discussies, dilemma's en menings verschillen

Mijn idee is toch dat er bij de katholieken veel vorm is zonder dat daar in het dagelijks leven consequenties aan worden gegeven.... in deze lijkt mij dit ook zo...

* geen kerkgang en uiting in het dagelijks leven, maar wel willen dopen... wat is de functie van de doop dan? De inhoud van dopen is: symbolisch gewassen worden van zonde en dood en het nieuwe leven van God ontvangen, god als Vader erkennen. Als je daar niet gelovig instaat is het een loos gebaar en van nul en weinig waarde... daarbij... je trapt God en de gelovigen flink op het hart. Als de doop niet uitgeleefd wordt is het sacrament een lachertje en een vorm van misbruik (als je je vader erkent en vervolgens daarna nooit meer wil zien, dan klopt dat toch ook niet?)... Ik zou het dus afraden als je er niets mee wilt doen.
* En een peter willen aanstellen! wat is de meerwaarde als je er niets mee doet? dat zou je hem eens moeten vragen. Dan zou ik op zoek gaan naar mensen waar je je kindje aan toevertrouwt als jullie iets overkomt.
* hoe is de band tussen hem en zijn familie?? Voordat ik rekening met hen hield, zou ik toch eens meer contact met hen willen. dat kan je vriend zich toch ook voorstellen lijkt me? Ik zou geen onbekende als peter willen aanstellen en al helemaal niet iemand die nog niet volwassen is. Peter zijn is zoiets als peet/pleegouder: als jullie iets overkomt gaat hij voor het kindje zorgen...
* En doopnamen... als je doopt lijkt me dat nuttig... maar als je niet wilt vernoemen naar mensen die je niet kent (zeker als de naam lelijk is) dan is dat wel te begrijpen. Ik snap eigenlijk niet waarom je vriend dit met alle geweld wil. Je krijgt samen een kind maar je kent zijn familie niet eens... heeft dit een reden? Als je je kind vernoemt, dan toch zeker naar iemand van wie je houdt. Of van wie je vriend heel veel houdt. Dat lijkt me wel een voorname reden... en dan kun je er voor kiezen alleen in de doopnaam te vernoemen, zodat je er niet elke dag mee geconfronteerd wordt. maar vernoemen naar een onbekende... dat zou ik ook niet willen.

Oplossing: maak eerst eens kennis met zijn familie... dan kun je een band opbouwen... beslis pas daarna over doopnamen, dopen en peters....
 
Ps. bij de doop beloof je als ouders je kind op te voeden met christelijke normen en waarden, naar Gods eer, en hem/haar alles bij te brengen wat God in Zijn Woord ons leert.

Wil je dit?? Wil je vriend dit?? Zo nee, is het dan deze discussie wel waard en wat wil je dan met de doop???
 
Gelukkig iemand die me een klein beetje lijkt te snappen, 'Peter' is wel volwassen, is 30 jaar dus dat is het probleem niet; het onbekend zijn is inderdaad mijn probleem, en dat k zijn familie niet ken is niet mijn keuze; ik BARST van nieuwsgierigheid, waarom hij eigenlijk nagenoeg geen contact met ze heeft is volgens hem zelf omdat hij altijd en nog steeds een 'einzelganger' is en is geweest....tsja, k kan hem moeilijk dwingen zijn familie op te zoeken....mijn familie kent ie wel; andersom alleen niet....
PS de reden die jij noemt is dus 1 van de 2 redenen waarom ik niet wil dopen; k wist alleen niet zo goed hoe ik dat moest uitleggen; komt er op neer dat k het gewoon hypocriet vind te dopen als je verder niks met het geloof/de kerk hebt en/of doet.
 
Nu ik alleen zelf terug lees ga k er steeds minder van snappen; zeggen dat je een einzelganger bent maar wel willen dopen/vernoemen omdat da hoort in 'de familie'....? hmmz hahaha tijd voor t volgende :p
sorry flauw grapje tussen door ;-)
 
Terug
Bovenaan