Hallo medezwangeren,
Tsss, ik geloof toch echt dat ik de oudste hier ben. Maar met mijn 43 jaar, en zwanger van mijn 7e, blijft het zwanger worden, zwanger zijn toch echt net zo spannend als de eerste hoor!
De oudste 5 heb ik vanuit mijn eerst huwelijk. Mijn 2e echtgenoot, 32 jaar, had nog geen kinderen, wilde ze wel dograag, dus zijn we er voor gegaan. Het ging allemaal niet van een leien dakje, maar uiteindelijk was het geluk met ons en we hebben nu een prachtige dochter van 11 maanden. Lachen was het wel hoor (is ook de enige manier om er mee om te gaan)
Op vragen zoals:
Is dit de eerste? Reageerde ik met een volmondig "nee" en mijn man met: "ja". Je ziet de mensen dan denken!!!!
En wat te denken van de verwarring op gezichten van anderen als mijn man ( die er ook nog eens akelig jong uitziet!!!) samen met onze dochter en mijn 18 jarige dochter Lara op stap is. Kijkend naar die scene en dan vragen aan Lara: Is dat jouw dochter? Die, adrem als ze is direct wijzend op mijn man zegt: Nee, die is van hem, waarop hij antwoord: En die, wijzend Lara, zegt: En dat is ook mijn dochter!!!!
Je zou dan die gelaatsuitdrukking wel op de gevoelige plaat willen vastleggen dan!!!
Maar goed, wij weten niet beter ondertussen. We zijn misschien een ongewoon, maar wel heel gelukkig gezin!
En nu proberen we het nu nog een keer! Ik ben wederom zwanger!
Verder, wij wonen sinds 10 maanden in Friesland. Daarvoor 2 jaar in Drenthe, en onze wortels liggen in Noord-Holland. Mijn man heeft nog een tijdje in zuid-holland en op Aruba gewoond. Als we ooit de kans krijgen om een tijdje in het buitenland te kunnen wonen en werken pakken we zo onze koffers, dus al met al kan ik wel zeggen: Waar we ook wonen, we voelen ons gewoon thuis zolang het maar ergens op deze aardkloot is.
Werken buiten de deur doe ik nu niet. Heb dat tot een aantal jaren geleden wel gedaan. Heerlijk mijn ei kunnen leggen in de politiek, werkzaam geweest als manager P&O, bedrijfsleider aannemingsbedrijf en wat niet nog meer. Eigenlijk zou ik wel weer een leuke, om mijn tanden in te kunnen zetten job willen hebben. Maar eerlijk is eerlijk, ik vermaak me thuis ook wel. We hebben een monumentaal pand gekocht hier waar gewoon nooit meer wat aan gedaan is, dus ik gedraag me als bouwvakker hier. Heerlijk van alles doen. Daarnaast probeer ik ook nog tijd aan mijn studie te spenderen en is mijn man kort geleden een ingenieursbureau begonnen.
Ook daarin kan ik mijn ei kwijt. Ontwerpen van folders, schrijven van teksten, bouwen website, marketing en reclame activitieten dus, en de administratie daarnaast.
Dus ik zit niet stil! Kan ik ook niet geloof ik. Maar ik voel me er lekker bij!!!!
Goh, ik geloof dat ik toch weer een lang verhaal in elkaar heb gedraaid.
Ik stop er maar even mee denk ik (voor nu dan!)
Groeten, Anita
