ff praktisch: boodschappen, hoe doen jullie dat?

Hahaha, beetje mutserig onderwerp, maar ik ben wel nieuwsgierig hoe de boodschappen bij jullie gaan...

Hier is het een hele opgave:

- In het autostoeltje gaan zitten is een spelletje pak-me-dan-als-je-kan;
- In het zitje in het winkelwagenkarretje zetten is een ware krachtmeting ("Neeheee, lopuh, lopuh. Neeheee. "Whèèèè").
- Het zo lang mogelijk laten zitten in het winkelwagenkarretje is een psychologische oorlogvoering ("kijk daar eens, wat is dat?" "Nu gaan we de groente wegen" Wat kun jij goed meehelpen (yeah right)" "kijken met je oogjes, handjes op je rug" "Pfff");
- Los laten lopen ("je mag wel lopen, maar dan moet je bij me blijven, beloof je dat?" "Ja, mama") kan ik in mijn hardloopschema opnemen.
- En voor wat betreft het onbeschadigd de supermarkt meenemen van de boodschappen, dat  doet een groot beroep op zowel mijn behendigheid als vlugheid.

Pfff...mét Julian boodschappen doen duurt minstens 3x langer dan zonder hem.

Dus:
- doe ik nu af en toe alleen de boodschappen en
- overweeg ik een tuigje de volgende keer dat Julian wel meegaat, zodat hij niet uit het wagentje kan klimmen.

Hoe gaat dat bij jullie?

Groetjes,
Ellen mv Julian
 
Ik doe met Lorenzo meestal de boodschappen met de
wandelwagen of in het zitje van kar gelukkig pikt ie dat
nog.
Soms gaan ik met hem lopend naar de supermarkt die heb
ik op 150 meter afstand maar hij zit werkelijk overal aan,dus
ik loop dan de hele tijd zijn handjes vast te pakken om te
voorkomen dat het zaakje omvalt en als ik zeg"nee of dat mag niet"
dan gilt hij de boel bij elkaar.
Sinds kort laat ik hem het mandje vast houden of achter zo'n klein
karretje lopen ik moet zeggen dat gaat een heel stuk beter alleen
dan zijn de enkels van andere winkelende mensen niet altijd veilig.
Iets vast laten houden wat hij niet kan breken of openmaken wil
ook nog wel eens helpen.
Maar goed winkelen duurt hier dan ook twee keer zo lang.

groetjes
Bianca mv Lorenzo
 
Hihi Ellen,

Jeetje zo herkenbaar. Alleen mis ik bij het winkelwagentje die benen die dan spontaan op slot lijken te gaan als de benen in het zitje gewurmd word. Dus bij Milan is het altijd 1 been in het zitje en het tweede been gewoon halverwege recht staan en dan is het brullen geblazen met het gevolg dat moeders Milan zijn beentje gaat bevrijden (hoe dom kun je zijn als moeder) en hetzelfde spelletje opnieuw begint.

En het word nog erger als Jorick en Milan samen met mij naar de winkel gaan.
Jorick wil zelf de kar duwen, dus kinderformaat kar. Maar ja, waar laat je Milan dan ? Dus die aan de hand mee, maar op een gegeven moment zet hij het op een gillen en lijkt het net alsof ik hem zijn handje te hard vast heb, wat weer lijdt tot boze blikken van mede winkelende dames. Tja en dan moet je ook nog je boodschappen in de kar zien te krijgen en op letten dat Milan niet vanalles mee neemt in zijn handen en Jorick niet boven op de hielen van de andere mensen rijdt.

Nee, deze dame gaat het liefst op zaterdagmorgen ALLEEN naar de winkel, ok, je ontkomt er niet aan dat je wel eens met één van de twee jongens naar de winkel moet, maar voor de hele lading boodschappen gaat deze moeder echt alleen...

