Hai,
Ik ben van een ander forum maar ik had een vraag aan jullie. Ik heb pas een opmerking geplaatst nav een bevallingsverhaal (was erg moeilijk geweest en had 30 uur geduurd) en de opmerking die ze als laatste plaatste "de volgende keer gaan we adopteren" (ook door mij bijvermeld dat ik wel dacht dat dit een grap was)dat wij als kersverse moeders eens best stil mogen staan bij degene niet niet het geluk hebben mogen meemaken zoals ik en de anderen van het forum. Ik kreeg hier een reactie op terug dat ze het een traumatische ervaring had gevonden de hele bevalling en dat ze het NOOIT zou vergeten de pijn die ze heeft moeten doorstaan voor het krijgen van haar kind. Dat traumatische stootte me behoorlijk voor mijn kop aangezien ik een zus heb die 3 maal een miskraam heeft gehad en nog steeds geen kinderen heeft heb en ook vele ken die geen kinderen kunnen krijgen en vanalles proberen of adopteren etc. Ben behoorlijk vel geweest en heb een behoorlijk hard, bitchy stukje geschreven nav dat verhaal. Ik ben persoonlijk van mening dat een mens best wat mag overhebben voor het ontvangen van zo ´n wonder en best die pijn mag dragen voor dit. Deze pijn weegt niet op naar mijn mening tov geen kinderen kunnen krijgen. Wat is nu 30 uur pijn tov een levenlang pijn omdat je de kinderwens niet kunt vervullen hou graag je het ook wilt'???? Ben ik nou gek?
Ik ben van een ander forum maar ik had een vraag aan jullie. Ik heb pas een opmerking geplaatst nav een bevallingsverhaal (was erg moeilijk geweest en had 30 uur geduurd) en de opmerking die ze als laatste plaatste "de volgende keer gaan we adopteren" (ook door mij bijvermeld dat ik wel dacht dat dit een grap was)dat wij als kersverse moeders eens best stil mogen staan bij degene niet niet het geluk hebben mogen meemaken zoals ik en de anderen van het forum. Ik kreeg hier een reactie op terug dat ze het een traumatische ervaring had gevonden de hele bevalling en dat ze het NOOIT zou vergeten de pijn die ze heeft moeten doorstaan voor het krijgen van haar kind. Dat traumatische stootte me behoorlijk voor mijn kop aangezien ik een zus heb die 3 maal een miskraam heeft gehad en nog steeds geen kinderen heeft heb en ook vele ken die geen kinderen kunnen krijgen en vanalles proberen of adopteren etc. Ben behoorlijk vel geweest en heb een behoorlijk hard, bitchy stukje geschreven nav dat verhaal. Ik ben persoonlijk van mening dat een mens best wat mag overhebben voor het ontvangen van zo ´n wonder en best die pijn mag dragen voor dit. Deze pijn weegt niet op naar mijn mening tov geen kinderen kunnen krijgen. Wat is nu 30 uur pijn tov een levenlang pijn omdat je de kinderwens niet kunt vervullen hou graag je het ook wilt'???? Ben ik nou gek?