Ja ja, ik bengin toch nog eens over het avondeten. Heb namelijk het idee dat ik iets verkeerds doe.
We worden nooit boos als ze niet eet. We proberen wel of ze een hapje neemt, maar meer ook niet.
Wel wordt ik boos als ze met haar eten gaat spelen, met haar vork en/of bord gaat gooien, of haar eten uitspuugd en op mijn bord gooit of (weer nieuw) mijn vlees van mijn bord af jat.
Ik waarschuw een keer en dan hop de hoek in. Ik hou daar helemaal niet van.
Doe ik daar verkeerd aan? Ik wil namelijk wel grenzen hebben, ook bij het eten. Wil niet dat ze maar alles mag, zodat mevrouw misschien een hapje neemt.
Gister was ze te paaien. Kreeg een stukje vlees en als ze de rest opat, of een deel ervan, dan kreeg ze nog een stukje vlees. Dit deed papa en het werkte zowaar.
Vanavond (papa is nog niet thuis) probeerde ik het weer, maar mooi niet dat ze het at. Ze verspreidde haar spinazie over dr bord, dat het leek of veel gegeten was (jaja uitgekookte griet hé) schuift dr bord opzij en roept om toetje.
Vaak is ze ook bang, handjes vies, tafel vies. En dan wil ze het eerst schoonmaken voordat ze ontspant. Ik riep weleens van bah of pas op je trui wordt vies. Heeft ze het daarvan?
Tegenwoordig doe ik haar trui uit, kan die niet vies worden en dat de tafel vies wordt heeft me nooit geboeid. Maar haar dus wel. Ik ben bang dat zij bang wordt van eten en het als iets vies gaat zien.
Ik maak haar handen tijdens eten nooit schoon, het enige wat ik 'schoon'maak is haar snottebellen die in haar mond hangen. Verder doe ik alles na het eten.
Sorry voor lang verhaal, maar wil niet dat ze straks bang is voor avondeten.
Overigens is brood eten geen probleem hoor. Al kan ze ook moeilijk doen als tafel vies is.
Liefs Irene
We worden nooit boos als ze niet eet. We proberen wel of ze een hapje neemt, maar meer ook niet.
Wel wordt ik boos als ze met haar eten gaat spelen, met haar vork en/of bord gaat gooien, of haar eten uitspuugd en op mijn bord gooit of (weer nieuw) mijn vlees van mijn bord af jat.
Ik waarschuw een keer en dan hop de hoek in. Ik hou daar helemaal niet van.
Doe ik daar verkeerd aan? Ik wil namelijk wel grenzen hebben, ook bij het eten. Wil niet dat ze maar alles mag, zodat mevrouw misschien een hapje neemt.
Gister was ze te paaien. Kreeg een stukje vlees en als ze de rest opat, of een deel ervan, dan kreeg ze nog een stukje vlees. Dit deed papa en het werkte zowaar.
Vanavond (papa is nog niet thuis) probeerde ik het weer, maar mooi niet dat ze het at. Ze verspreidde haar spinazie over dr bord, dat het leek of veel gegeten was (jaja uitgekookte griet hé) schuift dr bord opzij en roept om toetje.
Vaak is ze ook bang, handjes vies, tafel vies. En dan wil ze het eerst schoonmaken voordat ze ontspant. Ik riep weleens van bah of pas op je trui wordt vies. Heeft ze het daarvan?
Tegenwoordig doe ik haar trui uit, kan die niet vies worden en dat de tafel vies wordt heeft me nooit geboeid. Maar haar dus wel. Ik ben bang dat zij bang wordt van eten en het als iets vies gaat zien.
Ik maak haar handen tijdens eten nooit schoon, het enige wat ik 'schoon'maak is haar snottebellen die in haar mond hangen. Verder doe ik alles na het eten.
Sorry voor lang verhaal, maar wil niet dat ze straks bang is voor avondeten.
Overigens is brood eten geen probleem hoor. Al kan ze ook moeilijk doen als tafel vies is.
Liefs Irene