Gevoelens tegenslagen en hoop

Hallo allemaal,

Ik ben samen met mijn man bezig om zwanger te worden. Voordat we hieraan begonnen heb ik op allerlei sites zitten lezen en een podcast geluisterd. Ik had er erg veel zin in en was best blij met wat ik las. Ik ben 27 en mijn man 33 we zijn allebei zeer sportief en eten gezond. Allemaal hele positieve dingen als ik het internet mag geloven. Wij zijn nu 5 maanden bezig en het is nog niet gelukt. Ergens ben ik constant aan het relativeren het is niet erg we hebben alle tijd en ik heb altijd geroepen dat ik vanaf mijn 28e pas moeder wilde worden. Echter merk ik nu dat elke keer dat ik ongesteld word het me zwaarder valt. En ja ik zeg dan ook tegen mezelf geef het de tijd verzin van alles dat het ook wel goed uitkomt maar het knaagd nu aan me. Ik schrijf het hier weg omdat ik het niet tegen m'n vriendinnen wil vertellen omdat ik niet steeds wil zeggen dat het nog niet gelukt is. Ik zal de eerste zijn in m'n vriendinnen groep dus ze weten ook niet wat het met je doet. Ik heb op dit moment weer hoop want als ik komende zaterdag niet ongesteld word zou ik zwanger kunnen zijn. Dit is de eerste maand dat ik helemaal geen symptomen heb maar ik de maanden hiervoor heb ik ze denk ik allemaal aangepraat. Ik zoek hier vooral anderen die in hetzelfde schuitje zitten en willen delen over de gevoelens die erbij komen kijken. Mijn hoofd draait wel eens overuren hoe gaat het bij jullie?
 
Heee,
Echt heel herkenbaar wat je zegt. Ik ben net 28 geworden en wij zijn nu 14 maanden bezig, dus als heel wat teleurstellingen verder. Bij mij weten er wel wat mensen dat we bezig zijn, en het scheelt wel als je ze niet elke maand ziet en dan moet vertellen dat je nog niet zwanger bent. Dus snap het zeker als je het liever voor je houdt. Het blijft elke keer heel vervelend en ik ben elke maand 1 dag echt heel verdrietig. Sta vooral je eigen emoties toe, huil het lekker uit als je dat goed doet. Kruip lekker dicht tegen je vent aan voor ondersteuning en praat ervooral samen over. Ik neem me zelf ook elke maand voor dat ik de wachtweken niet te veel ga hopen, maar dat lukt nooit en de klap is telkens toch weer groot. Maar ik weet ook dat het hoe dan ook een keer goed komt, al is het misschien niet deze maand of bij wijze van dit jaar. Wij gaan in sept naar de gynaecoloog om het traject in te gaan en wie weet helpt dat, ondertussen maakt me de weg niet meer zo uit.
Hopelijk voor jou is dat allemaal niet nodig natuurlijk! 5 maanden voelt heel lang, ik weet het! Maar eigenlijk valt het nog mee. Geef jezelf de tijd en vooral de ruimte om je gevoelens te uiten! Ik ga voor je duimen dat er zaterdag niets komt, behalve een positieve test!!
 
Bedankt voor je fijne reactie. Ja het lijkt soms wel alsof iedereen zo zwanger is. Fijn om jou reactie te lezen en het gewoon niet zo makkelijk is. Hoe ga je om met de telleurstelling? Wij proberen elke maand wat anders de ene maand om de dag klussen de andere maand geen alcohol dan weer van alles. Ik heb nu gehoord van een maansteen? Ben je daar bekend mee? Of denk je dat ik me gek maak? Oh ja ik was ook benieuwd of je ovulatie strips gebruikt? Heb ik nog nooit gedaan maar ik wil het klussen ook gewoon leuk houden. Ik ga voor jullie duimen!!
 
Ik baal elke maand 1 dat echt enorm en kan dan de dag erna pas weer de rust vinden zegmaar. Dat lukt me omdat ik weet dat sommige mensen er nog langer over gedaan hebben en dat je gewoon pech kan hebben. En nu focus ik me ook op de gang naar de gynaecoloog en hoop ik dat dat gaat helpen. Ookal kan dat nog even duren. Wij drinken beide geen alcohol, ene maand focus ik me wel op wanneer andere soms helemaal niet. Ik heb wel ovulatiestrips gebruikt, maar kan nu aandehand van mijn lichaam (vruchtbaarslijm) eigenlijk mijn ovulatie wel herkennen, dus nu niet meer. Maansteen zag ik nu inderdaad ook voorbij komen, heb ik geen ervaring mee. Ik ga nu ook temperaturen om wat meer bij te houden en te zien of er echt een stijging/eisprong is.
Ik ben nu helaas in mijn voordagen van de ongesteldheid. Heb dus al bruine afscheiding (weet ook niet of dit normaal is), maar verwacht dus binnen een paar dagen echt ongesteld te worden. Hopelijk heb jij vandaag niets gekregen.!
 
Helaas gisteren ongesteld geworden. Wel positief over het feit dat ik 5 augustus dacht mijn eisprong te voelen. Dit zou dus precies kloppen als ik kijk naar die rekenhulpjes. Ik hoop dat de bruine afscheiding oud bloed is van de innesteling maar het kan ook inderdaad het voorteken zijn van de ongesteldheid. Wij drinken sinds deze maand niet meer dus hoop dat als we weer opnieuw kunnen proberen heb berekend dat dit vanaf volgend weekend is dat zijn vruchten afwerpt.. wanneer mag je naar de gynaecoloog. En praat je met je moeder? Weet je hoe dit bij haar ging? Mijn moeder was een geluksvogel die lukte het na 3 maanden heel jaloers op haha..
 
Ooh wat balen ook. Ik heb altijd voor ongesteld het bruine, dus heb niet zoveel hoop. Ik praat er nog niet met mijn moeder over, die weet niet dat wij aan het proberen zijn. Maar ik weet wel dat het bij haar biet zo lang duurde voor mijn oudere broer, en voor mij volgens mij ook niet. Wij gaan 9 september naar de gynaecoloog, dus ben benieuwd wat we daar uit gaan kunnen halen!
 
Aha mijn moeder is heel goed in haar mond dichthouden dus die heb ik ingelicht. Zodat ik er wel met iemand over kan praten. Ik ben ook heel benieuwd wat eruit gaat komen laat je het me weten? Wat is de status ondertussen?
 
 
Ja wel fijn om iemand te hebben om mee te praten. Ik heb een vriendin die het weet. 
Ik heb nogsteeds bruine/rode afscheiding, dus verwacht niet zoveel meer. Ik zal je zeker op de hoogte houden van wat de gynaecoloog zegt!
 
Terug
Bovenaan