Even klagen

<p>Hoi,</p><p>ik ben 9 weken zwanger van mijn tweede en hoewel ik heel goed begrijp dat dit een zegen is  vind ik zwanger zijn verschrikkelijk ?</p><p>ook bij Mn eerste vond ik het geen drol aan </p><p>ik ben zo ontzettend moe en waar ik bij de eerste  gewoon een dutje kon gaan doen kan dit nu dus niet want Mn kleintje van bijna 2 heeft continu Mn aandacht nodig  </p><p>wat natuurlijk heel normaal is maar soms wil ik gewoon even slapen ?</p><p>het huishouden schiet er ook bij in ik doe het hoog nodige met pijn en moeite </p><p>ik ben de heledag door misselijk en wil alleen maar vette troep eten wat ik dus niet probeer te doen</p><p>nu weet ik wel dat het tweede trimester enigszins beter zal zijn maar dat duurt nog zooooo lang </p><p>zijn er meer dames die zwanger zijn zo ontzettend niks vinden?</p>
 
Hi Nikki,
Ik snap je heeeeel goed. Ik ben nu 14weken zwanger van mn eerst en man, wat heb ik me verkeken in zwanger zijn.
Ik heb al 12 jaar een kinderwens en ik had gedacht dat, zodra ik zwanger was, ik dolblij zou zijn.
Vanaf week 5 ben ik iedere dag, meerdere keer per dag aan het overgeven, flauwvallen, veel te lage bloeddruk
 Zo erg dat ik niet meer kan werken en huishouden schiet er ook bij in. Ik kan wel janken want ik wil niet klagen maar wat is dit ontzettend pittig.
Dus je bent nier alleen! Laten we elkaar steunen!!
Loefsv
 
Hooi hooi, 
Hier nog iemand die geen roze wolk zwangerschap ervaart.. en eigenlijk heb ik heel geen klagen.. geen kwaaltjes en nauwelijks gehad. Inmiddels 24 weken. 
Maaaar ik maak me zo veel zorgen en alleen daar word ik al doodmoe van. Inmiddels heb ik wel lichamelijk wat zwaarder. Vooral op het werk (zorg) merk ik dat het steeds zwaarder word en dat frustreerd me. Het idee dat ik niet meer mijn werk uit kan voeren zoals altijd en zelfs mijn collega's open diensten moet laten oplossen en zelf hierin niks kunnen betekenen, vind ik lastig. 
Ik ben dol gelukkig dat we straks een kleine drop mogen verwelkomen maar de zwangerschap op zich voor mij persoonlijk is niet zo mijn ding. Maar als het goed is, is de beloning het meer dan waard straks :) 
 
Wat jammer dat je het zo ervaart. Ik vind zwanger zijn zeker de eerste helft mentaal erg zwaar. Maar zeker nu geniet ik er enorm van ondanks ik 90% van de tijd te moe ben om iets te ondernemen (lang leven verlof) wel erg goed dat je dit uitspreekt omdat er nogal een taboe lijkt te liggen op alles wat afwijkt van een roze wolk. 
 
Dag meiden, 
Toen ik in week 5 nog dacht, kom maar op met die misselijkheid, ik wil het voelen, denk ik nu, ik hoop dat ik heel gauw voorbij die 12 weken ben. Al zal het bij mij wel weer 16 weken gaan duren dit geintje. 
Letterlijk vanaf dag 1 week 6 (schijnbaar DE week dat ‘het’ allemaal kan gaan komen) werd ik misselijk en ben ik bezig met eten. Op iedere manier dat je dit kan voorstellen. Kaakjes in de ochtend om vervolgens weer over te geven, wat neem ik voor onderweg allemaal mee daar ik nog geen half uur zonder eten kan. Tegelijk nadenken over een dichtstbijzijnde wc want overgeven ligt ook op de loer. Gek want Ik heb werkelijk de hele dag een onstilbare honger. Dat vs misselijkheid en een zure smaak in m’n mond en nog maar heel weinig smaken kunnen tolereren, maakt dit mijn dagen soms bijna ondraaglijk. 
En ik wil het liefst de HELE dag in bed liggen. Bizar moe. Op kantoor zitten is bijna geen optie. 
Zit nu op 8,5 week. Morgen weer een echo dus kunnen we zien of onze gup weer lekker gegroeid is (en dus een goede reden waarom mama vis zich zo vreselijk voelt). Heb met 6,5 week ook een echo gehad dus kunnen goed het verschil zien!
Oftewel Nikki, nee je bent echt niet de enige. En Gelukkig is m’n vent gek op pizza want koken lukt me echt amper nog..... Ik leef op fruit, kaakjes en geroosterde boterhammen. Ik hoop voor nu vooral dat mijn normale smaak weer terugkomt want die zure smaak is echt ranzig. 
Misschien dat we een wetsvoorstel in moeten dienen dat zwangeren ook het eerste trimester verlof mogen? Vind het behoorlijk zwaar zo! 
Succes allemaal!!!
 
@ vee vee
ohhh bij Mn eerste had ik het ook zo erg ik had vanaf dat ik zwanger was gedacht dat ik 9 maanden lang alleenmaar happy preggy zou zijn ? nou die wolk is helaas aan me voorbij gevlogen 
vervelend zeg dat je flauwvalt en alleen maar spuugd hoop dat dat wel minder word straks 
inderdaad heb je altijd het idee dat je het niet niet leuk mag vinden omdat er anderen zijn die super moeilijk of zelfs niet zwanger kunnen raken dus is het een taboo om te zeggen dat je het niks vind
Ondanks dat wij geen roze wolk mogen ervaren is het inderdaad wel echt iedere misselijke vermoeide dag waard wat is het heerlijk om een kind te hebben ❤️❤️ ik geniet iedere dag van Mn meisje ze is zo ontzettend grappig 
Hoop maar dat het tweede trimester me beter af zal gaan 
 
Lijkt me een top plan je eerste trimester ook met verlof 
koken vreselijk ik hang half beroerd boven de pannen en als het eenmaal klaar is krijg ik geen hap door me keel.
ik moet me zelf echt van de bank af sleuren en als dat eenmaal gelukt is denk ik na 10 minuten poetsen agh wat kan mij t schelen ik ga weer zitten 
fijn dat ik niet de enige ben die zich zo ellendig voelt 
zal wel weer een meid krijgen heb overal pukkels en puisten 
cravings zijn verse geperste sinasappel sap , broodje kaas, pasta met gehakt chees burgers van de Mac ? zal er knap uit zien over 7 maanden 
bij Mn eerste had ik ook deze cravings en misselijkheid en vermoeidheid en Mn eerste is een meid 
 
 
Oooooo wat fijn dat iemand hier deze topic heeft durven te beginnen haha!!
Ik dacht echt, zwanger is een roze wolk en hoezo klagen mensen altijd. Het is toch zo bijzonder en lekker van genieten. 
Nou, inderdaad.. weinig roze wolk! Ook hier ziek, lage bloeddruk en doodmoe. Huishouden is een ramp, als ik de badkamer poets hang ik vervolgens boven de pot. Ik ben nu iets verder dan 10 weken, hoop echt dat het over 2 weken ver voorbij is. Maar misschien houd ik me daar veel te veel aan vast haha.
hebben jullie ook dat de weken zoooo langzaam lijken te gaan?
 
Terug
Bovenaan