Eiwit in Urine???

hallo Hans,

ik schrok wel een beetje toen ik jullie berichtjes allemaal las..
Ik heb zelf 3 jaar geleden een zwangerschap hehad met hellp syndroom (ernstige vorm van zwangerschaps vergiftiging)  en het verhaal van je vrouw lijkt er erg op.
laat de artsen het goed in de gaten houden!! an als je het niet vertrouwd een second oppinion vragen bij academisch ziekenhuis!!
voor je vrouw en de baby kan het gevaarlijk zijn!!

mijn klachten waren:
overgeven,
hoge buikpijn (ook wel band gevoel genoemd) ivm slecht werkende nieren en lever)
eiwitten in urine
hoge bloeddruk
slechter zien/sterretjes zien
snel prikkelbaar (te testen door reflexen te slaan op knie)

gelukkig dat ze in het zienhuis ligt, dan kunnen ze haar in ieder geval goed in de gaten houden!! jij succes met alle drukte en zorgen!!!

ps: het is met mij en mijn inmiddels 3 jarige dochtertje goed afgelopen!!
groeten missC..

 
Hallo dames,
Bram geboren 19 maart,
gewicht 2600
Ik ben hier heel lang niet geweest. Maar nu ben ik er weer.
Ik ben een maand geleden op genomen met tekenen van zwangerschapsvergiftiging, na veel onder zoeken is daar niets uit gebleken.Maar tijdens die onder zoeken zijn ze er achter gekomen dat ik met 31w al om de 5 min hardebuiken had, dus moest ik verpicht nog meer rusten maar dan inhet ziekenhuis. die hatde buiken werden ook maar pijn lijker waar door ik snachts niet sliep. Na 6 nachten niet slapen hebben ze me snachts aan de pijnstilling gelegd.  Met de week volgden de harde buiken tot het om de min kwam met 33 weken.  Dus aan de weeen remmers. geluk  dat we aldie tijd hadden was dat de baarmoeder mond gesloten bleef.  

Op een gegeven moment hadden ze besloten om het aan te kijken tot week 37.
Maar de pijn was ondragelijk.  
Op vrijdag 16 maart werd het nog heviger.  En zaterdag 3cm ontsluiting en een uur later 4cm, maar daar bleef het bij. Zondag kreeg ik een zware bloeding. dus weer aan ctg. kindje maakt het goed dus weer aan kijken.  De maandag was het echt niet meer uit te puffen en ik werd zo zwak dat ik niet meer op mijn benen kon staan. smiddags hebben ze besloten om met te helpen. Anders had ik straks helemaal geen kracht meer om de beeb uit te persen.  Om  15 uur  hebben ze de vliezen gebroken en mij een infuse gegeven. Om 17.34 is onze zoon geboren. Hij leek het eerst goed met maken  zonder couveuse dus mocht hij mee naar de kraam afdeling. in die nacht bleef hij maar spugen.ze hebben hem naar de couv. gebracht daar is hij tot donderdag geweest en zondag mochten we  naar huis.  

Na deze zware zwangerschap is dit de 2de en de laatste.
Alle mamas gefelicteerd en iedereen die nog moet veel suc6 en iedereen kan het.
liefts ber.  
 
Terug
Bovenaan