HEEEEEEEEEEEELP !!!!!

Hoi Wendy,

Ik begrijp dat je soms moe wordt en soms niet meer weet wat te doen met een kind wat veel huilt. Zelf heb ik dit ook meegemaakt, maar je zegt dat je kind van 4 weken niet doet wat ze moet doen.
Kan je mij vertellen wat een kind van 4 weken dan precies moet doen, want ik weet het niet en je dochter wrs ook niet. Misschien vind je dit een vervelende reactie, maar ik ben erg geschrokken van het berichtje wat jij hebt opgeschreven. Naar mijn idee is jouw kindje nog zo jong en moet ze de wereld nog helemaal leren kennen, wrs heeft ze ook buikkrampjes omdat ze sinds 4 weken door haar darmpjes voedsel krijgt. Nogmaals ik begrijp heel goed hoe hopeloos je kan worden van een huilend kind, maar om een kindje van 4 weken al   anderhalf uur te laten huilen, vind ik zelf wat ver gaan! Je zegt zelf dat je kindje zelf aan geeft bij jou in je armen wel in slaap te vallen, dat zegt mij dat ze gewoon bang is alleen en jou nog erg nodig heeft.
Daarnaast ben ik het met het inbaker idee van de andere moeder erg eens, mijn dochter slaapt daar nu ook beter van.
Succes en ik hoop dat je je snel weer wat rustiger voelt en je dochtertje ook.
Gr Helen
 
Hallo

Was benieuwd hoe het is gegaan tot nu toe het inbakeren?
wij bakeren Onze zoon vandaag 12 weken ook sinds 13 mei in.

We merkten al heel veel verschil, maar laat je niet ontmoedigen want ze kunnen soms na dagen goed te slapen een soort terug val hebben, tenminste dat heb ik gehoord en heb het gemerkt bij Milan ook.
Doordat hij zo weinig sliep, was hij te moe om te eten en kwam hij weer snel voor een volgende voeding. Je komt in een cirkeltje tercht die moet doorbreken
heel veel succes
 
Je verhaal klinkt erg bekend. De eerste vijf weken na de geboorte van mijn dochter ging het bij ons niet anders. Na overleg met een homeopatisch arts bleek dat ze erg veel last had van reflux, haar eten kwam omhoog uit haar maagje en verbrandde haar slokdarm. Hierdoor wilde ze alleen maar rechop slapen. Vanaf dat moment zijn we overgegaan op andere voeding, nl. Nutrilon Pepti en hebben we het hoofdeinde van haar bedje iets omhoog gezet. Binnen een week was er al verbetering.  Nu hebben we een hele blije, vrolijke baby.
 
Hoi Wendy,

Ik wil je niet aanvallen maar waarom laat jij je kindje van 4 wkn anderhalf uur huilen? Ik vind het gewoon zielig. Een baby heeft altijd een reden als hij/zij huilt. Of hij voelt zich niet goed, is eenzaam. Waarschijnlijk heeft jou baby zich dus anderhalf uur lang heel slecht gevoelt en niemand kwam hem troosten.

Ons meisje heeft de eerste twee maanden overdags ook alleen maar bij mij geslapen. Ze wou nergens anders slapen. Als ik haar weg wou leggen werd ze wakker. Ze had  (achteraf gezien) heel erg last van haar darmpjes. Ik heb er nooit geen spijt van gehad dat ze al die tijd mij mij heeft gelegen. Wij brengen ze op de wereld en moeten ze dan (tot op zekere hoogte natuurlijk) troosten en beschermen.

Verder moet je gewoon van alles uit proberen om te kijken wat werkt bij jou baby. er is geen handboek voor zoals je al weet. Zo zijn wij op dit moment ook bezig. Ze spuugt nl veel en drinkt slecht.

Veel succes!

groetjes Petra
 
Hoi Wendy,

ook ik geef geen leuke reactie want ik schrok ook een beetje van je berichtje....
Ben het helemaal eens met Helen en 1980. Je kleine is PAS 4 weken oud, geef haar de tijd even te wennen.  
Ik kan me trouwens niet voorstellen dat je andere kindje vanaf dag 1 geweldig sliep en nooit huilde. En als dat wel zo was; ieder kind is anders, maar 1 ding is zeker; bij jou voelt ze zich het veiligst, dat is toch eigenlijk ook heel positief?
Heel veel succes!
 
oh, je vroeg eigenlijk helemaal niet om een mening maar om een tip...
nou ik heb precies hetzelfde gehad, ongeveer 9 weken lang.
Heb niet ingebakerd want dit werkt vooral als ze erg onrustig zijn en dat was mijn dochtertje niet. Ze vertikte gewoon te slapen in haar bedje of wieg of wagen.
Ik heb toen een boek gekregen van een vriendin, van Ria Blom (gaat ook over inbakeren)
en daar had ik veel aan.

En tja, maar twee uur tussen de voeding, dat heb ik nu nog weleens hoor. En onze dochter is inmiddels 6 maanden oud. Ik heb ook weleens meer trek de ene dag dan de andere denk ik dan maar.

Verder kan je proberen om te kijken of je kleine op haar zij wel makkelijker inslaapt. Dit hielp bij ons niet maar ik vond het wel een goede tip. Bij prenatal kan je een hulpmiddeltje kopen waardoor ze niet op hun buikje kunnen doorrollen. Vooral bij krampjes schijnt deze houding fijner te zijn. Je kan ook een handdoek oprollen en tegen ruggetje leggen of buikje.

Tip van de vk; hydofieldoek opwarmen (bijv in magnetron, 2 min, en ernaast een glas water zetten) en dat bij buikje leggen.

Kamer goed donker maken? Helpt nu bij onze dochter wel.
Speentje?

Ik hoop dat je inmiddels al een oplossing hebt gevonden of dat het vanzelf al beter gaat!!

groetjes
 
Lekker op schoot laten slapen hoor, op een gegeven moment willen ze dat niet eens meer. Ik was in het begin ook erg bang mijn zoontje te verwennen, of in ieder geval bang dat hij daaraan zou wennen. Is niet waar, hij wil niet eens meer op schoot slapen. Vanaf zes weken wordt het makkelijker (is mijn ervaring, en vanaf drie maanden, kon hij het zelf)
 

Hoi
wat vervelend allemaal zo zeg misschien een rare vraag maar heb je en zware bevalling gehad en heeft je kindje klem gezeten of zo?
Heeft je kindje ook een bepaalde voorkeurshouding en krijst het al als je het aan kleed en voor al als je in de buurt van het nekje komt?
Dan is het misschien wel het kiss syndroom ( is dat de nekwerveltjes een beetje vast zitten) kijk maar eens op www.kisskinderen.nl .
Het hoef niet maar kan natuurlijk altijd het komt tegenwoordig vaker voor dan men denkt.
Je kan dan het beste even een afspraak maken bij een fysiotherapeut die kan dan meteen zeggen of dat het is of niet.
Het CB en de huisarts zeggen vaak toch dat er niets aan de hand is omdat ze er nog niet zo veel van af weten.
En geloof me als je zelf op deze pagina hebt gekeken en je denkt dat dat het idd is dan zal ik maar snel een afspraak maken bij de fysiotherapheut zo voort eerder is het verholpen.
Het is verder niets ernstigs maar het is ontzettend frustrerend ik ben er zelf pas bij 4 maanden achter gekomen en geloof me ik werdt er stapelgek van.
Het hoeft het niet te zijn maar je weet maar nooit.
Ik hoop dat je er misschien iets aan hebt.
Ik wens je verder veel sucses.

Groetjes
 
Terug
Bovenaan