ik ben hier geloof ik de jongste mama van t forum.
ben net 22 geworden en heb 2 meiden.
1 van 2en een half en 1 van 10 weken.
nathalia was echt de idiale baby! sliep na 5 weken door, was altijd vrolijk, huilde zelden enz.
de keuze voor een 2e maakte dat een heel stuk makkelijker maar bij ons was het nog maar de vraag of het zou lukken, een 2e kindje.
maar het lukte en 9 maanden later was onze 2e meid.
aleiyah is een huilbaby, is nu 10 weken en slaapt soms de nacht door, soms ook niet. tis ontzettend vermoeiend soms, en af en toe weet ik even geen raad met haar. we moesten ontzettend zoeken naar een ritme, kon af en toe zelfs nathalia geen aandacht geven omdat ik continu met aleiyah bezig was (en soms nog ben) maar we hebben nu een goed ritme te pakken, en aleiyah ook.
ze is nu al een stuk vrolijker, huilt nog wel veel, maar kan tussendoor ook veel lachen.
en dan denk ik bij mezelf: daar doe ik het voor!
voor die mooie lach!
nathalia is helemaal gek van haar zusje.
wilt haar heel vaak vasthouden, kusjes geven, wilt mama met alles helpen (in bad doen, flesje geven, in bed leggen enz) zd zit hele verhalen te vertellen tegen haar zusje en is erg bezorgd over haar.
(als aleiyah bv huilt, rent nathalia er gelijk naar toe en roept: wat is er boeffie, waarom ben jij verdrietig, je hoeft toch niet te huilen? en geeft haar speentje dan)
tis ontzettend leuk, 2 kids. ik voel me zo ontzettend rijk! heb nu ook echt zoiets van:
wij zijn een gezinnetje!
natuurlijk is het niet altijd rozengeur en manenschijn, en uiteraard moet je inprinciepe weer over nieuw beginnen (de nacht voedingen, nieuw ritme enz) maar het is het dubbel en dwars waard!
liefs, do
ben net 22 geworden en heb 2 meiden.
1 van 2en een half en 1 van 10 weken.
nathalia was echt de idiale baby! sliep na 5 weken door, was altijd vrolijk, huilde zelden enz.
de keuze voor een 2e maakte dat een heel stuk makkelijker maar bij ons was het nog maar de vraag of het zou lukken, een 2e kindje.
maar het lukte en 9 maanden later was onze 2e meid.
aleiyah is een huilbaby, is nu 10 weken en slaapt soms de nacht door, soms ook niet. tis ontzettend vermoeiend soms, en af en toe weet ik even geen raad met haar. we moesten ontzettend zoeken naar een ritme, kon af en toe zelfs nathalia geen aandacht geven omdat ik continu met aleiyah bezig was (en soms nog ben) maar we hebben nu een goed ritme te pakken, en aleiyah ook.
ze is nu al een stuk vrolijker, huilt nog wel veel, maar kan tussendoor ook veel lachen.
en dan denk ik bij mezelf: daar doe ik het voor!
voor die mooie lach!
nathalia is helemaal gek van haar zusje.
wilt haar heel vaak vasthouden, kusjes geven, wilt mama met alles helpen (in bad doen, flesje geven, in bed leggen enz) zd zit hele verhalen te vertellen tegen haar zusje en is erg bezorgd over haar.
(als aleiyah bv huilt, rent nathalia er gelijk naar toe en roept: wat is er boeffie, waarom ben jij verdrietig, je hoeft toch niet te huilen? en geeft haar speentje dan)
tis ontzettend leuk, 2 kids. ik voel me zo ontzettend rijk! heb nu ook echt zoiets van:
wij zijn een gezinnetje!
natuurlijk is het niet altijd rozengeur en manenschijn, en uiteraard moet je inprinciepe weer over nieuw beginnen (de nacht voedingen, nieuw ritme enz) maar het is het dubbel en dwars waard!
liefs, do