En nu is het bij ons een drama met Dylano, en 's avonds naar bed gaan...

[Anoniem]

Hoi meiden,

tja, het onderwerp zegt al genoeg volgens mij.
Sinds gister is het bij ons een drama met Dylano naar bed brengen.
Gisteren barstte hij echt heel de tijd in huilen uit, krijsen zelfs!!. We zijn tuurlijk meerdere malen naar hem toegegaan... Temp. opgemeten, en die was gwn netjes... 36,8. Maar omdat hij eergister met zijn knuistjes naar zijn oortjes greep, dachten we aan oorpijn... Hem uit bed gehaald dus... Ff laten spelen op de grond (zijn hier geen voorstander van), Een beker melk gegeven, en een zetpilletje. Eer dat hij naar bed ging was het 21.45. Hij is toen wel gelijk in slaap gevallen, maar had vanmorgen erge wallen onder zn ogen. Moest naar de VK, en ik schaamde mezelf dood.
Maar goed... Ken ik ook nix aan doen.
Vandaag ging het de hele dag goed... Meneertje is zelfs gaan staan in de box!!.
Om 19.30 hebben we hem naar bedje gebracht... Met als gevolg... Weer 1 grote huilpartij. Ik heb de was gedaan, en heb maar liefst een half uur naar zijn gekrijs moeten luisteren. Met tussenposes was hij stil, en dat gaf me weer goede moed. Op het moment is hij stil, maar voor hoelang weer.
Nu word ik er een beetje moedeloos van... Het is nix voor Dylano om zo te doen, en willen hem tuurlijk niet "verwennen" met hem iedere x naar beneden te halen. Moet morgenvroeg naar de HA voor mss zijn oortjes. Zekere voor het onzekere toch??

Kan het mss een fase (sprongetje) zijn?? Of verlatingsangst?? En hoe daarmee om te gaan??

Liefs Debby.

 

[Anoniem]

Hoi Debby,

Ik kan je hier niet helemaal mee helpen want ik merk dat wij er hier heel anders over denken dan (de meeste) andere moeders op het forum. Het is heel erg lastig en je moet vooral doen wat goed voor jou voelt. Het is inderdaad verstandig om toch de huisarts even naar zijn oren te laten kijken en anders kan het goed een sprongetje zijn. Maar ook de warmte zal niet helpen met inslapen. Aan elke periode komt een einde moet je maar denken maar voor nu is het heel erg lastig.

Liefs

Linda

 

[Anoniem]

quote: Kezfan reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('14-05-2008 20:54:02&apos);

Hoi Debby,

Ik kan je hier niet helemaal mee helpen want ik merk dat wij er hier heel anders over denken dan (de meeste) andere moeders op het forum.


Hoe bedoel je dat dan Linda??


Ik heb net trouwens ff gegoogeld, en kwam uit dat ze ongeveer vanaf 1 jr. gaan strijden om naar bed te gaan. Ze zullen er werkelijk alles aan doen, om hun zin te krijgen.
Of dit bij Dylano het geval is, weet ik tuurlijk niet...

Liefs Debby.

 

[Anoniem]

Hoi Debby,

Hier precies hetzelfde probleem.... Maar Kyra heeft ook weer erg last van haar oortjes dus ik weet het niet zo goed. Maar de laatste dagen is naar bed gaan echt een drama!!
Gillen, krijsen, meppen noem maar op. Ik ben nogal hard merk ik want ik laat haar gewoon gaan... Lief gaat het liefst na de 1e kik er al heen. Vanavond was het weer zo ver maar heb haar nu een nieuwe knuffel gegeven die ze nog niet had gezien en mevrouw sliep heel snel.... Kyra haar bed ligt helemaal vol met knuffels want ze vind het heerlijk om lekker te spelen... Vind ik prima dus nu doe ik het maar zo.
Ze is ook al een paar dagen goed sjago maar dat komt echt door haar oren want ze heeft weer een loopoor en heb het idee dat dat erg veel pijn doet.
Morgen moet ik weer naar het cb.... eens kijken wat ze daar zeggen....

