Ervaringen met pijnbestrijding tijdens de bevalling?

<p>Hi, voor de ervaren moeders: welke pijnbestrijding hebben jullie gebruikt en wat waren daar de voor- en nadelen van? Ik ben vooral benieuwd naar remifentanil, de TENS en lachgas, maar misschien zijn er nog wel meer tips. Brand los :)</p>
 
Ruggenprik. Voordeel neemt de scherpe randjes weg en je kunt “relaxen”. Nadeel koorts, koude rillingen, bevalling kan stagneren. En ik heb er zenuwpijn in mn rug aan overgehouden.
Lachgas geven ze niet in elk ziekenhuis en alleen de laatste 2 uur van de bevalling. 
Ik zou zeggen ga naar een informatie bijeenkomst over bevallen in het ziekenhuis. Daar word dit onderwerp ook besproken
 
Ik wilde het minst invasieve, kreeg remi.. (lachgas niet mogelijk) dat kan alleen als je al wat meer ontsluiting hebt, want het werkt maar enkele uren. Je hebt nog wel behoorlijk wat weg te puffen, maar de scherpte wordt echt minder. Ik vond het wel een uitkomst. Werd er wel een beetje high van, waardoor ik tussen de weeen door iig lekker chill was haha! Nadeel was dat je een infuus hebt, maar soms weet je gewoon dat je het zonder niet gaat trekken.. ik had al 8 uur heftige weeen, man wat had ik het nodig. Overigens kreeg ik het pas een paar uur later, omdat ik liever geen ruggenprik wilde, hebben ze nog even 2 cm gewacht met geven geloof ik ;)
Laat het vooral op je afkomen, soms heb je geen keus, afhankelijk van je onstluiting of mogelijkheden in het geboortecentrum..
 
Bij mijn eerste bevalling had ik mezelf voorgenomen dat ik het wilde proberen zonder pijnbestrijding. Ik was vooral tegen een ruggenprik. Toen bij mij spontaan een weeenstorm begon, wilde ik toch graag pijnbestrijding. Ik hing sowieso al aan het infuus vanwege een antibioticum, dus toen was het pompje met remifentanil snel aangelegd. Het hielp bij mij wel om de erge pieken beter op te kunnen vangen, maar je voelt nog steeds veel :D  Aangezien bij mij na de bevalling de placenta er niet uit kwam, kreeg ik (na de bevalling) nog een ruggenprik zodat ze de placenta er uit konden halen. 
Afgelopen voorjaar ben ik van onze 2e bevallen. Toen dit keer de weeenstorm begon, heb ik direct om een ruggenprik gevraagd. Ik wist wat me nog te wachten stond en had niet het gevoel dat ik anders nog genoeg kracht zou hebben gehad. Ik voelde nog steeds de weeen wel, dus wist wanneer ik moest persen maar de pijn was echt veel beter te verdragen. 
Bij de eerste bevalling heb ik goed 2 uur moeten persen, meneer moest nog het hoekje om. Maar heel eerlijk denk ik dat ik door de pijn zelf ook wat heb tegen gewerkt en niet zo krachtig heb geperst wat eigenlijk nodig was geweest. Bij de 2e voelde ik dus ondanks de ruggenprik nog wel de persween en met een paar keer persen was de kleine er uit. Ik kon door de ruggenprik beter en langer persen. 
De ruggenprik was voor dus in eerste instantie iets wat ik eigenlijk helemaal niet wilde, maar uiteindelijk toch erg goede ervaring daardoor gehad!
 
Ik heb een ruggenprik gekregen. Uiteindelijk werd het een keizersnede dus toen kwam het goed uit dat die epiduraal al zat en ik al een catheter had. Ik was heel blij met de pijnmedicatie!
 
1x bevallen met morfinepompje en 2x zonder pijnbestrijding. Ik wilde alle bevallingen zonder pijnbestrijding doen maar toen ik 6 uur bleef hangen op 4 centimeter werd ik wanhopig (ik zat ook aan de weeënopwekkers en dan is het veel heftiger) de morfinepomp heeft me helpen ontspannen want binnen een uur zat ik op 10cm.
 
Terug
Bovenaan