Jolanda
 
Ik ga sowieso al niet met 2 kinderen boodschappen doen, want dan ben ik aan het eind van de rit helemaal gaar......dus op donderdagochtend samen met Siebe op pad. Hij begint meestal met lopen, maar tegen de tijd dat we bij de groente/fruit zijn (en dat is niet zo heel ver de winkel in) begint meneertje al verveeld te raken, dus is mijn nieuwe troef om zo snel mogelijk een banaan te scoren (wel met prijssticker uiteraard!)  en hem met banaan en al in het winkelwagenzitje te zetten en vervolgens in recordtempo mijn boodschappen in de wagen te gooien! Bij de kassa aangekomen wil meneer helpen met de boodschappen op de band leggen, vanuit zijn zitje. Bij het inpakken van de boodschappen wil hij er per se uit en gaat dus gewoon staan, wat weer levensgevaarlijk is. Dus uit het stoeltje. Gelukkig hebben ze een automatische schuifdeur en laat Siebe nu helemaal weg zijn van automatische schuifdeuren! Stapje naar voor en de deur gaat open, stapje naar achter....hey hij gaat weer dicht, stapje naar voor en hij gaat weer open....da's leuk...... Hij wordt dus even geëntertaind wat mij weer de gelegenheid geeft om mijn boodschappen in te pakken en zo komt dit verhaal toch steeds weer tot een goed eind. De ene keer relaxter dan de andere.......

Pfffff.......wat heerlijk als ik over een tijdje weer alleen kan gaan. Na de herfstvakantie gaat Siebe naar de PSZ en heb ik  op dinsdagochtend en donderdagochtend mijn handen vrij en kan dus in alle rust boodschappen doen....

Groetjes Fonske  
 
Haha,ik moet er wel een beetje om lachen hoor,zie jullie al helemaal voor me,hihi!
Ik moet eerlijk zeggen,en ik hoop niet arrogant over te komen,maar ik kan  eigenlijk prima boodschappen doen met de jongens.
manlief gaat iedere woensdag met Delano de grote boodschappen doen,ik ben dan aan het werk(handig geregeld hè),dat gaat prima.
De verse boodschappen doe ik vaak aan het einde van de middag en heb dan soms alleen Delano maar ook vaak Giovanni mee.
Delano zit meestal in de buggy en anders in het winkelwagentje of aan de hand...alles gaat eigenlijk prima.
Dus herken het probleem niet maar het gaat vast over,ze worden natuurlijk langzamerhand ook wat ouder.
Groetjes Tanja
 
Hier gelukkig geen problemen. Wel als Jamie niet in het wagentje gaat. Maar daar begin ik gewoon niet aan, hihi. Als hij in het wagentje zit gaat het gelukkig altijd wel goed. (tot nu toe). Ik kan je dus helaas geen tips geven.

Maar wel succes ermee!!

Groetjes Natasja mv Jamie
 
Haha, ik zie het helemaal voor me!
Maar hier gaat het ook prima hoor, zeker bij de AH, want daar staat op iedere hoek een schaal kaas/worst/olijven/cake etc.
Beetje afstand houden van de schappen, koekje in de zak voor het geval het misgaat, en verder lekker boodschappen doen (o ja, en een flinke aanloop voor we langs de pin gaan, want hij trekt alles uit de kast om zo snel mogelijk, zo veel mogelijk knopjes in te drukken!)
Liefs Nelleke
 
OOk hier geen problemen. Die sporadische keren dat Lukas niet in de auto wil en zich helemaal stijf houd, trek ik me niets van aan.

Het winkelwagentje wil hij altijd wel in zitten en ik laat hem gewoon meehelpen met de boodschappen in de kar doen. Halverwege krijgt hij wat druifjes of een wortel (alleen oppassen dat de wortels niet door de hele kar gaan) en ook bij de kassa mag hij meehelpen dingen op de band te zetten.

Ik neem Lukas juist vaak mee op zaterdagochtend zodat mijn man kan uitslapen (en ik zondag dus!)

Annemieke
 
Terug
Bovenaan