Doe ik iets verkeerds?

[Hannah38]

Irene, volgens mij doen jullie het gewoon hartstikke goed en is het gewoon iets wat bij Myrthe hoort. Ik zou lekker doorgaan met hoe je nu bezig bent, en dan zal het ooit vanzelf wel anders worden, dat ze niet meer zo snel vies is van iets en gewoon wat beter gaat eten.
Leah is hier ook zo´n prutser, en eet echt niet goed. Vooral brood eet ze erg weinig. Ze zit gewoon met ons allemaal aan tafel, ziet anderen eten, en doet af en toe een hapje mee. Soms helpt het als we met z´n allen applaudiseren als ze een stukje brood in haar mond heeft gedaan, maar meestal werkt het beste om het regelmatig aan te bieden en er verder geen punt van te maken. Leah is nooit een beste eter geweest ('stille hongerlijder' als baby), dus het heeft gewoon haar interesse ook niet. Eh... behalve koekjes, snoepjes en chippies, maar helaas...... die krijgt ze spaarzaam.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hey Ireen,

Wat lastig zeg! Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook niet weet. Ik zou je anders ook het advies geven om er geen aandacht aan te besteden..... maar ja.
Jasmijn eet geen brood. 's ochtends krijgt ze pap en 's middags geef ik haar ontbijtkoek dat vreet ze echt op! Af en toe bied ik haar weer brood aan, maar na een paar happen wil ze niet meer dus geef ik haar alsnog ontbijtkoek. 's avonds eet ze gelukkig heel goed. Maar ja in jou geval is er eigenlijk niet zo'n alternatief. Je kan haar moeilijk onbijtkoek geven i.p.v. warm eten... )

Wat betreft het niet vies willen worden.... dat herken ik van mijn oppaskindje. Wil Myrthe helemaal niet vies worden? Ook niet met bijvoorbeeld verf? Mijn oppaskindje had het heel erg, die wilde zelfs niet in de zandbak spelen. Ze raakte het zand niet aan!
Ik ben toen met haar juist overdreven vies gaan worden. Bijvoorbeeld lekker met verf kliederen. Eerst alleen met een kwast, daarna met je vinger en tenslotte op je hand, arm, gezicht smeren. In eerste instantie wilde ze het zelf niet, maar ik bleef mezelf maar lachend insmeren met verf tot ze dacht: he Trudi heeft wel erg veel lol, laat ik het ook eens doen. Het werkte! Ze smeerde zichzelf daarna ook in met verf. Later ben ik met haar een keer naar de zandbak gegaan en daar hebben we ook lekker gekliederd. Water bij het zand doen zodat je lekkere modder krijgt en daar dan ook lekker mee smeren. Ze zag dat ik het ook niet erg vond als ikzelf of mijn kleren vies werden.
Haar angst om vies te worden is zo helemaal weggegaan. Eten (en bij haar ook drinken) gingen ook een stuk beter daarna. Voorheen als ze ook maar 1 drupje drinken op haar trui had gekregen (al was het water) moest ze persee meteen een schone trui aan.

Wie weet werkt dit ook bij Myrthe. Ik hoop het voor jullie!

Succes met dat dametje van jullie!

XXX

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Lastig hoor. En het is al best een tijd zo he. Je kunt wel zeggen dat het niet erg is, dat het over gaat, etc. ect. Maar toch vind je het als moeder vervelend dat ze niet (lekker) eet en is het veel leuker als ze wel mee eet. Kan me dus voorstellen dat je je gaat afvragen hoe of wat.
Maar zoals een ander al zei: ik heb ook het idee dat jullie alles goed doen en geprobeerd hebben.
Het enige dat ik kan bedenken is of je eens kunt proberen om een keer 's middags warm te eten...eens kijken of dat verschil maakt. Of drinkt ze misschien heel veel, waardoor ze niet zo'n trek heeft?
Succes!!

Groetjes,

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi irene,

Hier loopt het eigenlijk wel een beetje hetzelfde als bij jouw, alleen is onze knul echt niet bang om vies te worden... het liefst kliedert hij een end aan.
Maar Daniel eet hier het avond eten ook slecht.

Verder eten we hier eigenlijk altijd aan tafel maar als we bij salontafel eten, soms in het weekend dan zit Daniel wel altijd in de kinderstoel.

Liefs Marina