Een simpele vraag,.. Soms lastig te antwoorden... (reageer!)

hmm

eigenlijk best veel.......zo wel zakelijk (hebben een eigen zaak) als prive.
Zakelijk gezien wil ik niet te veel over uitwijden. Maar we hebben net
een stap gezet om te verhuizen, een onderdeel (de winkel) af te stoten en
verder te gaan met het andere onderdeel.
Best spannend. En dan toch altijd die vraag.....doen we het wel goed, doen we de meiden niet te kort enz enz. Maar wat is te kort doen? Liefde en aandacht is het belangrijkste en dat is een van de redenen dat we de winkel hebben weggedaan.
Het werkt te gek. IK runde de winkel 5 dagen in de week alleen, mijn man was
weg voor het andere onderdeel vd zaak.


Prive

Ook best wel veel. We zijn nu verhuisd. O mijn god wat voel ik me daar heerlijk bij.
Achteraf denk ik dat we dit veel eerder hadden moeten doen. De kids genieten.
We wonen hier nu 4   wk. En ik voel me zo thuis hierzo. (heb 2.5 jr met tegenzin in het ander huis gewoond, huis is een groot woord. Leefhok!)
Onze oudste heeft nu vriendjes te spelen (kon eerder niet ivm met dat ik alleen stond met de kids en de zaak) heerlijk om te zien hoe dat kind geniet.

En dan een prive vriendschap  
Het is inmiddels 7 jr geleden dat we ze hebben leren kennen. Een financieel probleem gezin. Langzaam hebben we de vriendschap opgebouwd, stukje bij beetje.
Het is een heel ander gezin dan ons (hij heeft netjes gezegd zich tot 10 jr geleden niet echt netjes gedragen. Hij zat in een bepaald circuit)
Sinds een jaar of 5 is de vriendschap zeer intens geworden, leef en leed gedeeld.
ze weten alles van ons. We hebben ze regelmatig geld geleend. (of boodschappen voor ze gedaan.) ze zaten in de budgetering.
Vorig jaar heb ik kaarten betaald voor de toppers. Ze zouden het terug betalen vd kinderbijslag. En er stond nog een bedrag van 200 euro, maar daar zouden ze voor aan het 'werk' gaan bij ons. (nodige klussen waar wij niet aan toe kwamen) zijn vrouw is regelmatig aan het schoonmaken geweest en we hebben dat netjes verrekend. Echter ze werd ziek (herfst....depresieviteit) Dus stond er nog een bedrag van 60 euro open. Plus de kaarten van de toppers (150 euro)
De kaarten zijn dus nooit betaald van de kinderbijslag.
Inmiddels zitten ze niet meer in de budgettering...zijn nog wel enkele schulden aan het aflossen.
In dec vroeg haar man of we ff geld konden lenen, volgende dag keurig terug betaald.
2e week januari vroeg hij het weer. en weer hebben we ze het geleend. (hoe het kan met net de kinderbijslag die binnen was, realiseerde ik me later)

Tot we gingen verhuizen.......hij vertelde dat hij geld verdiend had (relatief veel geld)
met schilderen bij een vriend.
Daarop vroeg mijn man wanneer ze ons eens gingen terug betalen.....waarop hij antwoorde daar zouden we voor werken. Oke klopt maar Je vrouw werd ziek.
Dus vandaar mijn vraag. Lijkt me vrij normale vraag toch?????

Je raad het hij is weggegaan en we hebben hem niet weer gezien. Wel zijn
ze nog op de verjaardag van onze oudste geweest. Daarna 1 telefoontje gehad.
Ik heb ze vd week 2 ecards gestuurd een nog voor haar verjaardag, die ik net als anders altijd vergeet. En een voor hun trouwdag.
Geen enkele reactie gehad.

Jee wat moet ik hier mee........we hebben echt zoveel voor hun gedaan......
ik heb haar naar de GGZ gebracht toen het geestelijk helemaal mis was met haar.
Ik heb gezorgd (zonder er ooit geld voor terug te vragen) dat ze sinterklaas konden vieren (zouden ze overslaan ivm geen geld, ik heb toen kadoos, lekkers ed gekocht en voor de deur gezet op 5 dec)
Regelmatig haar man opgevangen omdat het weer helemaal mis was tussen hun.
Ze zijn nu beide in therapie.....

Ik kan niet zeggen dat ik boos ben......alleen heel verdrietig.......
in de periode van de verhuizing, lag onze zaak dus ff stil, dus wij konden ons geld goed gebruiken.......en dan zo'n simpele vraag......ze hoeven niet alles in een keer te betalen, maar we wouden gewoon graag een oplossing of iig een antwoord hoe ze het zelf gedacht hadden...

Het besef dat onze vriendschap misschien nu over is doet pijn....veel pijn.
Hij is iig veranderd. dat is zeker.

O ja het moeilijkste is: ik kan het moeilijk bespreekbaar maken
zij heeft (zware) bordeline.....hij ADHD met vorm van bordeline.


Sorry wel een erg lang berichtje geworden, maar dit spookt echt door mijn hoofd.

gr diana

In ieder geval bedankt voor het lezen....
 
Wat er nu door mijn hoofd speelt : WAT KAN HET LEVEN KUT ZIJN.
Sorry, voor de bewoording maar we hebben net te horen gekregen dat mijn zwager 30jaar jong nog maar  een tumor heeft in zijn onderrug. Ze weten nog niet of het kwaadaardig is. Vanmorgen moest hij even door de MRI omdat er gedacht werd aan een hernia, nou, toen mijn zusje en haar man thuis kwamen stond de huisarts hun al op te wachten en toen wisten ze dat het niet goed was. Vanavond zal de huisarts weer contact met hen opnemen. Maandag moet mijn zwager naar het UMCG en daar word dan gesproken over een operatie(dit is al zeker) bestraling, chemo en de consequenties.....

Dus dit houdt mij nu even heel erg bezig.

Jolanda
 
Het feit dat mijn contract waarschijnlijk net 4 weken te vroeg stopt om met betaald zwangerschapsverlof te kunnen....... Dan heb ik 6 maanden voor niks gewerkt! Was natuurlijk heel leuk, maar in de 'nieuwe'   omstandigheden was dat een leuke bijkomstigheid. Ik doe NU mijn best om uit te zoeken wat mijn alternatieven zijn...

Liefs Annet
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan