Hoe lullig dit ook klinkt, je moeder en schoonmoeder zijn van de generatie waar er niet over gesproken mocht worden. Mijn moeder heeft er 4 gehad, ikzelf 3 (4 kindjes) Vroeger werd dat gewoon weggestopt. Bij mijn laatste miskraam zei mijn zus, jammer, uithuilen en opnieuw beginnen, maar wat weet zij ervan? Nooit geen miskraam gehad. Lucht je hart hier en bij mensen die het wel meegemaakt hebben. Die reacties van je familie helpen je totaal de andere kant op. Dat wil overigens niet zeggen dat je schoonmoeder geen verdriet er van gehad heeft. Zij moest het op een andere manier verwerken.
Ik wil niet zeggen dat het daarom minder erg is. Zeker niet, je hebt een zeer gewenst kindje verloren. Dat heeft tijd, rouw en verwerking nodig. Daar wil ik je heel veel sterkte mee wensen. Want het blijft verdrietig.