Ik denk dat het inderdaad slim is om je in te lezen, zodat je ongeveer weet wat je te wachten staat. En ook om voor je zelf een idee te hebben wat je prettig zou vinden. Maar een "strak" geboorteplan zou ik afraden. Mijn man had nog wel in de periode voor de bevalling gezegd, dat mocht het mis gaan tijdens de bevalling dat mijn leven belangrijker was dan dat van de baby. Dat klinkt misschien hard, maar wij vonden het wel belangrijk om ook zulke dingen van te voren besproken te hebben.
Vorig jaar ben ik bevallen van ons zoontje. Voor de bevalling de hele tijd gedacht, dat ik wel een waterbevalling zou willen en zonder pijnbestrijding, en inderdaad direct borstvoeding geven. In het ziekenhuis zou dit ook mogelijk zijn. Echter toen bij snachts het feest begon (gebroken vliezen) moest ik direct naar het ziekenhuis om een infuus met antibiotica te krijgen. Eenmaal daar bleken alle verloskamers (dus ook de baden) bezet te zijn en kwam ik op een klein onderzoekskamertje terecht, met een bed van 90cm breed. Op dat moment heb ik al mijn "geboorteplan" in gedachte in de prullenbak gegooid
Aangezien ik een vrolijke weeenstorm had, en amper tijd tussendoor op adem te komen, heb ik na 3 uur besloten toch voor pijnbestrijding te gaan. Ik voelde dat ik het anders niet zou redden. Heb toen een pompje gekregen, waar je dan na iedere wee op kan drukken. Gelukkig maar, want ik heb daarna nog 2 uur persweeen gehad
De kleine man moest nog de hoek om en dat duurde toch wel even. Had 4uur weeen (van 0-10 cm) en daarna 2 uur persweeen, best snel voor een 1e bevalling.
Toen hij eruit was, kwam hij direct bij mij op de borst. Maar drinken ho maar, hij was nog vruchtwater er uit aan het werken.. En aangezien bij mij de placenta er niet uit kwam, werd ik daarna afgevoerd naar de operatiekamer, terwijl mijn zoontje werd gewogen, gemeten etc. Ik had voor de bevalling al wel heel duidelijk mijn man gezegd, dat mocht er iets zijn en ik niet bij ons zoontje kon blijven dat ik echt wilde dat mijn man dan bij hem was. Dat is ongeveer het enige van mijn wensenlijst dat ook zo gelopen is
Gelukkig was de verpleging in het ziekenhuis wel zo lief, om mij zowaar nog een update te geven hoe het met de kleine ging, terwijl ik in de operatiekamer was. Dat vond ik echt geweldig, daarna kon ik ook echt ontspannen, zo "alles is goed"-gevoel. Na de ingreep eenmaal terug op de kamer, kon ik toen mijn zoontje de borst geven. Gelukkig hebben ze daar nog even gewacht en hem niet direct flesvoeding gegeven, daar was ik ook erg blij mee.
Aankomend voorjaar verwachten we onze 2e. Hier is mijn geboorteplan als volgt zijn; ik wil dat mijn man altijd bij mijn kind is en de rest beslis ik spontaan
Gelukkig weten onze familie en vrienden onze privacy te waarderen en is er niemand langs gekomen zonder onze toestemming.