Even van mij afschrijven

A

Anoniem

Guest
Ik heb vanmiddag de schrik van mijn leven gehad. Ik was met Anne onze hond aan het uitlaten in het park. De hond stond brood te eten, wat hij niet mag dus ik riep hem terug. De hond bleef echter staan en ik stop met wandelen, laat Anne staan en loop iets van 3 stappen terug om de hond te roepen. Ik draai mij om en zie dat Anne met haar kinderwagen zo het hellingje richting de sloot rijdt. Ik begon te rennen maar de wagen ging vreselijk snel en ik zie hem zo te water gaan. Hij viel voorover in het water dus over Anne heen. Ik ben gelijk de sloot in gesprongen en heb de wagen omgedraaid en gelukkig zag ik dat Anne hoestend en proestend nog bij kennis was. Ik heb om hulp geroepen omdat ik de wagen niet alleen uit de sloot kreeg en ik vast stond in de blubber. Twee jongens hebben mij hierbij geholpen. Anne leek het allemaal zozo te vinden en reageerde heel rustig terwijl ik bijna niet meer op mijn benen kon staan. Nu uren later ligt Anne lekker in haar bedje en zit ik mij suf te malen hoe stom ik wel niet geweest ben en hoe het anders had kunnen aflopen. Dat ben je er altijd van overtuigd dat je het goed doet als moeder, dat je alles onder controle hebt, gebeurt dit. Ja ik ben echt de kluts een beetje kwijt.
Monique
 
Jemig Monique.... zat echt ff met mijn hand voor mijn mond..ohh wat erg!!! Meid wat zal jij geschrokken zijn.... Gelukkig is alles goed afgelopen!!!
 
pfffff jeetje
wat zul je geschrokken zijn
ik sloeg ook de hand voor mijn mond bij het lezen van je verhaal en het maakt denk ik ons even weer goed wakker
nou gelukkig is het allemaal goed afgelopen, sjonge jonge

liefs ilona
 
Ow wat verschrikkelijk!
Ik kan me voorstellen dat je je zooo schuldig voelt. Je kan er natuurlijk niets aan doen, zoiets gebeurd altijd in een paar seconden.
Dit zijn van die dingen dat als je er aan denkt je je heel diep schaamt... zal even moeten slijten!
In ieder geval is alles goed afgelopen, en ooit als die kleine meid groot is, lachen jullie er samen om!

grtjs Evelien
 
Tjemig, wat zul jij geschrokken zijn dat lijkt me echt vervelend. Je moet je niet te schuldig voelen hoor volgens mij kan dit iedereen overkomen. Je hebt dan natuurlijk ook net de pech dat het precies richting de vijver gaat en niet gewoon naar een grasveldje of zo iets.

Gelukkig heeft jullie meisje er niets aan over gehouden.

Groetjes
Inge
 
He Monique

Jeetje zeg, dat is zeker heel erg schrikken.
Zoiets gebeurt eigenlijk gewoon in je dromen.
Voel je niet schuldig meid, al kan ik me het heel goed voorstellen.
Zoiets moet een plekje krijgen en slijten, maar het beeld zal zeker in je hoofd nog wel eens passeren.
Je hebt heel goed gehandeld!!!!!Altijd hulp roepen en proberen om rustig te handelen..

Je kleine meisje heeft er niks aan overgehouden!!!
Succes meid!!

Groetjes Naomi
 
hè meis toch!
Ongelooflijk...   wat zul jij de bibbers hebben en je zult er zeker nogsteeds de hele dag aan terugdenken??
Zulke dingen doe je niet met opzet he!! Je schiet nooit tekort als moeder hoor, dit zijn dingen die je in een fractie van secondes kunnen overkomen: je moet de hond én je kind in de gaten houden en ja,dan ontglipt je wel eens één van beide..hoe alert je ook bent!!
Kortom: niet schuldig voelen (ik snap.. dat is makkelijker getypt dan gedaan!) maar je hebt razendsnel en goed gehandeld en gelukkig is alles goed gekomen meid!!!
Petje af voor je snelle reddingsactie!
 
Hoi Monique,

Ik snap goed dat je zo geschrokken bent. Verschrikkelijk zoiets en het is zo gebeurd he. Wat ik mis in je verhaal is of je nog wel naar de dokter bent geweest. Als een kindje in de sloot komt is het wel belangrijk dat er even naar gekeken wordt omdat het water vaak heel erg vies is. Ben dus nog even benieuwd of jullie dat nog gedaan hebben. En hoe heeft je meisje geslapen vannacht?

groetjes Linda  
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan