetje gebeuren anders eten ze alleen nog het toetje. Ook zal ik als ze geen groente wil eten, eerst de groente opscheppen en als dat op is het vlees. Aardappels is voor mij bijzaak.

Ook ga ik haar op tijd leren speelgoed op te ruimen. Tuurlijk kun je er niet al te veel van verwachten als ze klein zijn maar langzaam aan leren kan geen kwaad. Ook wil ik dat als we ergens op bezoek zijn, ze opruimt en zich gedraagt. Dus niet op banken springen, dingen kapot maken enzo.

Straf geven zal ik niet zo heel gauw doen maar ik ga er ook niet (vooral niet als ze zo klein is) eindeloos mee in discussie. Straf krijgt ze bij mij als ze liegt, andere pijn doet of een grote mond heeft. En dan zal ze dus op de trap moeten gaan zitten ofzo. Bij de kinderen van mijn man is het zo dat ze dan naar de badkamer moeten. Gebeurd niet zo heel vaak maar laatst waren we er 1 kwijt nadat ik een keer had gemopperd. Was ze uit zichzelf naar de badkamer gegaan hihi. Was wel sneu eigenlijk.

Ik lijk wel streng maar vind dat het nodig is en ik vind ook niet dat ze over zich heen hoeft laten te lopen. Dus als iemand haar op school heel vaak pest of uitscheld mag ze dat van mij gerust een keer terug doen. Een keer 'sukkel' of 'trut' zeggen vind ik minder erg als bijvoorbeeld 'schele'   'rooie' 'brilaap' ofzoiets. Dit mag ze van mij absoluut niet!!

Als ze klein is en ze begint overal aan te komen met haar vingertjes denk ik dat ik ook wel eens een tik op de vinger zal geven. Hoe denken jullie hierover?

Groetjes Kirsten mama van Tyche!
 
Nou ik denk er ongeveer hetzelfde over. Het is een zwaarbesproken onderwerp, maar stoute kindjes verdienen gewoon en tik op de bips! Als je het maar niet doet om je iegen frustratie af te reageren.

Alstublieft/dankjewel lijkt mij vanzelfsprekend.

Bewust de boel mollen gaat niet gebeuren!

Vroeger moesten wij vaak helpen in de huishouding (moeder had 5 kids en kon gewoon niet alles alleen). Zodra wij een aardappelschilmesje vast konden houden mochten wij de aardappels doormidden snijden. Toen vonden we het namelijk nog leuk om te helpen met wat mamma allemaal deed! Resultaat: Toen we pubers waren en Nee konden zeggen, wisten we al hoe het moest, en werden we geacht te helpen. En alle 5 de kinderen kunnen een huishouden runnen (ook de jongens!) nu ze uit huis zijn. Dit wil ik ook graag bij mijn kind(eren).

Ik wil ze ook graag een goed zelfbeeld meegeven. Ik zal m'n kinderen ook nooit (serieus) toeroepen dat het nietsnutten zijn, of "wat ben je toch een kluns".

Verder nog een religieus puntje. Ik wil m'n kinderen meegeven dat de Here Jezus heel veel van ze houdt en vrienden met ze wil zijn.

Liefs Phira
 
Haai Kirsten!

