gezin compleet,wie nog meer?

Hallo,

2januari zijn we de trotse ouders geworden van onze dochter Ylana.
Ylana is ons 9 de kindje en voor ons is nu ons gezin compleet.
Wie denkt er ook zo over?

gr Caro
 
Hoi Caro,

Allereerst: van harte met Ilana, moooooie naam!
Ik hoop dat alles goed gaat.

Ik lees en schrijf eigenlijk alleen op het augustus 2009 forum, maar omdat ik vorig jaar februari bevallen ben van onze 4e lees ik hier ook regelmatig. Gewoon even lezen wie er nu allemaal zwanger zijn/bevallen.

Ik ben nu 14 weken zwanger van onze 5e.

Toen ik jouw topic las moest ik gewoon even reageren...

Wij krijgen nl best veel 'negatieve' reacties omdat we 'alweer' zwanger zijn, ' van geen stoppen weten' , ' wat doen we onze andere kinderen toch aan' en 'hoe moet dat later als ze groter zijn mbt financieen en evt. studeren' etc.
Geen leuke reacties dus.

Terwijl wij er wel heel blij mee zijn en er bewust voor hebben gekozen.

Mag ik vragen hoe jullie tot de 'keuze' van 9 kinderen zijn gekomen?
En hoe jullie omgeving erop reageerde/reageert?
En hoe gaat het bij jullie thuis? Veel structuur?
Is er bv veel leeftijdsverschil en heb je er hulp bij?
Ik ben heel benieuwd.

Onze kinderen (2 jongens en 2 meisjes) zijn straks in augustus als hopelijk ons
5e kindje geboren wordt 9,   7,   4.5   en 1.5.
Ze heten Thieu Twan Yanthe en Yende.

Ik hoop dat je tijd hebt en zin hebt om te reageren.

Groetjes Manda
 
hoi

ook ik kom niet van dit forum, maar van het oktober 2008 forum.
ik lees zo af en toe eens wat op de andere forums, en zag dit meteen.
ik ben afgelopen oktober moeder geworden van onze 3e dochter.
ik ben afgelopen oktober 26 jaar geworden en mensen reageren nu al een beetje raar! nu al 3 kindjes?? waarom zo snel achter elkaar! wat druk!! je bent nog zo jong! blablabla.
mijn vriend en ik hebben het wel over een 4e kindje! wat dan ook ons laatste kindje zal zijn.
als mensen zeggen, nu is het wel klaar zeker, en we zeggen dat weten we nog niet.. dan reageren ze best vreemd.
we hebben het allemaal prima voor elkaar! kinderen komen niets te kort dus vanwaar die reacties!!!
toen ik zag dat jullie ook meerdere kindjes hadden dacht ik daar kan ik mooi even op reageren!

Ismay is 3,5 jaar.. Noa Lyn is 1,5 jaar en Senna is 4 maanden.
we zijn er zelf apetrots op en genieten met volle teugen! erg druk is het wel omdat onze middelste regelmatig ziek is.

en tja wanneer weet je dat je gezinnetje compleet is, nu heb ik dat gevoel eigenlijk niet helemaal, maar zeker weten doen we het niet!
wij geven het gewoon lekker de tijd! niet te veel want ik wil geen enorm leeftijdsverschil.


liefs Jenny
 
@mama van bijna 5,

Om te beginnen gefeliciteerd met je zwangerschap,ik vind het leuk dat er toch nog meerdere gezinnen zijn die kiezen voor een wat groter gezin,zoveel zie/hoor je dat tegenwoordig niet meer!

Ook wij krijgen best veel negatieven reacties,bij de eerste 4 zw schappen werden we gefeliciteerd maar daarna haast niet meer.
Dan kreeg ik vaak de vraag of het "moest"ivm ons geloof en als ik dan vertelde dat het een bewuste keuze was dan keken ze toch wel een beetje raar.

Veel commentaar maar zodra de baby in de kinderwagen lag wilden ze toch wel even kijken terwijl er geen woord af kon toen ze hoorden dat ik "weer" zwanger was!
Onze kinderen hebben de leeftijd van 17     14     11     9         7     6     3       1 en 8 weekjes
De oudste 2 zijn jongens en de ena jongste is een jongen.
Ons gezin bestaat uit 6 meiden en 3 jongens.
Ze heten Michael   Jeffrey   Kimberley     Dominique       Kelsy     Lindsey     Alyshia     Damian en Ylana.

