Even mijn ei kwijt

he meis, het is heel verdrietig om een miskraam te krijgen en je mag heel goed verdrietig om zijn en pijn in je hart van hebben ook al was het een visje dan nog was het levend en das niet niks.

Ik zelf heb er 2 achter elkaar gehad en ben nu zwanger 34 weken, heb een dochter van 3 dat heeft ook heel lang geduurt, wij zijn totaal na onze dochter dan ander half jaar bezig geweest met operatie erbij gehad,ik heb het snel kunnen verwerken omdat ik in em achter hoofd hield van dat natuur zo had gewillen en dat het niet gezond kindje werdt en beter zo is dan later of tijdens de bevalling of later gaat overlijden, dat heeft mij hoog gehouden,

Nu niet gezegt dat iedereen zo moet over denken en je mag zeker heel veel verdriet hebben en moeilijk te verwerken.

Wens je veel sterkte met verdreit en probeer ook toch met deze zwangerschap te genieten .


liefs
 
Wat verdrietig van je miskraam, denk dat het goed is zoals je schrijft er rustig bij stil te staan en het een plekje proberen te geven. Mijn ervaring is dat het verdriet z'n plek krijgt, helemaal wanneer je manneke dadelijk geboren is. Ik heb zelf 4 mk gehad, daarna een gezonde zoon en nu 35 wk zwanger van een meisje. We hebben in totaal 7 jaar in de medische molen gezeten.

Denk echter dat je 2 problemen beschrijft, nl ook de competitiedrang tussen jou en je zus... Zou je hier met haar over kunnen praten? Dadelijk zijn jullie allebei 'nieuwe' mama's en je zou in positieve zin zoveel aan elkaar kunnen hebben!
Mocht dat niet lukken of mocht je dat niet willen zou k proberen wat afstand voor jezelf te creëren, zodat het jou minder raakt/ kwetst wat zij doet en zegt...

Sterkte en geniet van alle babyvoorbereidingen...
 
Nogmaals dank jullie wel allemaal voor de berichtjes :) Het is echt fijn er even met een groep over kunnen praten en ook te lezen van anderen die een of meerdere miskramen hebben doorgemaakt.

Het probleem met mijn zus loopt al een hele lange tijd. Erover praten gaat niet, zij voelt zich zodanig in haar recht dat ik vaak op de achtergrond wordt gehouden. Heb ik iets wil zij iets dat 10 keer zo goed is zodat het mij overstemt zeg maar.
Ze is al zo sinds haar pubertijd en ik denk niet dat dat nu na 15 jaar ineens gaat veranderen. Heb er ook al vaak met mijn moeder over gesproken die het ook met mijn zus heeft proberen te bespreken.

Het blijft gewoon een lastig iets en ik hoop dat als mijn mannetje er straks is ik me inderdaad een stuk beter voel en mijn zus niet in weer mijn 'spotlight' gaat staan. Het blijft afwachten.

Liefs
 
he meis over je zus laat het gaan, snap dat je klote voelt zal ik ook zijn maar zo kan je niet genieten van je zwangerschap en heeft zij waar ze je hebben wilt, op de achter grond, ga lekker je ding doen en als zij er is als de kleine er is laat je der links liggen en is jouw dag,

Mijn zwager en schoonzus hebben we helemaal geen contakt er meer mee ze willen geen contaakt met ons maar wel met de kleine van 3 , wij hebben zo iets nee jullie hebben niks laten horen, of zien of wat dan ook met haar 3 verjaardage dus nee geen contakt met de kleine, ze weten ook niet dat we zwanger zijn van een 2de dus. Ik twijfel er wel aan om een kaartje te sturen

Dus meid denk aan je zelf en laat je zus maar eens voelen, als de kleine is geboren en ze probeert op de voor grond te komen kom jij er tussen van he hebben jullie dit of dat verzin iets op dat moment en passeer haar,

sterkte meis en zet hem op, familie krijg je vrienden zoek je.

liefs
 
he meis das volkomen logisch, laat het over je heen komen, en zeg gewoon waar het opstaat als ze wat vraag je kan beter eerlijk zijn dan liegenm daar zit je zelf ook wat beter in je vel

liefs
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan