Pfff heftig hoor. Ik doe het je niet na. We hebben lange tijd in dezelfde situatie gezeten maar hoe op ik ook was...ik kon het niet aanzien om mijn kleine mannetje weg te brengen. Ik wilde hem in zijn eigen vertrouwde omgeving laten. Dat voelde voor mijn goed al was het loodzwaar en heb ik veel tranen laten vloeien van pure uitputting. Wel kwamen mijn ouders af en toe overdag helpen omdat Mette ook actie en leuke dingen van me verwachtte. Opa ging dan bv even fietsen met haar zodat ik even kon gaan zitten met mijn brakke lijf. Het is wat het als je geen slaap krijgt. Die eerste jaren zijn gewoon heel heftig!
Sterkte!
gr.Ing
Sterkte!
gr.Ing