Hier zit er 21maanden tussen onze kids. Gelukkig overheersen de leuke momenten maar ja er zijn zeker ook momenten die best pittig zijn. In het begin was het even zoeken naar een nieuw ritme voor het gezin. Gelukkig gingen hier de nachten al redelijk snel goed (1-2x per nacht drinken en meneer sliep snel weer verder). Maar ook de oudste moest natuurlijk ook weer even zijn plek in het gezin vinden. Ik had het geluk dat ik 6maand verlof mocht nemen en die had ik ook wel nodig. De oudste ging nog steeds 3 dagen naar de opvang en zo gebruikte ik deze 3 dagen per week om zo veel mogelijk te slapen wanneer de baby ook sliep overdag. Ik had veel bloed verloren bij de bevalling en daardoor was mijn energielevel ook ultra laag, langzaam ging dat steeds een beetje beter.
Wij hebben wel geprobeerd de ritmes van de kinderen op elkaar af te stemmen. Sochtends rond 9.30 ging ik altijd naar buiten wandelen, zodat de kleine kon slapen en de oudste lekker kon rennen/spelen. De oudste maakte nog steeds een middagslaapje in bed, na de lunch. Dus de jongste ging ook dan naar bed. Dan had ik ook echt even 2uurtjes "rust". In de middag sliep de baby dan weer in de wagen. Meestal verloopt het best goed, maar ja er zijn zeker ook wel dagen dat de 1huilt en niet wil slapen en als deze dan net slaapt, dan begint de ander. Onlangs ook 5x er uit geweest snachts voor huilende kids (ze zijn nu 1 en bijna 3jaar), en dan ben ik een wrak en ook totaal niet productief op het werk.. De lastigste momenten hier vind ik savonds op een werkdag. Dan ben jezelf moe en wellicht nog andere dingen aan je hoofd. Kinderen zijn bekaf (lees; chagerijnig en aan het huilen) van het kdv en probeer er dan maar even snel eten in te krijgen en op naar bed en dat alles met zeeën van geduld en een lach op je gezicht.
Nu de jongste een jaar is en een stukje zelfstandig is (hij eet zelf zijn bordje leeg, we hoeven hem amper te voeren), dat het allemaal wat makkelijker gaat.
Kortom, ja het is zeker pittig in het begin, het eerste halfjaar / jaar. Je bent zelf nog herstellende van de bevalling. Je oudste moet zijn nieuwe plek in het gezin vinden. Je moet je jongste nog leren kennen en dan als gezin een ritme vinden. De warm geserveerde maaltijd wordt hier regelmatig koud genuttigd en af en toe zullen je beide kinderen er tegelijkertijd de pé in hebben, maar er staan zoveel mooie momenten tegenover dat het het waard is (mijn mening dan
Sinds nummertje 2 er is, ben ik wel steeds sneller geworden met het verschonen van de luiers het heeft zo zijn voordelen ;p
Wij hebben wel geprobeerd de ritmes van de kinderen op elkaar af te stemmen. Sochtends rond 9.30 ging ik altijd naar buiten wandelen, zodat de kleine kon slapen en de oudste lekker kon rennen/spelen. De oudste maakte nog steeds een middagslaapje in bed, na de lunch. Dus de jongste ging ook dan naar bed. Dan had ik ook echt even 2uurtjes "rust". In de middag sliep de baby dan weer in de wagen. Meestal verloopt het best goed, maar ja er zijn zeker ook wel dagen dat de 1huilt en niet wil slapen en als deze dan net slaapt, dan begint de ander. Onlangs ook 5x er uit geweest snachts voor huilende kids (ze zijn nu 1 en bijna 3jaar), en dan ben ik een wrak en ook totaal niet productief op het werk.. De lastigste momenten hier vind ik savonds op een werkdag. Dan ben jezelf moe en wellicht nog andere dingen aan je hoofd. Kinderen zijn bekaf (lees; chagerijnig en aan het huilen) van het kdv en probeer er dan maar even snel eten in te krijgen en op naar bed en dat alles met zeeën van geduld en een lach op je gezicht.
Nu de jongste een jaar is en een stukje zelfstandig is (hij eet zelf zijn bordje leeg, we hoeven hem amper te voeren), dat het allemaal wat makkelijker gaat.
Kortom, ja het is zeker pittig in het begin, het eerste halfjaar / jaar. Je bent zelf nog herstellende van de bevalling. Je oudste moet zijn nieuwe plek in het gezin vinden. Je moet je jongste nog leren kennen en dan als gezin een ritme vinden. De warm geserveerde maaltijd wordt hier regelmatig koud genuttigd en af en toe zullen je beide kinderen er tegelijkertijd de pé in hebben, maar er staan zoveel mooie momenten tegenover dat het het waard is (mijn mening dan
Sinds nummertje 2 er is, ben ik wel steeds sneller geworden met het verschonen van de luiers het heeft zo zijn voordelen ;p