Je stelt me de vraag hoe we ertoe zijn gekomen voor de keuze van 9 kinderen,ik heb eigenlijk altijd gezegd dat ik een groot gezin wou en dat het dan ook werkelijk gebeurd is voor mij een echt groot wonder,iedere baby is een groot wonder,en om dat 9 keer mee te mogen maken is gewoon ongelooflijk,ik heb er geen andere woorden voor.
En mijn kinderen zijn allemaal goed gezond,ik voel me werkelijk de rijkste vrouw van de wereld,ik geniet er iedere dag weer van.
Tuurlijk heb je ook wel je mindere en drukke momenten maar die zijn zo minimaal vergeleken met de liefde die je er voor terug krijgt.
En nee ik krijg geen hulp,doe het op eigen houtje;-)

Hoop een reactie terug te krijgen

liefs Caro
 
@trotste mama3,

Het is gewoon erg jammer dat mensen direct hun mening klaar hebben,waarom kunnen ze niet gewoon blij zijn?
Ik zal dat wel nooit snappen denk ik.
Soms ga ik mezelf nog staan te verdedigen ook als ik een negatieve reactie krijg,dan denk ik achteraf ook wel dat ik dat uiteraard niet hoef te doen maar op dat moment.....
Als onbekenden aan me vragen of ik kinderen heb zeg ik ook vaak aarzelend ja ik heb kinderen en vaak komt dan de vraag hoeveel?en dan zeg ik vaak twijfelend en soms mompelend uit hoeveel leden ons gezin bestaat.Je ziet ze gewoon weer schrikken en me met grote ogen aankijkend.
Dat slaat toch eigenlijk nergens op,ik moet toch gewoon met trots kunnen vertellen dat ik 9 kinderen heb,net als iedere moeder.
Maar door de negatieve reacties doe ik dat automatisch voorzichtig.
Als het aan mij ligt zou ik er nog wel 9 "willen" echt waar ik vind moeder zijn geweldig,maar ergens moet je er een keer mee stoppen,ergens houd t een keertje op niet dan?
De zwangerschap van Ylana was best zwaar en dat heeft me aan t denken gezet en me er toe doen beslissen dat het voor mijn lichaam beter is om niet meer zwanger te worden hoe jammer ik dat soms ook vind.Ik weet ook zeker wel dat wij gezegend zijn met 9 gezonde kinderen en ik heb t er soms best wel moeilijk mee als ik lees of hoor dat er vrouwen zijn die geen kinderen kunnen krijgen dan denk ik wel es mens wat zeur ik nu,maar toch.....
Ons gezin is nu compleet,nu moeten we de kinderen nog groot zien te brengen:)

Caro
 
quote: caro reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('01-03-2009 23:19:56'));



@trotste mama3,

Het is gewoon erg jammer dat mensen direct hun mening klaar hebben,waarom kunnen ze niet gewoon blij zijn?
Ik zal dat wel nooit snappen denk ik.
Soms ga ik mezelf nog staan te verdedigen ook als ik een negatieve reactie krijg,dan denk ik achteraf ook wel dat ik dat uiteraard niet hoef te doen maar op dat moment.....
Als onbekenden aan me vragen of ik kinderen heb zeg ik ook vaak aarzelend ja ik heb kinderen en vaak komt dan de vraag hoeveel?en dan zeg ik vaak twijfelend en soms mompelend uit hoeveel leden ons gezin bestaat.Je ziet ze gewoon weer schrikken en me met grote ogen aankijkend.
Dat slaat toch eigenlijk nergens op,ik moet toch gewoon met trots kunnen vertellen dat ik 9 kinderen heb,net als iedere moeder.
Maar door de negatieve reacties doe ik dat automatisch voorzichtig.
Als het aan mij ligt zou ik er nog wel 9 "willen" echt waar ik vind moeder zijn geweldig,maar ergens moet je er een keer mee stoppen,ergens houd t een keertje op niet dan?
De zwangerschap van Ylana was best zwaar en dat heeft me aan t denken gezet en me er toe doen beslissen dat het voor mijn lichaam beter is om niet meer zwanger te worden hoe jammer ik dat soms ook vind.Ik weet ook zeker wel dat wij gezegend zijn met 9 gezonde kinderen en ik heb t er soms best wel moeilijk mee als ik lees of hoor dat er vrouwen zijn die geen kinderen kunnen krijgen dan denk ik wel es mens wat zeur ik nu,maar toch.....
Ons gezin is nu compleet,nu moeten we de kinderen nog groot zien te brengen:)

Caro

@t Caro!

