Etentje schoonouders

Ik zou je zoontje zeker lekker thuis laten. Het is niet aan hen te beslissen dat het tijd is voor mensen om jullie baby te zien.
Onze zoon is vandaag 10 weken oud en de eerste 5 weken hebben heel weinig mensen hem nog gezien en hebben we visite allemaal af moeten zeggen. Hij was zoooo snel overprikkeld, sliep bijna niet en huilde alleen maar. Als er mensen waren sliep hij vaak wel (volgens mijn schoonmoeder ook té vaak), huilde hij dus weinig - en daarom stuitte het ook hier op wat onbegrip ('ja nou die en die moet toch ook de baby kunnen zien?'). Ik heb er echt om gehuild maar uiteindelijk ook mega schijt aan gehad. Mijn baby, mijn regels en het komt vanzelf wel dat hij meer kan hebben zei ik. En ineens was dat ook zo, hier was hij met 5 weken ineens er overheen (heel fijn) en nu zijn wij/ben ik ook heel relaxt met hem bij visite etc. Wat ik wil zeggen is: het komt vanzelf en als jouw gevoel over hem nu meenemen niet goed is dan doe je dat niet en zeg je waarom niet. Je kunt wel aardig zijn natuurlijk en aangeven dat als het beter gaat jullie echt nog wel een keer met hem langskomen zodat de familie hem kan zien. Als zij het toch niet begrijpen, jammer dan.
 
Lekker bij je ouders laten geen twijfel over mogelijk. Baby van 2 maanden zoveel drukte.... Nee niet fijn! Okk zonder krampjes en huilerigheid had ik het nog niet gedaan. Je hebt groot gelijk! 
En ik zou even je schoonmoeder meer op haar plek zetten. Je bent nu zelf moeder, je hebt het volste recht. 
 
Wat vervelend en zo herkenbaar! 
Kleintje thuis laten lijkt echt de meest verantwoorde optie en als moeder mag je vertrouwen op je eigen gevoel. 
Misschien leuk om een (mini) fotoboekje van de kleine cadeau te geven bij het etentje aan schoonma? (Je kunt van die piepkleintjes maken.) Kan ze daar trots pronken met de foto’s. Want daar is het natuurlijk allemaal om te doen.
Aan jou ligt het niet? Iedereen kan bedenken dat je niet met een jonge baby in een restaurant gaat zitten. 
 
Wat iedereen al heeft gezegd, als je wil gaan dan je zoontje lekker bij je ouders laten. Als je al niet wil gaan eten dan thuisblijven zonder smoes en gewoon aangeven dat je het nog te vroeg vindt.

Wat betreft dat wakker maken etc, heel snel korte metten mee maken. Je hoeft haar niet te beledigen en kunt natuurlijk gewoon aardig blijven. Maar wie haalt het uberhaupt in zijn hoofd om een baby wakker te maken. Begrijp zoiets echt niet, al helemaal niet van mensen die zelf ook kinderen hebben.
Je kunt rustig aangeven dat ze hem maar even moet laten omdat hij lekker ligt te slapen, als hij wakker wordt als ze er nog zijn dan mag je hem natuurlijk nog wel even lekker knuffelen.
Dit heeft echt niks met hormonen te maken hoor.
Als mijn moeder dit zou doen dan zou ik precies hetzelfde zeggen. Alleen op de een of andere manier doen je eigen ouders dit dus nooit..

Hopelijk kom je er voor jezelf uit want dit is niet leuk.
Blijf idd lekker die leeuwin want dat heeft zon kleintje gewoon nodig.
 
Nou gisteren was het dan zover hoor! Gelukkig begrepen mijn schoonouders dat we liever niet in een restaurant wilden zitten omdat hij dus erg onrustig is rond het avondeten, dus we zouden bij hen eten. Om die reden alsnog besloten hem mee te nemen en zoveel mogelijk bij ons te houden zodat niet iedereen hem steeds vast zou willen houden.
We kwamen daar aan en hij lag te slapen in de auto, dus hem meteen voorzichtig in de wagen gelegd zodat hij of door kon slapen of rustig wakker kon worden. Hij is vaak nogal gedesoriënteerd/paniekerig net na het wakker worden en een vreemde omgeving helpt daar niet echt bij natuurlijk. We kwamen daar binnen en gaven meteen aan dat we hem even rustig wakker wilden laten worden... nou meteen doken alle ooms en tantes met hun hoofden boven die wagen en mijn schoonmoeder trok meteen zijn speen uit zijn mond. Ik werd meteen al pissig, mijn vriend ook en die stopte meteen de speen terug in zijn mond.

