Etentje schoonouders

J

JV

<p>Schoonouders.. en dan vooral schoonmoeder. Ons eerste kindje is nu net 2 maanden oud. De band met mijn ouders vs mijn schoonouders is behoorlijk anders. Voordat ons zoontje geboren werd zagen we hen misschien 3-4 keer per jaar, op belangrijke momenten van mijn vriend waren ze er niet en mijn ouders wel e.d. Ik vreesde dus al enigszins voor wat er zou gebeuren na de geboorte.<br /><br />Sinds de geboorte zijn de ouders van mijn vriend al een stuk vaker langs geweest, op zich gezonde interesse natuurlijk, maar mijn schoonmoeder bemoeit zich overal mee. Naar wie we een kaartje zouden sturen, wanneer andere ooms en tantes langs zouden komen (op een gegeven moment wist zij zelfs eerder dat een tante bij ons langs zou komen op een datum dan wij zelf). Ik vind haar bovendien vrij intens, ze trekt onze zoon nog net niet uit je handen maar probeert hem ook heel subtiel wakker te maken als ze hier is en hij toevallig slaapt, dan prikt ze net zo lang in zijn lijfje en aait ze hem totdat hij 'ineens' wakker is en ze hem vast kan houden. Vorige keer plukte ze hem ook ongevraagd uit zijn bedje terwijl hij sliep.<br /><br />Door dit soort gedrag voel ik me inmiddels een beetje een leeuwin die haar kleintje wil beschermen. En ja ik weet het, hormonen en dat maakt het nog allemaal erger dus daar probeer ik wel op te letten. We hebben volgend weekend een etentje met zijn schoonouders en in eerste instantie wilde ik hem wel meenemen maar ik begin nu steeds meer te twijfelen. Ons zoontje heeft erg last van krampjes, vooral rond etenstijd. Wij hebben al weken niet meer aan tafel gegeten omdat hij eigenlijk niet plat wil liggen en we dus soort van om en om eten. Ik vrees dus dat dit niet te doen gaat zijn in een restaurant aangezien hij daarnaast ook nog huilerig is op zo'n moment. <br /><br />Nu begreep ik gisteren pas van mijn vriend dat ze ook nog verwacht dat wij eerder die kant op komen zodat ze broers en zussen van mijn schoonvader de baby kunnen zien (en dat zijn er een stuk of 8 in totaal). Eerst wilde ik namelijk voorstellen om dan wel te gaan eten maar hem dan bij mijn ouders te laten zodat we ook weer even rustig wat kunnen eten, maar nu wil zijn familie hem dus ook zien en is thuis laten niet echt een optie.<br /><br />Ik wil niemand kwetsen (als in, hem niet meenemen) maar merk ook dat ik nerveus word van het idee hem mee te nemen naar een verjaardag met zoveel prikkels om daarna ook nog uit eten te gaan op het moment dat hij normaal niet slaapt en bijna alleen maar huilt.. Wat zouden jullie doen?</p>
 
Ik zou je zoontje lekker thuis laten, en samen met je vriend gaan. Ik weet niet of je kraambezoek hebt ontvangen, maar dat had de uitgelezen kans geweest voor de familie van jouw/ vriend om jouw zoontje te bewonderen. 
 
 
Thuis laten, zeker weten. Op eerste plaats voor je kindje, ten tweede voor jullie zelf. Wat de rest vindt is dikke pech. Niemand in een restaurant zit bovendien te wachten op een huilende baby.
Klinkt hard, maar laat de leeuwin in je los. 
 
Lekker doen wat je zelf wilt. Je zoontje heeft er niets aan en jullie hebben dan ook geen leuke avond. En vind het heel gewoon hoor dat je leeuwinnengedrag krijgt. Was ook echt een waakhond die als de kleine sliep iedereen duidelijke kijken niet aankomen instructies gaf. T is jullie zoon jullie bepalen. Al die stomme verwachtingen altijd van de omgeving. Ik was niet sociaal wenselijk maar heb er geen spijt van. Als onze dame op drukke plekken was of heen en weer gezeuld werd zaten wij thuis met de gebakken peren en een ontroostbaar kind.
kies wat voor jullie goed is. Je kan het toch nooit goed doen voor iedereen.  
 
Ik zou sowieso niet met een baby van 2 maanden in een restaurant willen zitten, dan hebben jullie er toch niks aan? Zeker weten naar je ouders brengen! En duidelijke grenzen stellen mbt het wakker maken van de baby als hij slaapt, sorry maar dat kan echt niet! Kan je vriend dan niet wat strenger zijn naar hen? Wie maakt een slapende baby nou wakker? 
 
Och ja, zo hebben ik en mn man met kerst om en om gegeten en was t huilen niet te stoppen. Zo zielig, ook voor jezelf niet leuk. Ik zou dus ook thuislaten. Als mensen je kindje willen zien, komen ze maar een ander keertje..
 
Niet je kindje meenemen hoor. Grote kans dat je in het restaurant al ellende hebt met huilen. En dan krijg je de rest als je weer thuis bent want dan gaat hij z'n prikkels verwerken. Dan zitten jullie als het tegenzit in de nacht met een huilende baby. Dan heeft iedereen het leuk gehad, behalve jullie. 
Zeg tegen je schoonouders dat al die drukte nog wat teveel is voor hem. Als ze dat niet snappen is het hun probleem en niet die van jullie. En inderdaad de rest van de familie komt maar op visite bij jullie als ze jullie baby zo graag willen zien. 
 
Bedankt voor jullie reacties. Mijn vriend is het met me eens hoor, ook wat betreft het gedrag van zijn moeder (dat wakker maken bijv.). Hij gaat haar vanavond bellen om aan te geven dat we hem liever niet meenemen.

Sowieso zal het me allemaal een worst wezen of die familie hem ziet. Ik ken al die broers en zussen van zijn vader niet dus heb er sowieso geen zin in dat ze hem vast willen houden en hij straks doorgegeven wordt van schoot naar schoot. Men lijkt te denken dat baby's publiekelijk bezit zijn ofzo..
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan