Een nogal irritante fase :)

Ohja, ik bedenk me trouwens dat we ons zoontje wel meenemen naar de wc, maar dan met het oog op zindelijk worden, dat hij snapt wat de bedoeling is en hoe dat gaat. Maar niet altijd haha! 
En we hebben ook een aantal spulletjes verzameld (lege plastic potten, oud portemonneetje, oude afstandsbediening) die hij nu razend interessant speelgoed vindt. Leuker dan eigen speelgoed idd. Hij mag ook zelf dingen in de vaatwasser zetten, onze schoenen aandoen of iets in de prullenbak gooien (hij is iets ouder dan jouw directrice). Het gedrag vraagt om grenzen maar is ook wel de ontwikkeling dat ze willen doen en worden zoals jij. En dat is natuurlijk heel leuk!
 
Ik vond het een het een vermakelijk stukje om te lezen en zeer herkenbaar! 
Idd gewoon de grenzen aan geven en in je achterhoofd houden dat ze veel meer begrijpen dan je denkt!
En dat de meeste dingen gewoon een fase zijn, bij ons was dit idd ons eten aftroggelen en dit gebeurt nog wel eens ook al is ze 3 hahaha.
En het meegaan naar de wc ook, dan je krijg je ieuwl stinkt naar je hoofd. 
Wat papa betreft geen idee hoe dat in elkaar steekt want daar zijn ze altijd lief en luisteren ze goed. ? ( ik vermoed papa's sluiten zich beter af en geven minder om andere dingen er omheen troep ect.) 
Heel veel succes!
 
Hahahaha! Heerlijk en zo herkenbaar!! Ik zal het nog mooier maken: dit is het begin van het einde ?? Hier komt voorlopig nog geen einde aan.
Mijn wordt over n paar daagjes 2 en is al een tijdje in de fase van: ik ben 2 en ik zeg nee ?
en idd als hij zelf nee krijgt te horen is het drama! Ik verbaas ne er nog steeds over dat jeugdzorg of veilig thuis hier nog nooit op de stoep heeft gestaan...?? Mijn zoontje krijgt nl behoorlijk vaak nee te hornen haha!
En het mee naar de wc gaan: herkenbaar! Gewoon mee laten gaan. Ze vinden het ook vaak interessant wat er daar gebeurd. Mijn zoontje zwaait mijn poep en plas altijd uit haha! Dagdag poep, dagdag pasj ?
Consequent is het magische toverwoord! Als je een keer iets niet wil, dan is het gewoon nee, zal ze echt moeten leren en dat gaat vaak gepaard met dikke drama, alsof de wereld vergaat! Ze snappen ook veel simpelweg nog niet, door te ervaren leren ze ?. Het opvoeden is echt begonnen! En dat houdt nog heeeel lang aan! Met periodes wat erger dan anders, maar het komt goed hoor! Don’t worry!
 
Ik heb geen tips (hij is pas tien maanden dus verder dan aan mijn haren trekken komt hij nog niet qua ondeugend zijn) maar wilde even laten weten dat ik je schrijfstijl zeer vermakelijk vind. Heb hardop om je gelachen!
 
Haha zo herkenbaar dit. Onze dochter deed precies hetzelfde, en papa nooit ergens last van. Maar ik was hier zo klaar mee. Zodra ze ongewenst gedrag vertoonde, meteen in de box als straf. En pas eruit als ze stil is en een kusje geeft. Zodra ze zich weer misdroeg, meteen weer terug in de box. Nu is dat soms nog steeds nodig, en ze is 1.5 jaar. Maar dat is  bij ons echt de beste oplossing.
Moet er ook wel bij zetten dat de box voor haar nu echt een strafhoek is. Wat dus betekend dat ze niet meer zomaar in de box komt, alleen met straf. Zodat ze niet denkt dat ze straf heeft, als ze niets heeft gedaan.
Vooral niet toegeven aan haar gedrag! Ze moet niet leren dat ze altijd maar haar zin krijgt door te zeuren..
 
Dit had zo door mezelf geschreven kunnen zijn! Maar dan wel wat minder grappig haha! Mijn zoontje wordt volgende week 1 en idd wat een pittige fase! Ik vind mezelf soms ook echt geen leuke moeder zo vaak ik soms nee moet zeggen maar hey het opvoeden is begonnen ?. Kan gelukkig wel prima alleen naar t toilet. Maar eten aan t aanrecht, yup! En ziet ie me eten? Mmmma mmmma (mama) wat heb jij daar?! Ook als ik iets afpak waar hij niet mee mag spelen is het gillen en krijsen alsof zn leven er van af hangt. Ik probeer m af te leiden met ander speelgoed, lukt vaak maar krijg t soms wel spaans benauwd van dat gekrijs. Gelukkig zijn die momenten op een hand te tellen en als ik t idee heb dat het een zeikdag voor m is dan gaan we wandelen of met de auto weg. Merk dat thuis zitten m dan triggert om te gaan klagen en mopperen. De luier verschonen is soms ook een dingetje, daarvoor ben ik blij dat er luierbroekjes bestaan. En toch ben ik het gekst op dat kleine directeurtje met zn apenstreken. En probeer ik er geen onuitstaanbare peuter van te maken ?
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan