ff mn hart luchten

quote: lis74 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('22-10-2008 12:16:34'));

Dank je patricia weet je ook wat het is je word er hard van en de buitenwereld snap het niet zo en je bouw een muur om jezelf heen alleen om je eigen te beschermen. Sommige mensen blijven daardoor ook weg ik heb er moeite mee gehad maar ik zeg maar zo leer je beste vrienden kennen. Beter 1 in de hand dan 10 in de lucht. Mijn gezin is prioriteit nummer 1 .
groetjes lisette




idd het belangrijkste is je gezinnentje,vandaar mijn grote angst nu weer mijn nachtmerries gaan ook vaak overme mannetje  of caithlyn dat ik hun tegen hem moet beschermen,vooral mn dromen over emiel gaan over moorden en caithlyn dat hij der van me afpakt,tis gewoon niet gezond en moet er wat aan doen want hij leeft lekker zn leventje verder en ik blijf hangen in de pijn en ongelukkigheid,weet je vind zo krom jij hebt helaas je vader moeten verliezen aan de dood,terwijl ik juist wil dat mijn vader dood was zodat ik weer kan gaan genieten,niet meer om hoef te kijken gewoon geen angst meer t beheerst je hele levenent doet me gewoon veel pijn omdit over hem te zeggen maar ik meen het uit het diepste van me hart en dat is juist de pijn tzou niet mogen dat een kind zo over zijn/haar vader praat maar tis toch het geval en mijn recht vind ik
 
Hoi Patricia,

Ik wilde toch ook even reageren. Helaas heb ik iets soortgelijks meegemaakt toen ik 8 jaar oud was. Ik heb het pas durven vertellen toen ik 10 was. Ikzelf weet niet veel meer van die periode waarin ik het verteld heb zo getraumatiseerd was ik.
Ik heb toen 4 jaar therapie gehad, waardoor ik het een beetje een plekje heb kunnen geven.
Helaas behalve dit is er nog wel meer aan de hand geweest (broer verslaafd en licht autistisch, ex ging vreemd, ouders gescheiden)
Dus toen ik samen ging wonen met mijn vriend ben ik weer in therapie geweest omdat ik niet het vertrouwen had dat hij wel van me hield en niet weg zou lopen. Blijkbaar had mijn verleden hier ook nog mee te maken.
Nu voel ik me weer mens. Ik ben door een traagwerkende schildklier best wel fors en nu met die extra zwangerschapskilo's er nog bij ben ik nog niet echt zoals ik graag wil zijn.
Maar ik kan nu zeggen: Ja ik ben gelukkig. Mijn lijf is veranderd, maar hee met dit lijf heb ik wel een heel mooi meisje op de wereld gezet.
Heel soms komen nog beelden naar boven, maar dit is echt heel weinig en het doet me veel minder dan een paar jaar geleden.

Wel ben ik extra beschermend tegenover mannen, kom niet zomaar in de buurt van mn meisje! Mijn vriend vertrouw ik (al was ik daar tijdens de zwangerschap erg onzeker over of ik hem wel met haar durfde te laten douchen bv) maar mijn (schoon) vaders laat ik niet met haar alleen (zij hebben dit mij niet aangedaan hoor)

Ik kan je alleen de tip geven, praat erover en inderdaad met professionele hulp. Je zal nog wel even in een diep dal gaan, maar geloof me je komt hier zoveel sterker uit!

Wat betreft je angst voor je vader. Je kan alsnog aangifte doen (als je dat niet gedaan heb) al is het alleen maar om een straatverbod te krijgen voor die vent. Mocht je hem dan tegenkomen dan kan je gelijk de politie bellen.
Toendertijd heeft die vent die mij dit heeft aangedaan maar 3 maanden gekregen en een straatverbod! Als je steelt krijg je nog langer straf......
Maar dat verbod gaf mij wel een stukje rust.

Het is een erg lang verhaal geworden, maar ik hoop dat je door mijn verhaal te lezen wel de moed heb om te vechten voor je geluk, want je bent het waard om te leven!!
Je hebt zo'n mooie dochter en die gun je toch zeker een veel betere jeugd dan jij hebt gehad......

Heel veel sterkte en als je mn mailadres of msnen wil dan hoor ik het wel.

Liefs Reneke
 
quote: tante reneke reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('22-10-2008 13:32:33'));

Hoi Patricia,

Ik wilde toch ook even reageren. Helaas heb ik iets soortgelijks meegemaakt toen ik 8 jaar oud was. Ik heb het pas durven vertellen toen ik 10 was. Ikzelf weet niet veel meer van die periode waarin ik het verteld heb zo getraumatiseerd was ik.
Ik heb toen 4 jaar therapie gehad, waardoor ik het een beetje een plekje heb kunnen geven.
Helaas behalve dit is er nog wel meer aan de hand geweest (broer verslaafd en licht autistisch, ex ging vreemd, ouders gescheiden)
Dus toen ik samen ging wonen met mijn vriend ben ik weer in therapie geweest omdat ik niet het vertrouwen had dat hij wel van me hield en niet weg zou lopen. Blijkbaar had mijn verleden hier ook nog mee te maken.
Nu voel ik me weer mens. Ik ben door een traagwerkende schildklier best wel fors en nu met die extra zwangerschapskilo's er nog bij ben ik nog niet echt zoals ik graag wil zijn.
Maar ik kan nu zeggen: Ja ik ben gelukkig. Mijn lijf is veranderd, maar hee met dit lijf heb ik wel een heel mooi meisje op de wereld gezet.
Heel soms komen nog beelden naar boven, maar dit is echt heel weinig en het doet me veel minder dan een paar jaar geleden.

Wel ben ik extra beschermend tegenover mannen, kom niet zomaar in de buurt van mn meisje! Mijn vriend vertrouw ik (al was ik daar tijdens de zwangerschap erg onzeker over of ik hem wel met haar durfde te laten douchen bv) maar mijn (schoon) vaders laat ik niet met haar alleen (zij hebben dit mij niet aangedaan hoor)

Ik kan je alleen de tip geven, praat erover en inderdaad met professionele hulp. Je zal nog wel even in een diep dal gaan, maar geloof me je komt hier zoveel sterker uit!

Wat betreft je angst voor je vader. Je kan alsnog aangifte doen (als je dat niet gedaan heb) al is het alleen maar om een straatverbod te krijgen voor die vent. Mocht je hem dan tegenkomen dan kan je gelijk de politie bellen.
Toendertijd heeft die vent die mij dit heeft aangedaan maar 3 maanden gekregen en een straatverbod! Als je steelt krijg je nog langer straf......
Maar dat verbod gaf mij wel een stukje rust.

Het is een erg lang verhaal geworden, maar ik hoop dat je door mijn verhaal te lezen wel de moed heb om te vechten voor je geluk, want je bent het waard om te leven!!
Je hebt zo'n mooie dochter en die gun je toch zeker een veel betere jeugd dan jij hebt gehad......

Heel veel sterkte en als je mn mailadres of msnen wil dan hoor ik het wel.

Liefs Reneke




hee reneke

tnx voor je reactie...
wat erg dat je dit ook heb mee moeten maken,ook hier idd heel erg je spanning zo jaloers tegen over emiel denk altijd maar dat hij een ander mooier vind als mij noem maar op,ik wilhet niet maar het gaat vanzelf...
ja ik heb toen aangifte gedaan,en hij heeft er ook voor gezeten het waren 6zaken aanranding verkrachting mishandeling bedreiging en dan mishandelen van mijn vriend en van een agent tss de eis was 3,5 jaar en dat betekend dus als de eis hoger is als 3jaar ook al word het minder is een straatverbod niet van belang zeggen ze en deze kreeg ik helaas ook niet uiteindelijk kreeg hij 3jaar maar ja daar ging bijna de helft af voor goed gedrag ja idd dat hebben zulke gasten ook nog eens niet te geloven he...
ik hoop dat ik ook weer snel kan gaan genieten van mn leven mn lichaam alles

en ja je msn mag altijd

liefs

mijne is wonderwondergirl@hotmail.com
 
oja ik heb wel kunnen regelen met de politie dat als ik 112 bel hun meteen na me toe komen maargoed die zijn niet zo snel.
 




