Heel slecht slapen.

Fijn dat je weer goed geslapen hebt!! Op het gevaar af een heleboel mama's over me heen te krijgen, hier ook zo'n moeder die weigert haar kind lang te laten huilen. Niet alleen denk ik dat het niet werkt, maar ook blijkt uit allerlei onderzoeken dat bij lang huilen de stresshormonen in het lijfje van je kindje heel erg hoog oplopen en je kindje volgens mij vooral leert dat hij als hij verdrietig wordt, niet gehoord / getroost wordt.

Maar: kennelijk hier ook veel mama's met goede ervaringen hiermee. Ik vind uiteraard dat iedereen voor zichzelf moet kiezen wat ze wil en dat natuurlijk doet met de beste bedoelingen en uit liefde voor je kindje dat je wilt leren slapen. Maar ik wilde er toch graag ook nog een andere visie tegenover zetten. Voor wie er meer over wilt lezen, hier een link:


http://www.natuurlijkouderschap.org/de-schaduwkant-van-slaaptraining/
 
Helemaal mee eens hoor Janine! Mijn huil actie van mijn dochter was echt puur uit een niet meer kunnen... echt gebroken. En toevallig pakte dat erg goed uit. Bij mijn mannetje heb ik het nu ook eens geprobeerd omdat ik er gek van werd, maar het werkt niet. Dus sta ik iedere nacht 3 of 4 keer naast zijn bedje... Moet zeggen dat ik wel bijna tegen mijn grens aan zit...
Ach ja, iedere ouder en kind zo zijn ding he. gewoon maar alles proberen wat goed voelt ;)
 
Dank je wel Janine. Ik heb er ook heel veel moeite mee om Aquafina maar te laten huilen. Bij haar gaat het echt hele periodes goed en dan ineens weer slecht. Telkens probeer ik haar toch te laten liggen, maar ik lig dan zelf met zo'n naar gevoel in bed dat het toch geen zin heeft. Niet alleen zij, maar ook ik word er helemaal verdrietig van!

Goed en duidelijk artikel. Ik kan me echt vinden in het stukje over de reden dat een baby soms wakker wordt. Met zo'n slaaptraining ben je zo erg ingenomen met het maar laten huilen, dat je soms gewoon de echte reden over het hoofd ziet! Ik denk dat er bij Aqua nu weer tandjes doorkomen. Bovendien hebben we net 6,5 week bij mijn ouders vertoefd en zijn we nu weer terug. Misschien moet ze even wennen aan haar eigen bedje en een andere omgeving.

Ach, alle baby's zijn anders. Wat voor de een werkt, is voor de ander ongelooflijk zwaar. Zo lang je het maar met een goed en liefdevol hart doet voor je kindje..
 
O als Lotte huilt, breekt mijn hart. Het doet fysiek pijn, verschrikkelijk. Maar als ze dan 10 min. later ligt te slapen en heel de nacht doorslaapt ben ik toch blij dat ik door heb gezet.
Ik ben wel bij haar geweest, en heb haar in bed geprobeerd te troosten. Helemaal alleen laten huilen zou ik niet doen, niet een half uur tenminste.
 
Fijn dat je de andere kant laat zien, jammer alleen dat het toch verwijtend overkomt.
Het is echt niet zo dat ik blij in de tuin zit als Pepijn ligt te huilen hoor. En iedere 10 min ga ik bij hem kijken.
Het helpt en hij slaapt nu weer wel.
En misschien ook raar bedacht hoor. Maar ik HOOR aan zijn huiltje als er iets echt aan de hand is. En dan ben ik sneller bij hem dan manlief zou kunnen rennen.
Ik wilde alleen vertellen dat het wel kan helpen en dat je als ouder ook moet voorkomen dat je een kind heb dat op dr 3e nog niet alleen in slaap kan vallen. Voor het kind maar ook zeker voor jezelf.
 
Beste Reneke,

Het was zeker niet verwijtend bedoeld, vervelend als dat zo over is gekomen. Ik merk zelf dat ik erg aan het zoeken ben hoe ik om moet gaan met mijn zoontje die soms erg slecht inslaapt 's avonds en veel wakker wordt en heb dus veel artikelen en tips gelezen. Ik vond dit zelf een mooi artikel dat mij weer nieuwe inzichten gaf en wilde dat met jullie delen.

En inderdaad: als moeder herken je de huiltjes van je kind vaak heel goed en ik laat mijn zoon ook best wel eens even zachtjes "tegensputteren" als hij gaat slapen als ik hoor dat hij vooral vecht tegen het slapen, waarna hij een paar minuutjes later heerlijk in slaap dommelt!

 
Afgelopen nacht bij ons ook een nachtbraker... Is nog nooit eerder zo geweest, slaapt altijd 's nachts. Aan het huiltje te horen wilde hij eruit en aandacht. bij hem naar binnen speentje erin wilde hij niet, armpjes omhoog en spelen. bij binnenkomst stil, bij weggaan huilen. Wij hebben ook doorgezet, hoe moeilijk het ook was, hij is weer in slaap gevallen (met af en aan huilen en stil). Wij zijn wat in bed nemen en 's nachts een fles geven dan wel wat principieel: slapen in eigen bed en geen fles 's nachts...
Wij denken dat hij terug moet in zijn "gewone" ritme en hij slaapt overdag relatief veel, misschien kan hij inmiddels met wat minder af... ook wij "proberen" nog even verder...

oja over die stress hormonen, gaat dat niet op voor kinderen tot 6 maanden??? ik heb er tijdens de massage cursus over gehoord, maar begreep toen dat dat vooral in de begin periode is.

Hopelijk kan hij snel praten...
 
Terug
Bovenaan