discussies, dilemma's en menings verschillen

Ja ja, nog geen week weten dat je zwanger bent en de discussies zijn hier al niet van de lucht hahaha

Ik heb 3 kids uit mijn vorige relatie en nu zwanger van mijn nieuwe vriend MAAAAR het blijkt nu dat we over een aantal dingen nogal van mening verschillen;
hij wil het kindje vernoemen naar bv ouders, ik niet (bij de vorige 3 ook niet gedaan)
hij wil het kindje laten dopen, want hij is katholiek opgevoed, alleen opgevoed, doet er nu compleet niks aan of zo, k wil het kindje dus niet laten dopen want k ben absoluut niet gelovig en de andere 3 zijn dus ook niet gedoopt.
Hij wil dat zn broertje peter word van het kindje, ik wil dat niet want A de andere 3 hebben ook geen peter en B ik heb zn broertje zelfs nog nooit gezien!

Hij snapt niet dat ik de verschillen tussen de 4 kinderen niet zo groot wil maken, want dit is toch een compleet ander kindje, ja voor HEM wel; dit kindje is ZIJN vlees en bloed en die andere 3 niet, voor mij zijn ze alle 4 hetzelfde want tsja.....van mij zit er in alle 4 het 1 en ander.....
(hiermee wil k absoluut niet zeggen dat k bang ben dat hij die andere 3 gaat achter stellen of zo, want dat is absoluut niet, hij zorgt beter voor ze als dat hun eigen 'papa' doet)

En dan zal k het nog maar even niet hebben over discussies over kinder kamers etc etc hahahaha

Iemand tips en/of trucs hoe we dit aan gaan pakken?
 
Ik begrijp heel goed dat jij kijkt naar het verschil dat gaat onstaan tussen jouw 3 kinderen en dit nieuwe kindje van jullie samen. Toch is het denk ik onoverkomelijk dat dit kindje anders gaat worden opgevoed (in brede zin). Jouw drie kinderen zijn het product van jou en je ex-man met jouw en zijn ideeen en dit nieuwe kindje is het product van jou en je nieuwe vriend. Deze laatste heeft duidelijk andere ideeen over hoe en wat t.a.v. opvoeding. Daarom is het onvermijdelijk dat er verschillen gaan ontstaan. Ik denk ook dat het ook niet verstandig is, in het belang van je relatie met jouw nieuwe vriend, als je volledig aan zijn wensen voorbij zou gaan. Dit klinkt misschien hard, maar je kan niet zomaar verwachten dat hij het op jouw manier gaat doen omdat jij het nu eenmaal al zo hebt gedaan met jouw andere 3 kinderen.

Ik denk dat het heel belangrijk is om te blijven praten. Waarom wil hij bepaalde dingen en hoe voel jij je daaronder? En welke punten zijn er echt belangrijk voor jou en voor hem? Het kan natuurlijk niet zo zijn dat er tussen de vier kinderen verschillen gaan ontstaan in kadootjes, aandacht, regels e.d. maar wat maakt het uit als het 4e kindje gedoopt wordt? Ik ben zelf ook niet gelovig, maar als mijn partner dat graag zou willen zou ik er geen enkel probleem mee hebben. Je kan toch aan je andere kinderen uitleggen waarom dat zo is? Desnoods als er kadootjes of aandacht aan vast zit, biedt je ze ter compensatie ook iets aan (leuk dagje weg met jou of iets dergelijks). Kinderen zijn heel flexibel in dat opzicht en begrijpen meer dan je denkt. Zij weten ook drommelsgoed dat jouw nieuwe vriend niet hun echte papa is.

Daarom: kies je strijdpunten uit en probeer op dingen die minder belangrijk voor je zijn toe te geven. Zo hebben jullie allebei het idee dat je "iets wint". Daarnaast zou ik proberen niet al te krampachtig vast te houden aan het gelijkheidsbeginsel, natuurlijk moet het grofweg overeenkomen maar hoe meer rigide je ermee omgaat des te meer het opvalt bij kinderen. Ik spreek hier uit ervaring tav mijn schoonmoeder met haar 4 kinderen.

Tot slot zoek eens informatie en boeken op over samengestelde gezinnen en de problemen die je daarin tegenkomt. Waarschijnlijk staan er legio tips in voor jouw situatie.

Sterkte!