Hey meiden,

Jeetje wat een verschrikkelijke verhalen! Misbruikt door bekenden en dat terwijl dat nou net de personen zijn die je in je leven moeten steunen en begeleiden.
Wat ontzettend knap en moedig van jullie dat jullie hulp hebben gezocht, het je gehele leven onderdrukken en ontkennen is geen optie, daar wordt niemand beter van en zeker niet gelukkiger.

Ik heb nooit misbruik meegemaakt maar weet wel heel goed hoe het is om van je eigen lichaam te walgen... Ben altijd al zwaar geweest en tijdens de zwangerschap van Isabelle heb ik altijd tegen mijzelf gezegdik ben mooi en ik ga een hele lieve baby op de wereld zetten  en  vreemd genoeg heeft het wel geholpen  en vanaf 12 weken zwangerschap maakten we  elke 4 weken  naaktfoto's van mijn lijf en buik en dit heeft mij er echt doorheen gesleept.

@Reneke wat jij zegt: ik ben gelukkig. Mijn lijf is veranderd, maar hee met dit lijf heb ik wel een heel mooi meisje op de wereld gezet! is een hele mooie uitspraak

Nou meiden, heel veel sterkte en als er iets is is er altijd een "lezend" persoon op het forum.

Liefs Monica
 
quote: Mama momo reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('22-10-2008 14:09:21'));



Hey meiden,

Jeetje wat een verschrikkelijke verhalen! Misbruikt door bekenden en dat terwijl dat nou net de personen zijn die je in je leven moeten steunen en begeleiden.
Wat ontzettend knap en moedig van jullie dat jullie hulp hebben gezocht, het je gehele leven onderdrukken en ontkennen is geen optie, daar wordt niemand beter van en zeker niet gelukkiger.

Ik heb nooit misbruik meegemaakt maar weet wel heel goed hoe het is om van je eigen lichaam te walgen... Ben altijd al zwaar geweest en tijdens de zwangerschap van Isabelle heb ik altijd tegen mijzelf gezegdik ben mooi en ik ga een hele lieve baby op de wereld zetten  en  vreemd genoeg heeft het wel geholpen  en vanaf 12 weken zwangerschap maakten we  elke 4 weken  naaktfoto's van mijn lijf en buik en dit heeft mij er echt doorheen gesleept.

@Reneke wat jij zegt: ik ben gelukkig. Mijn lijf is veranderd, maar hee met dit lijf heb ik wel een heel mooi meisje op de wereld gezet! is een hele mooie uitspraak

Nou meiden, heel veel sterkte en als er iets is is er altijd een "lezend" persoon op het forum.

Liefs Monica


heey monica

idd de persoon die je alles had moeten leren,die je weg zal moeten geven bij je bruiloft hij hoord je te steunen bij vallen en opstaan.
maar helaas een droom is mooi de waarheid is hard hij deed alles wat hij juist niet moest doen,mijn jeugd en mijn lichaam afpakken maar ik wil gewoon vechten zodat hij niet ook nog eens mijn toekomst af kan pakken..
ik probeer sterkt te zijn maar alleen kan ik het niet al heb ik het al die jaren wel gedacht...
wat goed van je dat je zo tegen je lichaam op kijkt nu echt super ik zou dat echt niet kunnen ik word er gek van

liefs
 
@  monica,

Ja wij hebben ook een paar naaktfoto's gemaakt van mij met mn bolle buik. Hielp wel goed ja.

@ Patricia,

Zoals je zelf al schreef hij mag je toekomst niet wegnemen. Je bent het waard om een gelukkig en mooie toekomst te hebben met je gezinnetje.
Helaas komt de klap altijd vroeg of laat en besef je dat je inderdaad hulp nodig hebt om dit te verwerken en een plaatsje te geven.
Steunt je vriend je hierin? Heb je veel aan zijn hulp?
In tijden dat je het moeilijk heb, wil het nog weleens helpen om alle mooie dingen om je heen op te schrijven. Zoals de glimlach van je dochter, een blome die bloeit. Soms geeft dat net die stap om je weer de dag door te helpen.

Liefs Reneke
 
Hey,

Wil je even sterkte wensen!! En misschien is therapie nog niet zo slecht, even alles weer op een rijtje krijgen? Sommige dingen zijn nou eenmaal lastig om zelf op te lossen.
In ieder geval, heel veel sterkte, want wat je meegemaakt hebt is niet niks.
Liefs,
Karlien
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan