Hallo,
Het viel mij op dat er weinig op staat over het draaien van de baby (versie poging).
Daarom zou ik graag mijn ervaring willen uitwisselen voor diegene die het moeten ondergaan.
Bij mij is het achteraf 100% meegevallen.
Bij mij is het gedaan toen ik 37 1/2 week zwanger was.
Inmiddels ben ik nu 39 weken dus ik wacht in spanning tot het gaat beginnen.
Ik vond het niet zo fijn maar echt heel pijnlijk vond ik het ook niet.
Ik had alleen de pech dat het al een aardig stuk ingedaald was en daardoor hebben ze de baby eerst los moeten duwen uit het bekken en ik moet eerlijk zeggen dat was best wel pijnlijk.
Daarna het draaien verder ging prima.
De kunst is om goed op je ademhaling te letten en je heel goed proberen te ontspannen voor zover als dat gaat.
En goed naar de gyn. te luisteren.
Ik had wel afgesproken als ik het niet meer trok dat ze dan zouden stoppen en dat is voor jezelf ook een geruststelling vond ik dat je het toch zelf nog een beetje in de hand heb.
Ik zou als het moest weer een 2e keer doen.
Ik had alleen wat langer last van de prik die je van te voren krijgt om de bevalling tegen te gaan.
Ik was er erg trillierig door maar dat was na een paar uurtjes ook weer voorbij.
Misschien ook wel erg nerveurs erbij geweest maarja wie zou dat niet zijn. (eigenlijk voor niks)
Daarna lekker rustig aan gedaan en vroeg mijn bedje opgezocht die avond.
Een paar dagen later weer een echo gehad om te kijken of het nog goed lag en joepie het lag nog steeds goed dus het was niet voor niks geweest.
Ik ben blij dat ik nu geen stuitbevalling of keizersnee hoef te doorstaan want je bent vaak met een gewone bevalling toch weer sneller op de been en zeker als je nog een kind je heb rondlopen.
Maargoed ik hoop dat iemand wat aan dit verhaal heeft.
Groetjes van mij
Het viel mij op dat er weinig op staat over het draaien van de baby (versie poging).
Daarom zou ik graag mijn ervaring willen uitwisselen voor diegene die het moeten ondergaan.
Bij mij is het achteraf 100% meegevallen.
Bij mij is het gedaan toen ik 37 1/2 week zwanger was.
Inmiddels ben ik nu 39 weken dus ik wacht in spanning tot het gaat beginnen.
Ik vond het niet zo fijn maar echt heel pijnlijk vond ik het ook niet.
Ik had alleen de pech dat het al een aardig stuk ingedaald was en daardoor hebben ze de baby eerst los moeten duwen uit het bekken en ik moet eerlijk zeggen dat was best wel pijnlijk.
Daarna het draaien verder ging prima.
De kunst is om goed op je ademhaling te letten en je heel goed proberen te ontspannen voor zover als dat gaat.
En goed naar de gyn. te luisteren.
Ik had wel afgesproken als ik het niet meer trok dat ze dan zouden stoppen en dat is voor jezelf ook een geruststelling vond ik dat je het toch zelf nog een beetje in de hand heb.
Ik zou als het moest weer een 2e keer doen.
Ik had alleen wat langer last van de prik die je van te voren krijgt om de bevalling tegen te gaan.
Ik was er erg trillierig door maar dat was na een paar uurtjes ook weer voorbij.
Misschien ook wel erg nerveurs erbij geweest maarja wie zou dat niet zijn. (eigenlijk voor niks)
Daarna lekker rustig aan gedaan en vroeg mijn bedje opgezocht die avond.
Een paar dagen later weer een echo gehad om te kijken of het nog goed lag en joepie het lag nog steeds goed dus het was niet voor niks geweest.
Ik ben blij dat ik nu geen stuitbevalling of keizersnee hoef te doorstaan want je bent vaak met een gewone bevalling toch weer sneller op de been en zeker als je nog een kind je heb rondlopen.
Maargoed ik hoop dat iemand wat aan dit verhaal heeft.
Groetjes van mij