 
Hoi,
Ik denk dat je toch bepaalde dingen niet zomaar opzij kan zetten omdat je andere kinderen dit ook niet hebben/gehad, zoals bijv de doopnamen, kijk als dit voor hem belangrijk is, dan denk ik dat je er wel voor moet openstaan, hij had uiteraard geen zeggensschap over jou drie eerste kinderen, maar dit is ook zijn kindje en bepaalde dingen zullen dus anders gaan.
Jullie kinderen zullen je echt niet raar aankijken als dit kindje gedoopt wordt of doopnamen krijgt!
De 3kinderen die je al hebt hebben geen peter zeg je, maar wat is het probleem? Kijk als je het over voogdij hebt wordt het een ander verhaal, maar als jij er geen waarde aan hecht zou het dus geen probleem hoeven te zijn om zijn broertje peter te maken, tis maar voor de vorm.
Over het dopen, je kunt ook een compromie sluiten, als dopen voor hem(en zijn familie) belangrijk is en jij geen grondbezwaren tegen het kat,geloof hebt, kun je samen kiezen om het kindje te laten dopen en afspreken dat je het kind geen communie/vormsel laat doen, tenzij het daar later zelf voor kiest!

Ik denk dat als het geen halszaak is, jullie moeten proberen elkaar tegemoet te komen.
aandacht-kado's en evt voogdij mocht jullie iets overkomen, daar moeten jullie allebei 100% dezelfde lijn in trekken!

Ik weet waar ik over praat en dit zijn echt dingen die het niet waard zijn om strijd over te krijgen, je kunt bij dit kindje niet alles doen wat je bij de andere drie hebt gedaan, het zou oneerlijk zijn als hij al die dingen moet laten schieten omdat jij een 'voorsprong' hebt van 3kids!

Hij zorgt en houd van jou kinderen dat is het allerbelangrijkste, maar nu mag hij voor de 1e keer keuzes maken omdat hij dat recht heeft, probeer daar samen uit te komen en probeer in dit soort dingen je keuzes voor je andere kinderen daar los van te zien!

Succes Liefs MJ
 
Dank je wel voor je reactie!! Het gaat me op zich niet zo zeer om bv die doop; maar hij s zo opgevoed dus moet er gedoopt worden, terwijl hij zelf dus verder absoluut niets met of aan geloof doet, zou dat wel zo zijn dan was het natuurlijk een heel ander verhaal geweest; maar dan word er gezegd ja maar dat is normaal bij mij in de familie; waarbij ik dan denk; ja en?! ik ken niemand in jouw familie; en nee, zelfs mn schoonmoeder of zwager heb k al die tijd nog niet een keer gezien, hij zelf heeft ze ook al dik een jaar niet gezien etc en dan denk ik; waarom moet k dan rekening houden met jou familie als men niet eens weet wie ik ben....k zelfs twijfel of ze wel weten hoe k heet.....tsja....hoe moet k da nou uitleggen, om t even heel simpel en zwart/wit proberen samen te vatten; er word me gevraagd rekening te houden met mensen (zijn familie) die ik helemaal niet eens ken, net als dus dat zn broertje Peter zou woren, k zie niet zitten iemand Peter van mn kindje te benoemen (heet dat zo??) die k never gezien heb, het lijkt, met nadruk op LIJKT, alsof hij soms een beetje een idee heeft van dit is MIJN kindje, en die andere 3 zijn van jouw....
En dat dingen anders zullen gaan als dat ze gingen bij die andere 3 ja dat lijkt me logisch, maar daar zitten wel grenzen aan wat mij betreft ;-)
 
ja ik ken hier eigenlijk best bedenken hoe lastig dit voor je kan zijn
mijn man en ik hebben samen 1 dochter en ik heb uit mijn vorige relatie ook een dochter
aan het bgin hadden ik en mijn man ookk andere ideeen over de opvoeding
maar over geloof en peetouders en namen zijn we eigenlijk meegaant met elkaar
mijn man heeft onze eerste dochter der naam gegeven en dit kindje dat nu komt hebben we besloten om ieder een geslacht iets te kiezen
kwa familie namen die hebben wij bij beide kinderen gegeven maar dan in de bijnamen
de voornaam zelf besloten en familie namen in de rest erbij gezet
zo kregen ik en mijn man bij onze dochter 3 namen voor haar achternaam dus dan heb je een mooie lange naam hihi
kwa geloof
nou mijn man is gedoopt maar doet er niks mee
ik ben niet gedoopt en ongelovig(gelukkig)aangezien mijn moeder mij dit nooit op wou dringen dit heb ik ook tegen mijn man toen gezegt zo van hoe vind jij het om later te merken dat je je kind iets op dringt wat hij /zij niet wilt
nou onze dochter is niet gedoopt en daar zijn wij tervrede mee wij en zij zijn gelukkig

