A
Anoniem
Guest
Hoi meiden
6 jaar geleden werd er een knobbeltje in mijn borst ontdekt. Ik was toen pas 24.
Werd de volgende dag door de huisarts gebeld dat ik langs moest komen.
Daar werd mij verteld dat ik borstkanker had en mijn borst er waarschijnlijk af zou moeten. Zit je dan.... in de bloei van je leven. Het erge is dat ik het mijn ouders moest gaan vertellen. Zij zijn al een zoon (mijn broer) verloren aan bloedkanker en nu kwam ik met dit nieuws. Ik kan je vertellen dat was het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Ze gingen kapot. Na anderhalve maand onderzoeken MRI en operatie bleek het dus helemaal geen borstkanker te zijn maar mastopathie. Natuurlijk waren we allemaal heel blij maar toch zit de schrik er goed in.
Afgelopen april ben ik 30 geworden. Dat betekent dat je de welbekende oproep voor een uitstrijkje krijgt. 3 weken geleden ben ik gegaan. Vervolgens heerlijk op vakantie. Wordt ik vandaag op mijn werk door de assistente van de huisarts gebeld dat mijn uitsttrijkje niet goed was. Ik had pap 3b en dat zijn onrustige cellen. Ik kan dus baarmoederhalskanker hebben......Ben zo verdrietig. Heb al zoveel meegemaakt en dan gaat het weer iets beter krijg je dit. Ik probeer positief te zijn want het hoeft ook niets te zijn, maar toch. 3 november moet ik voor een punctie en verder onderzoek. Heb mezelf al voorgenomen nog niets tegen mijn ouders te zeggen. DAt kan ik ze echt niet aandoen. En misschien is het niets. Maar ben stiekem toch wel een beetje bang. Fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan. Wil het tegen niemand zeggen omdat er altijd wel wat met mij aan de hand is en het nu juist beter ging.
Groetjes Jiska
6 jaar geleden werd er een knobbeltje in mijn borst ontdekt. Ik was toen pas 24.
Werd de volgende dag door de huisarts gebeld dat ik langs moest komen.
Daar werd mij verteld dat ik borstkanker had en mijn borst er waarschijnlijk af zou moeten. Zit je dan.... in de bloei van je leven. Het erge is dat ik het mijn ouders moest gaan vertellen. Zij zijn al een zoon (mijn broer) verloren aan bloedkanker en nu kwam ik met dit nieuws. Ik kan je vertellen dat was het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen. Ze gingen kapot. Na anderhalve maand onderzoeken MRI en operatie bleek het dus helemaal geen borstkanker te zijn maar mastopathie. Natuurlijk waren we allemaal heel blij maar toch zit de schrik er goed in.
Afgelopen april ben ik 30 geworden. Dat betekent dat je de welbekende oproep voor een uitstrijkje krijgt. 3 weken geleden ben ik gegaan. Vervolgens heerlijk op vakantie. Wordt ik vandaag op mijn werk door de assistente van de huisarts gebeld dat mijn uitsttrijkje niet goed was. Ik had pap 3b en dat zijn onrustige cellen. Ik kan dus baarmoederhalskanker hebben......Ben zo verdrietig. Heb al zoveel meegemaakt en dan gaat het weer iets beter krijg je dit. Ik probeer positief te zijn want het hoeft ook niets te zijn, maar toch. 3 november moet ik voor een punctie en verder onderzoek. Heb mezelf al voorgenomen nog niets tegen mijn ouders te zeggen. DAt kan ik ze echt niet aandoen. En misschien is het niets. Maar ben stiekem toch wel een beetje bang. Fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan. Wil het tegen niemand zeggen omdat er altijd wel wat met mij aan de hand is en het nu juist beter ging.
Groetjes Jiska