A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
moet even iets van me afschrijven, heeft totaal niets met onze kindjes te maken, maar werd vanochtend gebeld door mijn broertje die op Costa Rica op vakantie is. Ze hadden een aardbeving meegemaakt, 6,2 op de schaal van Richter, dus een vrij heftige, het bushokje waar ze instonden was op hun ingestort, maar ze zijn er heelhuids uit gekomen en hebben hun onderkomen veilig kunnen bereiken! Maar goed, ik kan hem nu even niet bereiken want het is nacht, maar langzaam komt er steeds meer nieuws deze kant op, 4 van de 7 provincies zijn al uitgeroepen tot rampgebied, de groep waarmee hij op reis is zat dus bovenop het epicentrum van de beving!
Ik krijg er onwijs de kriebels van, heb ook even de reisorganisatie gebeld of zij al meer info hadden en wat ze in zo'n geval met de reis doen. Voor zover ik weer gaat de reis door, maar wijzigen ze de route...maar wat blijkt nu, toen ik mijn verhaal deed, de reisorganisatie heeft bijna tot geen contact met de reisleiding, dus ik had op dat moment meer informatie dan hun.
Het liefste heb ik gewoon dat ze allemaal in het vliegtuig stappen en weer terug komen naar huis...het blijft me niet lekker zitten en ik ben zelf heel onrustig!
Ik ben ook één van een tweeling en geloof er dus echt in dat ik voel wat mijn broertje doormaakt. Natuurlijk niet letterlijk, maar ik ben heel onrustig op dit moment, dat ben ik normaal nooit!
Wordt zojuist gebeld door mijn vader, m'n broertje heeft zojuist weer gebeld, het is 8 uur 's ochtends, zij zijn de groep Nederlanders die dus afgesloten zitten van de buitenwereld, zij worden nu met helikopters weggehaald daar, want er zijn geen wegen meer! Ik zit hier echt te trillen op de bank, de tranen staan in mijn ogen! Hij moet daar echt weg en zo snel mogelijk brrrrr!!!
Sorry meiden, moest het even kwijt!!
Gr. Angelique
moet even iets van me afschrijven, heeft totaal niets met onze kindjes te maken, maar werd vanochtend gebeld door mijn broertje die op Costa Rica op vakantie is. Ze hadden een aardbeving meegemaakt, 6,2 op de schaal van Richter, dus een vrij heftige, het bushokje waar ze instonden was op hun ingestort, maar ze zijn er heelhuids uit gekomen en hebben hun onderkomen veilig kunnen bereiken! Maar goed, ik kan hem nu even niet bereiken want het is nacht, maar langzaam komt er steeds meer nieuws deze kant op, 4 van de 7 provincies zijn al uitgeroepen tot rampgebied, de groep waarmee hij op reis is zat dus bovenop het epicentrum van de beving!
Ik krijg er onwijs de kriebels van, heb ook even de reisorganisatie gebeld of zij al meer info hadden en wat ze in zo'n geval met de reis doen. Voor zover ik weer gaat de reis door, maar wijzigen ze de route...maar wat blijkt nu, toen ik mijn verhaal deed, de reisorganisatie heeft bijna tot geen contact met de reisleiding, dus ik had op dat moment meer informatie dan hun.
Het liefste heb ik gewoon dat ze allemaal in het vliegtuig stappen en weer terug komen naar huis...het blijft me niet lekker zitten en ik ben zelf heel onrustig!
Ik ben ook één van een tweeling en geloof er dus echt in dat ik voel wat mijn broertje doormaakt. Natuurlijk niet letterlijk, maar ik ben heel onrustig op dit moment, dat ben ik normaal nooit!
Wordt zojuist gebeld door mijn vader, m'n broertje heeft zojuist weer gebeld, het is 8 uur 's ochtends, zij zijn de groep Nederlanders die dus afgesloten zitten van de buitenwereld, zij worden nu met helikopters weggehaald daar, want er zijn geen wegen meer! Ik zit hier echt te trillen op de bank, de tranen staan in mijn ogen! Hij moet daar echt weg en zo snel mogelijk brrrrr!!!
Sorry meiden, moest het even kwijt!!
Gr. Angelique