Ik ben het helemaal met je eens! Ik wil ook graag dat Thomas netjes dank-je-wel en alstublieft gaat zeggen. Dat is voor mij net zo vanzelfsprekend als dat opa en oma U genoemd worden en niet je/jij en jou. Vrienden van ons hebben 2 draken van kinders als ze op bezoek zijn hier, op de bank springen, naar Thomas speelgoed gooien, naar de hond dingen gooien, chips door het huis gooien... Gelukkig keken Gert-Jan en ik elkaar heel begrijpend aan: dit accepteren wij in geen geval! En dan nog de dilemma's tussen onszelf. ( Nou ja, dilemma: we denken er gewoon anders over!) Gert-jan is door zijn gelovige opvoeding niet zo van de homoseksualiteiten, mij echter maakt het niets uit. Als men maar van elkaar houdt en gelukkig is maakt het mij niet uit met wie. Spreekt voor zich dat ik Thomas liever mijn gezichtveld wat dat punt betreft meegeef, hhahaha! Maar aan de andere kant wil ik wel dat Thomas kennis maakt met de kerk waar de hele familie van zijn vader heen gaat. Dus als hij wil later 2 x mee naar de kerk, bidden voor het eten bij opa en oma en uit de bijbel lezen na het eten. En opa en oma zijn het met ons eens dat  zij beter het verhaal "kerk" uit kunnen leggen als ik...
Ik denk dat iedere papa en mama op hun eigen manier hun  best doen om van hun kind een "eerbaar" burgermensje te maken!
Wel leuk om te lezen hoe iedereen hier over denkt/gaat denken!

-X- Marieke
 
Hier het verhaal van 'mama bitch' haha nee hoor.

Dank u wel en alstublieft zijn voor ons ook vanzelf sprekend.
Wij hebben het 'strafversje' er al aardig in bij de hele familie hihi.
Deze is als volgt; 2 keer nee, 3de keer op de onderste tree.
Ook als neefjes, nichtjes of andere hier zijn, vragen we eerst papa of mama of ze er iets van willen zeggen, zo niet dan krijgen ze van mij toch echt even utleg hoor. Ons huis, onze regels en dan vind ik bij een ander ook. Doet Yoëll later iets bij een ander wat niet mag/hoort mogen ze hem hierop wijzen.
Een tik op de vingers vind ik ook kunnen en zal bij ons best gebeuren als hij straks kan kruipen en lopen.
Het verschil tussen spullen van hem of van papa en mama moet hij weten.
Lopen met eten of drinken is bij mij VERBODEN, vind he verschrikkelijk van die rond hobbelende kids met een broodje of beker in de hand. Eten en drinken doen we zittend en evt aan tafel.

Ik ben niet gelovig, maar Bert van huis uit wel, hij doet er niets aan, maar zijn ouders en 1 zus wel. Yoëll zal dus ook leren om bij opa en oma en zijn oom en tante te bidden voor het eten.
Wat betreft u of jij vind ik moeilijk. Ik heb nooit u tegen mn ouders of opa en oma hoeven zeggen, maar Bert wel. Mijn ouders inden het niet nodig, dus hij zal leren tegen de ene opa en oma jij te zeggen en de andere u.

Poeh dat wordt best nog een klus denk ik, want Yoëll is nu al ondeugend hihi.

Wel een leuk onderwerp.

Pauline
 
Nou iedereen is het wel met mij eens eigenlijk! Kom op dames met andere meningen anders wordt het maar een saaie discussie

Maar goed, over het geloof: Ik ben niet van plan Tyche echt op te voeden met 'zo moet je leven omdat god..' ofzo. Tuurlijk ga ik haar wel het 'verhaal' eromheen leren. Ik zal haar ook leren om zwakkere te helpen enzo maar niet 'omdat jezus dat ook deed' maar 'omdat dat zo hoort'. Ja het is een beetje moeilijk uitgelegd, hoop dat jullie het snappen.

Ook hier wordt aan tafel gegeten en blijven zitten tot iedereen klaar is! (een uitzondering daargelaten als een broertje of zusje erg zit te treuzelen).

En hier wordt ook meegeholpen. Hebben wij vroeger idd ook gemoeten. De oudste twee helpen nu al mee met tafel opruimen en dekken. En hun bed afhalen en mee helpen opmaken. Dit is eigenlijk overgebleven uit mijn zwangerschap omdat ik het toen niet meer alleen kon. De oudste heeft namelijk ook nog eens een hoogslaper. En natuurlijk zelf kamer opruimen en speelgoed ook!

Ik ben nu wel benieuwd naar andere meningen!
 
Hoi hoi

Ik heb ook heel veel ideeen over opvoeding. Ik heb helaas om me heen een aantal voorbeelden hoe ik het NIET wil...