Toen bleef vervolgens zijn oom ons zoontje steeds een zij noemen en kregen we van die oom en tante een nogal meisjesachtig truitje met allerlei roze accenten (niks tegen roze voor jongens, maar dit was duidelijk een truitje bedoeld voor een meisje) en vonden ze het allemaal maar leuk dat hij niet sliep want ja 'oma ziet hem toch zo zelden, dan kan hij maar beter wakker zijn'.

Nou nadat alle ooms en tantes weg waren hem gevoed en hem aan mijn schoonmoeder gegeven. Hij kreeg kramp, begon te wurmen en kreunen en uiteindelijk te lachen. Het enige dat zijn moeder deed was een beetje ongemakkelijk lachen van 'wat doe je nou?' en toen mijn vriend hem uit haar handen wilden pakken zei ze 'nee joh, laat maar even'. Ze deed echt geen enkele poging hem te troosten. Hij heeft hem toen hij begon te huilen alsnog uit haar handen gehaald.

Hij heeft vervolgens tijdens het eten van het toetje keihard gehuild, dus vriend en ik steeds afwisselen om hem een beetje te kalmeren. Uiteindelijk gaan voeden om te kijken of dat een beetje hielp. Ik hem beneden weer aan mijn vriend gegeven. Zijn moeder vroeg of ze hem vast mocht houden en hij zei van niet omdat hij net even een beetje gekalmeerd was. Hij gaf ons zoontje aan mij terug om even te gaan plassen en meteen stond zijn moeder weer voor mijn neus en plukte hem weer uit mijn armen. Toen was hij zowaar eventjes stil en liep ze met hem door de kamer te praten over logeren (nou dacht het nieeeet).

Uiteindelijk wilden we gaan, hem ingepakt in een wikkeldeken om hem naar de auto te brengen en toen wilde zijn moeder nog even uitgebreid foto's van hem gaan staan maken omdat hij er 'zo schattig' uitzag, terwijl hij dus alweer begon te krijsen.

Nou echt, ik moest dit even kwijt hoor. Ik wil echt met alle liefde dat zij kan genieten van haar kleinzoon maar als ik dan zie hoe ze die speen er zomaar uit trekt, hem niet troost tijdens het huilen en gewoon hem uit je handen plukt krijg ik echt zo'n gevoel van wantrouwen. Gelukkig vond mijn vriend het ook belachelijk gedrag en sta ik er dus niet alleen in.

Oja, en we ontdekten dat ze ons stiekem alsnog voor een familiedag heeft opgegeven (a 60 man) terwijl wij al hadden aangegeven plannen te hebben en dus niet te komen. Nou, ze kan mijn rug op met die familiedag..
 
Oh foutje in de tekst.. Hij begon dus te huilen, niet te lachen.. dat zou natuurlijk geen probleem zijn geweest :')
 
Pppffff...... diepe zucht. Wat erg voor jullie zeg. Ik zou zeggen laat die leeuwin maar eens los in je. En zet schoonmoeders maar eens goed op der plek. Wat zegt schoonvader hier nou van? 
Knap dat je zoveel geduld hebt, zou ik niet hebben.
 
[quote quote=10256939]Pppffff…… diepe zucht. Wat erg voor jullie zeg. Ik zou zeggen laat die leeuwin maar eens los in je. En zet schoonmoeders maar eens goed op der plek. Wat zegt schoonvader hier nou van? Knap dat je zoveel geduld hebt, zou ik niet hebben.[/quote]
Je kan dit prima doen! Heb ik ook een keer moeten doen toen onze man net een paar weken was. Mijn schoonmoeder zei: 'kinderen heb je niet alleen' toen ze hem niet mocht vasthouden toen hij zich niet fijn voelde.
Toen heb ik haar heel fijn uitgelegd dat wij toch echt bepalen.. ze werd in eerste instantie boos, maar snel besefte ze volgens mij dat ik met haar kleinzoon de 'macht in handen heb' dus dat ze maar beter aardig kan doen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan