A
Anoniem
Guest
Voor mij is de ideale oplossing parttime werken. Ik moet er niet aan denken om mijn kind 5 dagen per week door iemand anders te moeten laten verzoren. Maar daar tegen over moet ik er ook niet aan denken om altijd maar thuis te zitten. Juist de combi van werk en thuis vind ik super.
Gelukkig kan ik mijn zoontje ook met een gerust hart achter laten op het KDV (1,5 dag p/w) of bij mijn moeder (1 tot 1,5 p/w). Hij heeft het op beide adresjes enorm naar zijn zin. Ik besef ook heel goed dat ik het daarmee wel getroffen heb.
Momenteel werk is 2,5 tot 3 dagen per week als administratief medewerkster bij "het" familiebedrijf. Tenminste, dat was het voor het faillisement. Eigenlijk is het nog steeds wel een familiebedrijf want iedereen werkt er nog wel, er is alleen een andere baas. Voor het faillisement heb ik lange periode 4 dagen gewerkt (i.v.m. overlijden van een collega), ik vond dat wel veel en miste mijn mannetje behoorlijk. Mijn moeder paste in die tijd heel veel op, toen ging hij nog maar 1 dag naar het KDV en de rest deed mijn moeder. Hij zag haar dan ook meer als moeder dan mij, dat vond ik echt heel moeilijk! Hij is nu nog steeds wel stapelverliefd op haar en dat is natuurlijk maar goed ook, maar ik ben nu wel weer helemaal zijn mama.
Het probleem nu is dat ik het al enige tijd niet heel erg naar mijn zin heb op mijn werk, maar eerlijk is eerlijk, ik kies op dit moment voor de makkelijkste weg. Ik word gigantisch vrij gelaten en ze doen nooit moeilijk als er iets met mijn zoontje is en ik kan bijv. niet komen werken. Daarnaast zijn ze op privé vlak heeel goed voor me geweest. Maar ik heb wel toekomstplannen! En dat weten ze ook en zelfs daar steunen ze me in. Mijn plannen zijn om in sept. 2006 te gaan beginnen met de opleiding SPW-3 kinderopvang. Ik ga dan 1 dag in de week naar school, 2 dagen wil ik werken op een KDV. Na de nodige werkervaring te hebben opgedaan wil ik graag mijn eigen bedrijfje starten in kleinschalige kinderopvang in combinatie met een gastouderbureau. Momenteel heb ik een sollicitatie lopen voor de functie van bemiddelingsmedewerkster bij een gastouderbureau voor circa 30 uur per maand, deze tijd kan grotendeels zelf ingevuld worden. Ik hoop dat ik word aangenomen, het zou geweldig zijn om daar alvast ervaring in te krijgen.
Ik ben ook van mening dat het voor een vrouw niet onverstandig is te blijven werken, al is het maar voor 1 dag in de week. Echter kan ik me ook goed voorstellen waarom een vrouw niet langer dan een x aantal uur wil werken. Dit hebben heeeel veel mensen, vandaar dat er nog steeds raar gekeken wordt naar vrouwen die fulltime blijven werken nadat ze kinderen hebben gekregen. Er blijft altijd zo'n idee hangen dat deze vrouwen liever een carriere hebben dan kinderen.
Ik ben van mening dat iedereen moet doen waar hij/zij zichzelf goed bij voelt. Als er maar niks ten koste gaat van de kinderen. En ja, het ene kind is het andere niet. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe mijn 2e kindje zal zijn... Maar uiteindelijk, al wordt het een 10 jaren plan, worden mijn dromen werkelijkheid!
Gelukkig kan ik mijn zoontje ook met een gerust hart achter laten op het KDV (1,5 dag p/w) of bij mijn moeder (1 tot 1,5 p/w). Hij heeft het op beide adresjes enorm naar zijn zin. Ik besef ook heel goed dat ik het daarmee wel getroffen heb.
Momenteel werk is 2,5 tot 3 dagen per week als administratief medewerkster bij "het" familiebedrijf. Tenminste, dat was het voor het faillisement. Eigenlijk is het nog steeds wel een familiebedrijf want iedereen werkt er nog wel, er is alleen een andere baas. Voor het faillisement heb ik lange periode 4 dagen gewerkt (i.v.m. overlijden van een collega), ik vond dat wel veel en miste mijn mannetje behoorlijk. Mijn moeder paste in die tijd heel veel op, toen ging hij nog maar 1 dag naar het KDV en de rest deed mijn moeder. Hij zag haar dan ook meer als moeder dan mij, dat vond ik echt heel moeilijk! Hij is nu nog steeds wel stapelverliefd op haar en dat is natuurlijk maar goed ook, maar ik ben nu wel weer helemaal zijn mama.
Het probleem nu is dat ik het al enige tijd niet heel erg naar mijn zin heb op mijn werk, maar eerlijk is eerlijk, ik kies op dit moment voor de makkelijkste weg. Ik word gigantisch vrij gelaten en ze doen nooit moeilijk als er iets met mijn zoontje is en ik kan bijv. niet komen werken. Daarnaast zijn ze op privé vlak heeel goed voor me geweest. Maar ik heb wel toekomstplannen! En dat weten ze ook en zelfs daar steunen ze me in. Mijn plannen zijn om in sept. 2006 te gaan beginnen met de opleiding SPW-3 kinderopvang. Ik ga dan 1 dag in de week naar school, 2 dagen wil ik werken op een KDV. Na de nodige werkervaring te hebben opgedaan wil ik graag mijn eigen bedrijfje starten in kleinschalige kinderopvang in combinatie met een gastouderbureau. Momenteel heb ik een sollicitatie lopen voor de functie van bemiddelingsmedewerkster bij een gastouderbureau voor circa 30 uur per maand, deze tijd kan grotendeels zelf ingevuld worden. Ik hoop dat ik word aangenomen, het zou geweldig zijn om daar alvast ervaring in te krijgen.
Ik ben ook van mening dat het voor een vrouw niet onverstandig is te blijven werken, al is het maar voor 1 dag in de week. Echter kan ik me ook goed voorstellen waarom een vrouw niet langer dan een x aantal uur wil werken. Dit hebben heeeel veel mensen, vandaar dat er nog steeds raar gekeken wordt naar vrouwen die fulltime blijven werken nadat ze kinderen hebben gekregen. Er blijft altijd zo'n idee hangen dat deze vrouwen liever een carriere hebben dan kinderen.
Ik ben van mening dat iedereen moet doen waar hij/zij zichzelf goed bij voelt. Als er maar niks ten koste gaat van de kinderen. En ja, het ene kind is het andere niet. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe mijn 2e kindje zal zijn... Maar uiteindelijk, al wordt het een 10 jaren plan, worden mijn dromen werkelijkheid!