Bijvoorbeeld....
Je gaat voorzichtig om met spullen die al of niet van jou zijn. Als het per ongeluk wel stuk gaat, vind je dat vervelend... (we hebben er 2 in de buurt, die maken alles kapot en het kan ze niks schelen..)

Inderdaad eten en drinken aan tafel. En niet van tafel voordat iedereen klaar is. Moet je wel van tafel (om te plassen ofzo) Dan vraag je dat gewoon even.

Je hebt respect voor andere mensen. Als zij zeggen dat iets niet mag, ga je niet wachten tot mama boos wordt. Wat niet mag, mag gewoon niet!

Respect voor oudere mensen. Ik kan het zelf vaak echt niet hebben als ik met mijn oma in de stad ben en alle jonge meiden in de winkels zeggen gewoon JIJ en Meid enzo... Oudere mensen zijn voor mij toch echt U

Enne...als ie straks gaat lopen...Ik ben niet van plan om alles weg te zetten... Dus als mama nee zegt..... Hoop dat dat wat wordt. En in geeeen geval mag hij zelf aan de dvd speler enzo komen... Bij andere kennissen was iedere maand wel iets kapot! Kost handenvol met geld! Gewoon even aan papa of mama vragen...

Zo, nou ben benieuwd naar de rest hoor!
Dikke knuf Annet
 
Hi dames,
Nou ik zal maar eens even mijn gal spuien over hoe ik vind dat er opgevoed moet worden, zo bedoel ik het niet, ik bedoel hoe wij Lynn op gaan voeden.
1 Als grote mensen praten houden kleine kinderen hun mond(vroeger vond ik  het verschrikkelijk als mijn moeder dit tegen mij zei, maar ik merk  bij  vrienden van ons dat zij mij het bloed onder m'n nagels vandaan haalt met haar getetter, als we daar zitten is het de hele tijd mama mama mama aaaarrrrggghh)      
2 Er wordt niet geslagen, niet door ons en niet door de kinderen(geldt ook voor  schoppen       etc)
3  Er wordt dank je wel en alsjeblieft gezegd, lijkt me duidelijk
4  Er wordt geen grote mond gegeven
5 Er wordt ook niet gezeurd,  je krijgt iets wanneer ik het nodig vind(bedoel het niet tiran achtig, maar heb er een hekel aan wanneer kinderen lopen te SCHOOIEN, mama mag ik een snoepje en een koekje)
6  Thuis wordt er niet op banken gesprongen en nog meer van die rare dingen en op een ander al helemaal niet.
7 De kinderen worden twee keer gewaarschuwd, derde keer de gang op, en met slaan of iets dergelijks meteen, geef ik geen waarschuwing voor.
8 Voor de kinderen naar bed gaan of we gaan weg wordt er opgeruimd, heb hele makkelijke boxen in de huiskamer, die straks vol zitten met rotzooi, alles mag daar in verdwijnen.
9 Mensen met u aanspreken vind ik onzin, en ga mijn kleine dat echt niet leren, doet niks af aan het respect wat je voor iemand hebt.(komt eigenlijk dat ik dat vroeger nooit hoefde te zeggen tegen mijn oma en na tien jaar ineens wel, ja ammehoela dacht ik vroeger, sindsdien spreek ik bijna niemand aan met u, ook niet op mijn werk, ik werk in de horeca)
Er zijn er vast nog wel meer, maar ben het even kwijt.
X
 
Jemig, ik was een hele hoop vergeten....haha nedankt kiekje! (toch...?)
Alleen dat van U zeggen dus niet.... Nu moet ik zeggen, ik zeg tegen mijn ouders en opa en oma geen U. Dat hoefde ook niet. Maarrr tegen andere oudere mensen wel.. Ik vind dat nu dus ook niet meer dan normaal. Maar scheelt idd ook gewoon hoe je zelf bent opgevoed. O ja, in de horeca vind ik het geloof ik ook anders...

Liefs Annet
 
Terug
Bovenaan