en kwa peet ouders hebben wij wel in gedachtes wie wij willen maar is nog niet vast gesteld
en als hij zo graag wilt dat het zijn broer word raad ik jou aan omdat je hem nog nooit hebt gezien eerst maar eens te eisen die zo gezegte broer te willen zien het is je kind wie weet is die gast niet te vertrouwen want ja mooie verhalen zijn er genoeg maar het gaat hie om een kind
ik en mijn man weten wie wij kiezen ook de broer van mijn man maar die ken ik ik mag hem en die is gister nog hier op vesiete geweest dus ja dat is goed en zit goed

ik zou mijn kind ook niet achter laten bij iemand die ik niet ken of heb gezien

ik snap dat je man van alles wilt maar ik vind wel dat jij hier ook genoeg in te vertellen hebt kom op het is van jullie samen en niet alleen van hem

en ja een gevecht hier over aangaan heeft geen nut ik ken het weten
maar je kan wel je feiten en gevoelens hierbij laten merken zodat hij meschien ook inziet hoe jij je hierbij voelt
sterkte ermee
 
ja ik ken hier eigenlijk best bedenken hoe lastig dit voor je kan zijn
mijn man en ik hebben samen 1 dochter en ik heb uit mijn vorige relatie ook een dochter
aan het bgin hadden ik en mijn man ookk andere ideeen over de opvoeding
maar over geloof en peetouders en namen zijn we eigenlijk meegaant met elkaar
mijn man heeft onze eerste dochter der naam gegeven en dit kindje dat nu komt hebben we besloten om ieder een geslacht iets te kiezen
kwa familie namen die hebben wij bij beide kinderen gegeven maar dan in de bijnamen
de voornaam zelf besloten en familie namen in de rest erbij gezet
zo kregen ik en mijn man bij onze dochter 3 namen voor haar achternaam dus dan heb je een mooie lange naam hihi
kwa geloof
nou mijn man is gedoopt maar doet er niks mee
ik ben niet gedoopt en ongelovig(gelukkig)aangezien mijn moeder mij dit nooit op wou dringen dit heb ik ook tegen mijn man toen gezegt zo van hoe vind jij het om later te merken dat je je kind iets op dringt wat hij /zij niet wilt
nou onze dochter is niet gedoopt en daar zijn wij tervrede mee wij en zij zijn gelukkig

en kwa peet ouders hebben wij wel in gedachtes wie wij willen maar is nog niet vast gesteld
en als hij zo graag wilt dat het zijn broer word raad ik jou aan omdat je hem nog nooit hebt gezien eerst maar eens te eisen die zo gezegte broer te willen zien het is je kind wie weet is die gast niet te vertrouwen want ja mooie verhalen zijn er genoeg maar het gaat hie om een kind
ik en mijn man weten wie wij kiezen ook de broer van mijn man maar die ken ik ik mag hem en die is gister nog hier op vesiete geweest dus ja dat is goed en zit goed

ik zou mijn kind ook niet achter laten bij iemand die ik niet ken of heb gezien

ik snap dat je man van alles wilt maar ik vind wel dat jij hier ook genoeg in te vertellen hebt kom op het is van jullie samen en niet alleen van hem

en ja een gevecht hier over aangaan heeft geen nut ik ken het weten
maar je kan wel je feiten en gevoelens hierbij laten merken zodat hij meschien ook inziet hoe jij je hierbij voelt
sterkte ermee
 
dat blijven dingen die moeilijk zijn denk ik in samengestelde gezinnen.

Is zijn oudste van 8 ook vernoemd?
Dan is er naar dat kindje wel weer een link natuurlijk in het kader van vernoemen.

Je zou daarin bijv. een middenweg kunnen zoeken in de vorm van 1 door jullie zelf bedachte/gekozen naam als roepnaam en als 2e naam een vernoeming naar opa/oma.

Dit kindje zal waarschijnlijk ook een andere achternaam krijgen als jouw andere 3 kinderen denk ik? (of die zouden jouw achternaam moeten dragen, dan zou dat voor dit kindje natuurlijk ook kunnen, maar dan heeft hij/zij nog steeds een andere achternaam als het andere kindje van je partner).

Voor wat betreft dopen... tja... daar zou idd goed over praten WAAROM is dat voor hem belangrijk dat dit kindje gedoopt gaat worden?
En waarom is het voor jou echt niet aan de orde?

Dus blijven praten en hier en daar zullen jullie allebei denk ik toch water bij de wijn moeten doen.

Enne... gefeliciteerd met je zw.schap :)
 
Terug
Bovenaan