ten eerste respect!! ik vind het namelijk enorm knap!
wat zal het genieten zijn 9 gezonde kindjes!
ik ben zo apetrots op onze 3 kanjers, dat ik ook echt nog wel veel meer kindjes zou willen.
maar wij vinden max 4 genoeg in onze situatie!
ik woon in een dorp en daar zijn de mensen ook altijd snel aan het oordelen over anderen!
zo ook toen ik van de 3e in verwachting was, ten eerste je bent nog maar 25 en dan al je 3e??
en omdat onze middelste net 6 maanden was, kregen we echt rare reacties!!
bij de 1e 2 kregen we kaartjes, en lieve berichtjes. maar bij de 3e was dat al niet meer zo. zelfs familie niet!
het enige wat ze zeiden was, wat snel zeg! jeetje!!
nou wij hebben bewust besloten dat we graag een 3e kindje wilden en waren gelukkig meteen zwanger..
na de geboorte van de jongste zei iemand uit de familie tegen ons, nou dit is de laatste of ben je binnen 3 maand weer zwanger?
pff tja zei ik, ik ben net een bus he! zit altijd vol! STomme vraag!!!! dus stom antwoord...
mijn vriend en ik lachen er beide om en zien gewoon dat mensen het ook uit jaloezie doen!
ik snap niet dat je niet gewoon blij kan zijn voor anderen!

je hebt trouwens leuke namen voor je kindjes!! stuk voor stuk!!
en zeg nou zelf, grote gezinnen zijn het leukste, gezelligste en spontaanste!!
ik hoop ooit een 4e kindje te mogen verwelkomen!
dan krijgen we weer de vraag, nu hoop je zeker op een jongen??? dat hadden we bij de 3e al! en hoe afgezaagd het ook klinkt! gezondheid voorop! een meiden gezin is ook heeerlijk!!!
het komt zoals het komt!!!!

het is trouwens maar goed dat ik geen 9 kindjes heb! mijn hobby is fotografie en als ik bekijk hoeveel foto's ik nu al maak van de meiden!!! dan moet ik er wel een huis bij hebben voor de foto's!!! hihi

liefs Jenny




 
Hoi Caro,

Wat leuk dat je hebt gereageerd.
Wouw jullie oudste kinderen zijn al 17 en 14. Echte pubers, of valt het mee?

Waar ik me soms wel een beetje druk om maak is dat straks de oudste jongens hier 9 en 7.5 zijn als de baby er is en zij heel andere interesses hebben/krijgen.
En dat ik doordat ik in de baby-fase 'blijf hangen' daar minder goed op in kan spelen. Snap je?
De baby moeten veel slapen, vaak gevoed worden etc.
Dus we kunnen niet hele middagen naar het bos of de speeltuin.
Tenminste, dat denk ik.
Hoe doen jullie dat?
De aandacht en interesses verdelen?

Mijn man werkt best veel en als hij thuis is heeft hij vaak dienst waardoor hij elk moment weg geroepen kan worden.
Wat voor mij inhoud dat ik niet snel even een boodschap oid kan doen terwijl hij even bij de kinderen thuis blijft. Stel dat hij weg moet, kan ik niet midden in de c1000 lopen...
Dat maakt het soms wat zwaarder, maar aan de andere kant word je er wel vindingrijk en creatief door. Ik draai nergens mijn hand voor om.
Het loopt echt weleens 'mis'... Of ik of 1 van de kinderen heeft zijn of haar dag weleens niet, nou dan denk ik 's avonds: morgen weer een nieuwe dag.

Ik probeer zoveel mogelijk te genieten van alle dingen die ze doen en wat we meemaken.


Mijn moeder zei toen we vertelden dat er een 5e kindje op komst was: 'en jij (ik dus) wilde nooit kinderen!'
Haha, en nu: ik kan me niets mooiers wensen.
Het kan raar lopen he?

In onze omgeving (we wonen  in een klein dorp waar iedereen elkaar denkt te kennen en meent het recht te hebben zich met iedereeen te bemoeien) en we worden al niet meer gefeliciteerd. Bij de 4e eigenlijk al niet meer.
Terwijl wij er gewoon wel erg blij mee zijn.

Van het weekend had ik bloedingen, de vk kon geen hartje vinden, nou ik kneep 'm wel. In het ziekenhuis bleek alles gelukkig wel oke te zijn.
Maar mijn man en ik hadden allebei zoiets van: het kindje hoort nu al bij ons. Al is het nog niet geboren.
Gelukkig gaat alles nu weer prima.

Hoe doen jullie het met vervoer? Wij moeten een andere auto gaan aanschaffen.
En aan tafel? Een tafel van 4 meter?
Ben heel benieuwd.

Wat het aantal zwangerschappen betreft merk ik nn ook al verschil hoor met de
1e en 2e zwangerschap en nu.
Je voelt alles gewoon sneller.
Maar ik geniet hoor!

Liefs Manda
 
Terug
Bovenaan