Liefs,

Frieda

 

[Anoniem]

Hoi Debby,

Wij geloven er niet in om Marissa te laten huilen. Uiteraard huilt ze wel eens maar dat is meer als ze haar fles al ziet maar ik hem nog niet af heb. Ook huilt ze wel eens als ik 's ochtends nog bezig ben om mezelf toonbaar te maken en ze zelf nog even in bed moet wachten. Maar dit is allemaal meer klagen dan echt huilen. Omdat we haar niet laten huilen heeft ze eigenlijk nooit tusen de middag in haar eigen bed geslapen. Ze heeft zeker de eerste zeven maanden op schoot geslapen en heel soms in de wipstoel. We probeerden haar wel eens in bed te leggen maar als ze dan ging huilen mocht ze op schoot slapen. Een paar weken geleden ging het opeens wel goed in haar eigen bed tussen de middag en nu slaapt ze dus wel zonder te klagen elke middag in haar eigen bed. Wij geloven dat je haar vertrouwen en rust geeft door het toch een beetje op haar manier te doen en dat ze er vanzelf aan toe is om het allemaal wel te gaan doen. Dan kan het ook zonder huilen.
Ik hoop dat je een beetje snapt wat ik bedoel. Het is moeilijk uit te leggen zo.
Ik veroordeel echt niemand die wel gelooft in laten huilen maar voor ons werk het niet.
Als je niet snapt wat ik bedoel of vragen hebt dan hoor ik het wel he.

liefs

Linda

 

[Anoniem]

Hoi Linda,

Wou toch nog even reageren op jou verhaal want ik vind het wel mooi wat je zegt...
Ik geloof namelijk ook niet in huilen... tenminste... eerder niet. Kyra huilde ook niet... zelfs niet als ze de fles zag... ze werd alleen enthousiast maar daar hield het mee op.
Huilen deed ze alleen als ze ziek was.
Nu is het zo dat Kyra huilt als ze naar bed moet... niet dat dat zo erg is maar tot op heden hadden we nergens last van... Beter gezegd... Ik was vaak binnen een paar minuten weer beneden omdat ze zo makkelijk was. En nu zeg ik niet dat het nu moeilijk is hoor maar omdat wij iets doen wat zij niet wil betekend niet dat ik daar gelijk aan toe geef.... ik laat haar max. 5 minuten huilen en dan haal ik haar weer uit bed... en probeer het een half uur later weer...
Kyra huilt meestal alleen als er echt wat is.... Ben benieuwd of dit nou echt een sprongetje is of dat ze echt erg last heeft van der oortjes...
Heb namelijk vanavond ook haar hoofdeinde omhoog gedaan... en nu slaapt ze als een roosje.......
Maar om toch nog even terug te komen op je verhaal....
Ik snap best dat een kind zich veilig en geborgen moet voelen enzovoort.... Maar om mijn kind nou telkens op schoot te laten slapen gaat mij wel erg ver....
Mag ik vragen waarom dat voor jou de beste oplossing was??? En een heel rare vraag...,. kon je nog wel dingen voor jezelf doen???

Liefs,

Frieda

 

[Anoniem]

Hoi Frieda,

Ik ben blij dat je me in grote lijnen snapt. Ik zet het hier namelijk eigenlijk nooit neer omdat een hoop mensen het niet begrijpen. En nu antwoord op je vragen, voor mij was het de beste oplossing om Marissa op schoot te laten slapen omdat ze dit zelf het fijnst vond. In bed werd ze zo boos. Dan pakte ik haar op schoot in de baby houding en sliep ze meteen. Ik heb het hier wel over de middagslaapjes he, de nacht slaap deed ze in bed, nadat ze bij mij in slaap viel. Voor mij was dit de beste oplossing omdat ik haar vertrouwen, veiligheid en geborgenheid wilde geven. Marissa is echt net zo makkelijk als jouw kleintje. Ze huilt eigenlijk nooit en kan overal mee naar toe. En ik had als ze bij mij sliep natuurlijk geen tijd voor het huishouden of andere dingen. Ze sliep soms wel twee uur, maar ik kon dan wel lekker alle tv programma ´s inhalen die ik had gemist .
Omdat ze sinds een paar weken dus wel in haar eigen bed slaapt heb ik dan opeens tijd vrij om dingen voor mezelf te doen. Vreemd en heerlijk tegelijk.

Ik hoop dat ik het zo een beetej heb uitgelegd.

groetjes

Linda

 

[Anoniem]

Hoi Linda,

Bedankt voor de uitleg. En ja... Het is duidelijk!! haha
Als Kyra huilt en ik moet haar even laten huilen voelt dat ook echt niet goed.
Ik weet ook af en toe niet eens wat ik moet doen.. Ik hoor wel aan haar huiltje wat er is maar weet gewoon geen raad omdat het zo weinig gebeurt.
Dus ik snap je.... En voor de mensen die je niet snappen... Ach... zijn ergere dingen in de wereld en iedereen doet het op zijn eigen manier.... Gelukkig Zolang je je zelf prettig voelt is het goed!!

Liefs,

Frieda